Δεν μας έφταναν τα βάσανα από την κρίση και η αγωνία για το πότε και με ποια συνταγή θα βγούμε από το τούνελ, αποκτήσαμε επιπλέον και μείζονα προβλήματα στη λειτουργία της ίδιας της δημοκρατίας, με τα ποικίλα «χυτήρια» να εκμεταλλεύονται την κατάσταση και να παράγουν όλο και περισσότερα «προϊόντα» ανομίας και εκτροπής.
.
Αποκορύφωμα, η επέλαση της Χρυσής Αυγής, που δρα, όπως έλεγε ο Γκέμπελς στη Γερμανία το 1928, με τη λογική: «Ερχόμαστε ως εχθροί. Όπως ο λύκος που πέφτει σε κοπάδι προβάτων, έτσι ερχόμαστε. Εάν η Δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο και μάλιστα και βουλευτική αποζημίωση γι’ αυτά, είναι θέμα δικό της.»
.
Αλλά και τα άλλα κόμματα του κουαρτέτου των κομμάτων της στείρας αντιπολίτευσης, πυροδοτούν το κλίμα με δήθεν φιλολαϊκές καταγγελτικές κορώνες και ανέφικτες υποσχέσεις για ένα μεταμνημονιακό παράδεισο. Το επικίνδυνο όμως είναι ότι δεν περιορίζονται σε αυτά, αλλά υποστηρίζουν και υιοθετούν πρακτικές ανομίας και αυτοδικίας. Πρόσφατα παραδείγματα, η στάση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δρίτσα στην υπόθεση της Ύδρας και η ανοιχτή προτροπή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για παρεμπόδιση της εφαρμογής του νόμου στα πανεπιστήμια.
.
Πέρα από την ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων θωράκισης της δημοκρατίας, το καίριο χτύπημα κατά όλων αυτών των κρουσμάτων, θα επιφέρει μια θετική διέξοδο στη συνεχιζόμενη ύφεση, με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελλάδας, και το άνοιγμα του δρόμου για ένα καλύτερο αύριο.
.
Δυστυχώς, οι μεγάλες καθυστερήσεις παρατείνουν τα αδιέξοδα μιας πολιτικής που εφαρμόστηκε, χωρίς τα αναμενόμενα αποτελέσματα και κυρίως με πολλές «παράπλευρες απώλειες» λόγω της ύφεσης. Η Ελλάδα συνεχίζει να ταλανίζεται ανάμεσα σε ένα πολύ αρνητικό πολιτικό κλίμα και σε μια μοιρολατρική στάση «φτωχού συγγενή και επαίτη», που διεκδικεί όλο και περισσότερες διευκολύνσεις, χωρίς να κάνει αυτά που χρειάζονται για να αποκαταστήσει έμπρακτα την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό.
.
Η ανεπάρκειά μας διαιωνίζει και την ανυπαρξία Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης, που θα έπρεπε να είχαμε ήδη σχεδιάσει και να είχαμε αρχίσει να εφαρμόζουμε, για να γίνουμε κανονικό κράτος και να προσαρμόσουμε το αναπτυξιακό μας μοντέλο. Ένα Σχέδιο Μεταρρυθμίσεων με μια νέα κοινωνική συμφωνία και με κινητοποίηση των δυνάμεων της επιστήμης, της οικονομίας και της δημιουργίας.
.
Είναι εξωφρενικό να δείχνουμε τέτοια αδράνεια στους περισσότερους τομείς και μια τέτοια αμεριμνησία, ώστε να κυριαρχεί η άποψη ότι «οι θυσίες πάνε χαμένες». Τουλάχιστον ας υπερασπιζόμαστε τα όποια θετικά αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι το πρωτογενές έλλειμμα, το 9μηνο 2012 κατέβηκε στα 2 δισ., έναντι στόχου 2,85 δισ. Η ίδια η κ. Μέρκελ στη συνέντευξή της εδώ, είπε ότι οι Ελλάδα κατάφερε να μειώσει το πρωτογενές έλλειμμά της από τα 10% το 2009, στο 2% και κανένα ΜΜΕ δεν το πρόβαλε.
.
Αποτελέσματα που σίγουρα έρχονται μετά από θυσίες και πολλά άδικα μέτρα, αλλά αν δεν έχουμε και κάποιο αποτέλεσμα, δεν θα σταματήσει η πίεση για νέα μέτρα, η αβεβαιότητα για την παραμονή στο ευρώ, τα υψηλά spread, ο αποκλεισμός από τις διεθνείς αγορές, η φυγή κεφαλαίων και επιχειρήσεων και η άπνοια στις επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης και εισόδημα, μια και η οικονομία των δανεικών μάς τελείωσε.
.
*Ο Νίκος Διακουλάκης μετέχει στην πολιτική κίνηση «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Β» και στη Συντακτική Επιτροπή της ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ