Δύο έννοιες απόλυτα συνυφασμένες. Εκ Παιδείας Άρξασθαι. Αυτή είναι το υπόβαθρο, πάνω στο οποίο θα θεμελιωθούν οι κατά τον Αριστοτέλη πυλώνες της δημοκρατίας, δηλαδή η Ηθική και η Δικαιοσύνη (Ηθικά Νικομάχεια) και στη συνέχεια η κοινωνία θα δομήσει το δημοκρατικό πολίτευμα, ακολουθώντας τα τρία αξιώματα: Αξιολόγηση, Αξιοκρατία, Αριστεία. «Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν», δηλαδή πάντα να αριστεύεις, να ξεπερνάς τους άλλους, να τιμάς το πατρικό γένος στο οποίο ανήκεις (Ιλιάδα, Ζ, 208).
Οι εχθροί της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, βασισμένης στη Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σπανίως βάλλουν αμέσως κατά του ίδιου του κοινοβουλευτικού συστήματος. Αυτό πράττουν εμμέσως, υπονομεύοντας τα θεμέλια, τους πυλώνες και τα αξιώματα, που συγκροτούν τη Δημοκρατία. Σύσσωμη η (αποκαλούμενη) Αριστερά μάχεται μέχρις εσχάτων την Αριστεία, την Αξιολόγηση και την Αξιοκρατία, και υποβαθμίζει την Παιδεία με κάθε μέσον.
Τις τελευταίες δεκαετίες και λίγο πριν την έναρξη του σχολικού έτους, η ηγεσία του ΚΚΕ προαναγγέλλει τις καταλήψεις στα σχολεία, ως μέθοδο δήθεν διεκδίκησης της βελτίωσης της Εκπαίδευσης. Όμως, δεν είναι μόνον αυτοί. Υπάρχει και μία ειδική κατηγορία ανθρώπων με ιδεολογία την «Ήσσονα Προσπάθεια», την αέναη διεκδίκηση από την Πολιτεία παροχών, χωρίς βελτίωση εκ μέρους τους του παραγόμενου έργου, και την παράβαση του καθήκοντος του δημόσιου λειτουργού. Είναι η Συντεχνία των Συνδικαλιστών, ανεξαρτήτως κόμματος, χρώματος και φύλλου, η οποία όμως δυστυχώς στηρίζεται από κοινοβουλευτικά κόμματα.
Μέχρι το 2019 όλες οι προσπάθειες επιβολής της αξιολόγησης στο εκπαιδευτικό σύστημα είχαν αποτύχει. Ανακαλώ το νόμο 2083/1992 του Γ. Σουφλιά, ο οποίος συγκροτούσε εννεαμελή επιτροπή αξιολόγησης του έργου των πανεπιστημίων (τμημάτων, σχολών, καθηγητών) και η οποία αποτελείτο από πέντε εκλεγμένα μέλη από τη Σύνοδο Πρυτάνεων (μου έκαναν την τιμή αν είμαι μεταξύ εκείνων) και τέσσερα μέλη οριζόμενα από τον υπουργό παιδείας. Η επιτροπή συγκροτήθηκε τον Ιανουάριο 1993, αλλά ολόκληρος ο νόμος καταργήθηκε από την επόμενη κυβέρνηση με εντολή του τότε πρωθυπουργού (Α. Παπανδρέου και υπουργός παιδείας ο αείμνηστος Μίμης Φατούρος). Η αξιολόγηση στα πανεπιστήμια επανήλθε με νόμο της Μ. Γιαννάκου το 2006 και επεκτάθηκε σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης με μία σειρά νόμων της Α. Διαμαντοπούλου το 2010 και 2011. Οι τελευταίοι άρχισαν να εφαρμόζονται το 2012, αλλά όλα ακυρώθηκαν το 2015 από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, διότι «Η Αριστεία είναι ρετσινιά» και διότι «Η Αξιολόγηση είναι τιμωρητική πράξη». Αυτά ήσαν και συνεχίζουν να είναι τα συνθήματα και μερικοί από τους ιδεολογικούς πυλώνες της αποκαλούμενης Αριστεράς.
Αυτές τις μέρες και εν όψει της έναρξης εφαρμογής της νομοθεσίας για αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των διδασκόντων σε αυτές, οι συντεχνίες των συνδικαλιστών άρχισαν τις αποχές, ενεθάρρυναν καταλήψεις και παρότρυναν αποχή από την τηλεκπαίδευση στα σχολεία, που δεν λειτουργούν, λόγω καταλήψεων. Συγχρόνως, η Νίκη Κεραμέως προσέφυγε στη Δικαιοσύνη με αγωγή κατά των συνδικαλιστών ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ και ΠΟΣΕΕΠΕΑ για την παράνομη αποχή από τα καθήκοντά τους για άρνηση υλοποίησης νόμων, που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων. Ευτυχώς, η Δικαιοσύνη αποφάσισε το αυτονόητο. Η απεργία - αποχή κρίθηκε παράνομη και έτσι η αξιολόγηση μπορεί να προχωρήσει. Απρόσκοπτα; Όχι φυσικά, εφ’ όσον υπάρχουν κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, που απεχθάνονται την αξιολόγηση, την αξιοκρατία και την αριστεία, γνωρίζοντας ότι πολίτες μορφωμένοι και με κριτική σκέψη, πολίτες που στοχεύουν στην ευγενή άμιλλα και στην αριστεία, θα απαρνηθούν τα ιδεολογικά τους δόγματα και στερεότυπα, τις σταλινικές μεθόδους και την απαξία, που δείχνουν στα θεμέλια της Δημοκρατίας.
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι απόλυτος κυρίαρχος στην πολιτική σκηνή του τόπου και από τους πρωταγωνιστές μεταρρυθμιστές ηγέτες της ΕΕ. Η υπουργός παιδείας Νίκη Κεραμέως είναι μία νέα, φιλόδοξη και μορφωμένη πολιτικός, η οποία έχει πλέον συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να υψώσει το ανάστημά της και να συγκρουσθεί με τις συντεχνίες της μετριότητας και της ήσσονος προσπάθειας. Έχει αντιληφθεί ότι το τέρας δεν το πληγώνεις, αλλά το απενεργοποιείς και το περιθωριοποιείς, πριν προλάβει να δηλητηριάσει το σύνολο της νεολαίας. Διότι τότε θα είναι αργά. Ο πρωθυπουργός, επίσης, γνωρίζει ότι το πλεονέκτημα, που διαθέτει είναι σύνθετο και συγκροτείται από την παιδεία, της οποίας έχει τύχει, τη διεθνή πλέον αναγνώριση της οποίας τυγχάνει, την ευρηματικότητά του, το θάρρος και την αποφασιστικότητα την οποία έχει μέχρι σήμερα επιδείξει. ¨Όλα αυτά μας οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: Εάν τόσο ο πρωθυπουργός όσο και η υπουργός παιδείας επιθυμούν να συνεχίσουν το έργο, που άρχισαν, και να συνεχίσουν να τυγχάνουν της αποδοχής της πλειονότητας των πολιτών, θα πρέπει μέχρι κεραίας να εφαρμόσουν τους νόμους, που έφεραν και ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων. Να πάνε μέχρι το τέλος, απαλλάσσοντας την κοινωνία μας από τη δηλητήριο του τέρατος.
Υ.Γ. Ας τους υπενθυμίσουμε, επίσης, ότι οφείλουν άμεσα να υλοποιήσουν το νόμο για την φύλαξη των πανεπιστημίων και να φέρουν νομοσχέδιο για έναν βελτιωμένο νόμο Διαμαντοπούλου (ν. 4009/2011). Διότι αμφότερα αποτελούν προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ και προγραμματικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης