Μέσα Μαΐου κι ακόμη ο καιρός είναι άστατος σαν τις εβδομάδες που έρχονται και φεύγουν από την αρχή αυτής της χρονιάς, ανοιγοκλείνοντας τον ασκό του Αιόλου και φέρνοντας μπόρες, καταιγίδες και σύντομες ηλιοφάνειες πότε στo Euro Working Group, πότε στο Eurogroup, στις συναντήσεις Κορυφής ή στα ταξίδια και τα τηλεφωνήματα. Αλλά και στα ενδιάμεσα, τα καιρικά φαινόμενα δεν ησυχάζουν. Αρκεί μια δήλωση ανώνυμου Ευρωπαίου αξιωματούχου, μια συνάντηση του Σώυμπλε στην εκλογική του περιφέρεια, μια απαρέσκεια των θεσμών ή μια συνέντευξη Βαρουφάκη για να πέσουν νέοι κεραυνοί, να προκληθεί θύελλα και μετά να βγει πάλι για λίγο το ουράνιο τόξο. Αν προσθέσει κανείς σε όλα αυτά ορισμένους τοπικούς εσωτερικούς ανεμοστρόβιλους και πυκνές νεφώσεις, πότε στις συνεδριάσεις της Βουλής, πότε στα δικαστήρια και πότε στις τεχνικές των τηλεπαραθύρων έχει στη διάθεσή του ένα πλούσιο δελτίο καιρού.

Με αυτή την έννοια, χάνει το νόημά της η χαρτογράφηση που αποπειραθήκαμε ώς τώρα. ‘Όλα συμβαίνουν για να διαψευστούν. Όλα δραματοποιούνται για να απομαγευθούν. Όλα κορυφώνονται για να προσγειωθούν. Όλα πλησιάζουν για να απομακρυνθούν. Οι μάντεις, τα ιερατεία, οι κήρυκες, οι σχολιαστές, οι επίδοξοι παντογνώστες και οι ακάλεστοι σύμβουλοι μπαινοβγαίνουν στη σκηνή έχοντας πια χάσει τον ρόλο τους στο έργο.

Στον τέταρτο μήνα του, το έργο δεν είναι πια το ίδιο, το σκηνικό έχει μείνει γυμνό κι ο πρωταγωνιστής διακρίνεται με το βάρος της απόφασης στους ώμους του. Γύρω του ο χορός μπορεί να πυροβολεί, να πετροβολάει ή να θρηνεί ουτοπικούς παραδείσους, αλλά ο πρωθυπουργός δεν είναι πια ο ίδιος μέσα στους λίγους κρίσιμους μήνες που πέρασαν. Δείχνει να παίρνει υπόψη όχι μόνο τι δηλώνουν αλλά και τι εννοούν οι συνομιλητές του, να μετράει καλύτερα την αξία του σχεδίου, του συμβιβασμού, τη σχέση της πολιτικής απόφασης με τους αριθμούς, τη σημασία των προσώπων στη διαπραγμάτευση, τις σκληρές και αναπόδραστες αλήθειες που επιβάλλει η πραγματικότητα, τις αιτίες, τις συνέπειες, τις παγίδες, τις προφάσεις και, πάνω απ’ όλα, τον χρόνο.  Δίνει την αίσθηση ότι μετράει, ότι συνυπολογίζει και σταθμίζει. Οι κραυγές γύρω του ακούγονται σαν σύντομες άριες από άλλα έργα άλλων εποχών. Πλησιάζει η στιγμή της μεγάλης απόφασης κι αυτή, ως γνωστόν, είναι μοναχική. Δεν υπάρχουν πολλοί ικανοί και άξιοι να τον εγκαλέσουν. Καταναλώθηκαν πληθωριστικά ο ηθικός πανικός, οι ορθολογικές εκκλήσεις και οι ιδεοληπτικές εμμονές. Ο χρόνος πιέζει για την ολοκλήρωση αυτής της πρώτης πράξης.

Δύο εβδομάδες πριν, μια σημαντική σύσκεψη στο Μαξίμου άλλαζε την πολιτική ομάδα διαπραγμάτευσης. Οι επόμενες ημέρες είχαν κι από μια κεντρική δυσάρεστη είδηση. Τη Δευτέρα τη διαπραγμάτευση να κολλάει στις ομαδικές απολύσεις και τις συλλογικές συμβάσεις, την Τρίτη πώς θα πληρωθεί η δόση του Δ.Ν.Τ. και το ταξίδι του Δραγασάκη στον Ντράγκι, την Τετάρτη το κοινό ανακοινωθέν Γιουνκέρ-Τσίπρα για πρόοδο στις διαπραγματεύσεις με το βλέμμα στραμμένο στο EuroWorking Group της Παρασκευής και στο Eurogroup της Δευτέρας, στο τέλος της εβδομάδας μια εμπρηστική δήλωση του Σώυμπλε σε γερμανική εφημερίδα πως «η εμπειρία σε άλλα κράτη του κόσμου έχει δείξει πως μια χώρα μπορεί να γλιστρήσει ξαφνικά στην αδυναμία πληρωμής». Το Eurogroup της Δευτέρας που πολλοί περίμεναν με κομμένη την ανάσα βγάζει μία ακόμη θετική και ανώδυνη ανακοίνωση περί προόδου των διαπραγματεύσεων. Θαύμα, θαύμα, πληρώνεται και η δόση στο Δ.Ν.Τ., έστω από τα διαθέσιμα για τη συνδρομή της χώρας.

Ωστόσο, με τη ρευστότητα να χτυπάει κόκκινο, το πόσο κοντά ή μακριά είμαστε από τη συμφωνία φαίνεται πως είναι κάτι σαν τον μαγικό καθρέφτη που καθρεφτίζει ανάλογα με τους συνομιλητές πότε τη βιωσιμότητα του χρέους, πότε το πρωτογενές πλεόνασμα, τον Φ.Π.Α., το Ασφαλιστικό και άλλα που δεν έχουν τέλος. Παρ’ όλα αυτά, καθένας μας ξέρει πως χρειαζόμαστε μια συμφωνία συνολική που θα επιτρέψει την ανασυγκρότηση της κοινωνίας, της οικονομίας, του κράτους, όπως την περιέγραψε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης σε συνέντευξή του.

* Πρωτομαγιά με πυρπολήσεις καταστημάτων, αυτοκινήτων και τραπεζών στο Μιλάνο * Πόλεμος ομάδων στις φυλακές Κορυδαλλού * 5.800 άνθρωποι διασώθηκαν από Ιταλούς και Γάλλους μέσα στο Σαββατοκύριακο στη Μεσόγειο * Αντίο, Μάγια Πλισέτσκαγια * Ο Σάκης Ρουβάς τραγούδησε το Άξιον εστί * Η δολοφονία της Άννυ * Η Κεντροδεξιά χτίζει στην παιδεία με συγκεντρώσεις στα βόρεια * Ο Κάμερον εκλέγεται και πάλι στη Μεγάλη Βρετανία * Ο πρώην πρόεδρος της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι, ο οποίος ανατράπηκε από τον στρατό το 2013, καταδικάστηκε μαζί με άλλα 100 μέλη των Αδελφών Μουσουλμάνων σε θάνατο από δικαστήριο του Καΐρου για συνωμοσία με ξένες, ένοπλες οργανώσεις εναντίον της Αιγύπτου και για τον ρόλο του σε μαζικές αποδράσεις από φυλακές της χώρας το 2011 * Πιερ Πάολο Παζολίνι * Σημαδεμένοι δρόμοι, το δράμα της Τσετσενίας με τα μάτια ενός παιδιού *