thetoc.gr

«Τι θέλετε να υποδείξετε σήμερα στην ελληνική κοινωνία; Ότι το ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση μειοψηφίας; Δεν το ξέρει; Θα διαμορφωθούν νέες πρακτικές. Τελείωσε!» Η μνημειωδώς κυνική και συνάμα άκρως αποκαλυπτική αυτή δήλωση, με το εξόχως χαριτωμένο μπέρδεμα στο γένος του κόμματός της, ανήκει στην αντιπρόεδρο της Βουλής, Τασία Χριστοδουλοπούλου. Και έγινε λίγες μόνον ημέρες μετά από τις θριαμβολογίες του πρωθυπουργού, για την ψήφο εμπιστοσύνης που κατόρθωσε να εξασφαλίσει, διαπραγματευόμενος και ασθμαίνων, με την καιροσκοπική συνδρομή πρόθυμων βουλευτών.

Δεν χρειάστηκε να περιμένουμε καθόλου: τις είδαμε ήδη τις νέες πρακτικές και τα ήθη που φέρουν. Είδαμε το… νομοσχέδιο της γκαζόζας να εξευτελίζει τα κοινοβουλευτικά ήθη. Είδαμε Επιτροπή της Βουλής, για πρώτη φορά, να γνωμοδοτεί αρνητικά στην πρόταση υπουργού για τοποθέτηση δημόσιου λειτουργού –και εκείνον να προχωρεί ατάραχος. Είδαμε τον μέχρι προ ολίγου συγκυβερνήτη Καμμένο να εκβιάζει δημοσίως και κατ’ εξακολούθηση τον πρώην εταίρο του, απαιτώντας να παραμείνει πολιτικός αρχηγός με πλήρη δικαιώματα.

Και, ως επιστέγασμα, είδαμε την κυβέρνηση να υποχωρεί ατάκτως στον εκβιασμό, ανακοινώνοντας με τον πιο επίσημο τρόπο (δια του εκπροσώπου της) ότι ετοιμάζεται να τροποποιήσει τον Κανονισμό της Βουλής για να ικανοποιήσει το αίτημα. Ποιος τους κρατάει, ξέρουμε λοιπόν. Με τί όμως; Αυτό απομένει να το μάθουμε.

Η όλη εικόνα είναι βαθειά ανησυχητική. Η κυβέρνηση Τσίπρα πανηγυρίζει επειδή κατάφερε να βγει στις αγορές με επιτόκιο πολλαπλάσιο εκείνου της Πορτογαλίας και προπαγανδίζει με διθυράμβους μια αύξηση του βασικού μισθού που εξανεμίζεται παντελώς από τη μείωση του αφορολόγητου. Την ίδια στιγμή, θεσμικές ακροβασίες, μυστικά παζάρια στο παρασκήνιο και ξεδιάντροπα ρουσφέτια μέσα στη Βουλή, καταρρακώνουν τα όποια ίχνη αξιοπιστίας έχουν απομείνει στον πολιτικό βίο.

Η οικονομία και η κοινωνία στενάζουν υπό το βάρος ενός χαοτικού και θρυμματισμένου συσχετισμού δυνάμεων, ο οποίος έχει προ πολλού εκμετρήσει το ζην, αλλά εξακολουθεί να δυναστεύει το κοινοβούλιο, μόνον και μόνον επειδή ο εξαρτημένος από την εξουσία προσωρινός ληξίαρχος αρνείται εμμονικά να υπογράψει και να εκδώσει την πράξη θανάτου. Η κατηφόρα στου κακού τη σκάλα δεν έχει τελειωμό…

Έχουμε μια κυβέρνηση «δεδηλωμένης μειοψηφίας», που είναι απολύτως αποφασισμένη να κάνει τα πάντα για την αγαπημένη της καρέκλα. Ξοδεύουν τους τελευταίους μήνες τους, μετερχόμενοι όλα τα διαθέσιμα μέσα, για να συγκρατήσουν την επερχόμενη ήττα τους σε επίπεδα διαχειρίσιμα. Τίποτα δεν λείπει από το οπλοστάσιό τους. Διορίζουν, προπαγανδίζουν, υπόσχονται, μοιράζουν επιδόματα και αυξήσεις που παίρνουν πίσω με τους νέους φόρους, τακτοποιούν υμετέρους σε διευθυντικές θέσεις στο κράτος, ιδρύουν καινούργιες υπηρεσίες για να βολέψουν όσο το δυνατόν περισσότερους από τον κομματικό τους στρατό.

Έχουμε μια κυβέρνηση «δεδηλωμένης μειοψηφίας», του ΣΥΡΙΖΑ, απολύτως αποφασισμένη να μετατρέψει τη Βουλή σε ένα απέραντο παζάρι και να διαπραγματεύεται την υπερψήφιση κάθε νομοσχεδίου (ακόμα και κάθε άρθρου), αναζητώντας συνενόχους αλα καρτ μεταξύ των προθύμων –πάντα με το κατάλληλο για την περίπτωση αντάλλαγμα. Μια κυβέρνηση που, στην αποδρομή της, γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη για τους θεσμούς.