για το Γιάννη Καζάζη (1947-2021)
Λικβιντατσιόν θα έπρεπε. Καλά να ταξιδέψεις! Ήσυχος! Εν τέλει! Νέος Συκουτρής. Κλείνεις τη γραμμή Ψυχάρη που περίμενες άλλων οι θάνατοι να κλείσουν: του Κριαρά, του Ντάνι, του Φάνη, του Μίμη (Δ.Ν.). Τα είχες όλα. Είχε φροντίσει για τον ανθρωπισμό στη γλώσσα ο Δ.Ν. Για σένα και το Φ.-Α. Και αυτόν, το Χριστίδη μαζί τον είχες. Όπως έως την ύστατη ώρα τον κορυφαίο Τ. Α. Καραναστάση, για τον οποίο όλα τα εγκώμια στέκουν μικρά.
Έως το 2004 ο Φ.-Α. στο Τμήμα Γλωσσολογίας τού ΚΕΓ. Το Φοίβο Αναστάσιο Χριστίδη τον είχες μαζί σου. Συκουτρής τώρα κι εσύ. Μόνος. Στο παραμύθι του Άντερσεν ο αυτοκράτωρ επιλέγει στο τέλος ορθώς. Καλός κι ο αυτοκράτωρ. Από τα βάθη της καρδιάς μου, εγώ ο κυβιστητήρ σου το ξέρω: ήσουν και είσαι καλός. Ως και ο αυτοκράτωρ. Έπεα πτερόεντα. Ηδέα αδόμενα μη υπεσχημένα.
Ωστόσο, διάλεξες ανηδείς, εσφαλμένα. Σου το είχε πει ο Φ.-Α. Σε καμιά κηδεία δεν ήρθα. Δεν μπορούσα. Ούτε στου λατρεμένου μου Κριαρά, ούτε στου μακρινού Φάνη, ούτε στου απρόσμενού μου, του Μίμη. Ακόμη και του Λεωνίδα τον νεκρό δεν είδα. Σε σένα να έρθω αδυνατώ. Αποκαθιστώ τον Ενικό. Τούτο δύναμαι. Και πολύ μας είναι.
Ήσουν στην τριμελή μου. Με πίεζες δικαίως για το Lausberg, που τώρα έμεινε με έναν μόνο θαυμαστή στην Ελλάδα, αφού εσύ μας εγκατέλειψες οριστικά. Δεν ανταλλάξαμε μόνο διατριβές, μακριά από άλλων μάτια (και αυτιά). Μπορούσες μακροπρόθεσμα να μας είχες σώσει Καίσαρα από το 2004. Όπως άμεσα ο Λεωνίδας Κύρκος και ο Εμμανουήλ Κριαράς διέσωσαν το ΚΕΓ το 2008. Για σένα και το νήμα Ψυχάρη-Τριανταφυλλίδη έπραξαν. Λησμόνησες.
Το ορκίζομαι. Πως δεν είσαι κακός αλλά καλός πολύ καλός. Ο μόνος που μπόραγε να στοιχηθεί στη γραμμή που ερχόταν από πίσω ο Δ.Ν. κι ο Ντάνι. Καλός. Δεν αλλάζει ο ανθυπολοχαγός που το έσκαγε και αντί να σιτίζει γαλονάδες πήγαινε όσπρια να ταϊστούν οικογένειες αλλόθρησκων, ασθενεστέρων. Κι ο μόνος που μπορούσε δίχως στόμφο, δίχως φαντασιώσεις να εποπτεύσει τις γλώσσες που αφόρμησε ο Όμηρος, ο Καλλίνος, ο Μεσαίωνας, ακόμη και ο τρελός ο Κατσαρός.
Θα σου τα πει ο Χριστίδης καλύτερα εκεί πάνω. Ο κυβιστητήρ, ο δικός σου, επί γης βεβαιώνει: ήσουν καλός. Μπορούσες. Θα σε συγχωρέσουν οι Άγιοι του γλωσσικού ανθρωπισμού εκεί πάνω. Κάποτε κι εσύ συγχώρεσες εμάς, Ιωάννη Καζάζη (1947-2021). Αιωνία σου η μνήμη! Δικαίως!