Δέκα συμπεράσματα από το συλλαλητήριο

Αγγελική Σπανού 22 Ιαν 2018

-Το συναίσθημα είναι ο βασικός παράγοντας λαϊκής κινητοποίησης. Το ζήσαμε με τους Αγανακτισμένους, επαναλήφθηκε με το δημοψήφισμα του 2015, έχουμε μια ακόμη εμπειρία με το σκοπιανό. Οποιος πολιτικός αρχηγός και όποιο κόμμα δεν μπορεί να αγγίξει το συλλογικό θυμικό και να διεγείρει το συλλογικό φαντασιακό, απλά δεν έχει τύχη.

-Ο ανορθολογισμός είναι βαθιά ριζωμένος στην ελληνική κοινωνία. Το συλλαλητήριο έγινε με αίτημα να μη δοθεί λύση στο πρόβλημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ που θα περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία, ενώ η προσωρινή ονομασία ΠΓΔΜ περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία και καμία άλλη επιλογή πέρα από τη σύνθετη ονομασία δεν έχει συζητηθεί στις διαπραγματεύσεις που γίνονται διαχρονικά στο πλαίσιο του ΟΗΕ.

-Οι ελίτ της χώρας δεν έχουν καμία διάθεση να συμβάλουν, πόσο μάλλον να παλέψουν, για να πάνε τα πράγματα μπροστά. Κανείς δεν εξηγεί τι έχουμε να χάσουμε αν το αδιέξοδο στο σκοπιανό παραμείνει ως έχει ούτε ποια είναι η διεθνής πραγματικότητα γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα (αναγνωρίσεις κοκ).

-O εθνικολαϊκισμός είναι πανίσχυρος και δεν περιορίζεται στην πολιτική συνάντηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως θέλουν να πιστεύουν οι φανατικοί του αντικυβερνητικού μετώπου. Ο εθνικολαϊκισμός έχει ρίζες σε όλο το πολιτικό φάσμα και καθόρισε το μεγάλο συλλαλητήριο για το μακεδονικό στη Θεσσαλονίκη.

-Η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη και αυτό δείχνει (για ακόμη μια φορά) ότι το σύστημα αδυνατεί να αντιληφθεί την κίνηση στα βάθη της ελληνικής κοινωνίας, δεν είναι σε θέση να κάνει ακριβείς εκτιμήσεις, ούτε να αναλύει με επάρκεια την κατάσταση, με αποτέλεσμα να αιφνιδιάζεται και να συνειδητοποιεί ότι δεν έχει τα μέσα και τον κώδικα κατανόησης ενός σημαντικού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας.

-Υπάρχει χώρος δεξιά της ΝΔ για δημιουργία νέου, «πατριωτικού», λαϊκού κόμματος. Ζούμε σε μια εποχή που ευνοεί τα άκρα και τη ριζοσπαστικοποίηση. Αν δεν υπάρχει πολυδιάσπαση (όπως αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ) και βρεθεί χαρισματικός ηγέτης, μπορεί να δημιουργηθεί δυναμική.

-Αυτή η πίεση οδηγεί την ηγεσία της ΝΔ στην εσφαλμένη επιλογή να διολισθαίνει σε όλο και πιο δεξιές θέσεις προσπαθώντας να καλύψει τον κόσμο που ακούει με αγαλλίαση τον στρατηγό Φ. Φραγκούλη. Κανένα δεξιό κόμμα δεν σώθηκε έτσι από τις διαρροές προς τα δεξιά αλλά τα περισσότερα μπήκαν στον πειρασμό να υιοθετήσουν αυτή την ατζέντα.

-Το αίσθημα ταπείνωσης του ελληνικού λαού στα χρόνια των μνημονίων έχει ως παρενέργεια τη διάθεση επίδειξης πυγμής απέναντι στον ασθενέστερο. Υπάρχει βαθιά ανάγκη ανάκτησης ισχύος, εκτόνωσης απωθημένων, τιμωρίας και εκδίκησης και για το λόγο αυτό ξεσπάμε όπου βρούμε.

-Τα βαλκανικά χαρακτηριστικά της χώρας ζωηρεύουν σε περιόδους κρίσης. Πολλές από τις εικόνες στο συλλαλητήριο δεν παραπέμπουν σε κλασική δυτική δημοκρατία, ενώ το ξεχαρβάλωμα σε όλη την ΕΕ, με την αναβίωση των εθνικισμών και το ξύπνημα του αντισυστημισμού, διευκολύνει την επαναβαλκανιοποίησή μας.

-Υπάρχει πρόβλημα παιδείας και αυτό δεν συζητήθηκε στις διαπραγματεύσεις των ελληνικών κυβερνήσεων με τους θεσμικούς μας πιστωτές παρόλο που αν δεν αντιμετωπιστεί η Μακεδονία θα μείνει ξακουστή αλλά για τους λάθος λόγους.