Ο πλανήτης είναι αντιμέτωπος με τη
χειρότερη, την πρώτη πραγματικά καθολική πλανητική απειλή και κρίση υγείας εδώ
και δεκαετίες με τη φονική πανδημία του κορωνοϊού. Ο ιός έχει εξαπλωθεί σε πάνω
από εκατό χώρες και συνεχίζει να εξαπλώνεται. Αν και η Κίνα από την οποία
ξεκίνησε φαίνεται ότι κατάφερε να ελέγξει την εξάπλωση. Αλλά πού είναι η
πλανητική ηγεσία; Απουσιάζει επιδεικτικά και επικίνδυνα. Ο Γκόρντον Μπράουν,
πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας επί των ημερών του οποίου ξέσπασε η μεγάλη
οικονομική κρίση του 2007-2008 και που έπαιξε κεντρικό ρόλο στο χειρισμό της,
σ ένα άρθρο-καταπέλτη στη Guardian επεσημαίνει ακριβώς
αυτό – την παντελή απουσία πολιτικής ηγεσίας για τον ευρύτερο συντονισμό των
ενεργειών, την ανάληψη οργανωμένης δράσης, την καταπολέμηση της πανδημίας, την
αντιμετώπιση των συνεπειών. Πράγματι, σε μια στιγμή που αντιμετωπίζουμε ένα παγκόσμιο πρόβλημα-απειλή που απαιτεί
παγκόσμιες λύσεις και απαντήσεις, έχουμε ακριβώς το αντίθετο. Οι χώρες
λειτουργούν ουσιαστικά μόνες με ελάχιστη υποστήριξη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό
Υγείας (WHO) και για τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τις Βρυξέλλες.Ο σώζων
εαυτόν σωθήτω. Φαίνεται ότι δεν έχουμε
διδαχθεί τίποτε από τις κρίσεις του παρελθόντος, γράφει ο Μπράουν. Ενώ θα
έπρεπε να υπάρχει μια συντονισμένη παγκόσμια επιστημονική προσπάθεια με την
κινητοποίηση όλων των μέσων για την ανακάλυψη εμβολίου και θεραπείας, οι
προσπάθειες περιορίζονται εν πολλοίς σε εθνικά πλαίσια και μόνο. Με αποτέλεσμα
να καλλιεργούνται και ορισμένες συνωμοσιολογικές θεωρίες, όπως συμβαίνει
συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η
απουσία παγκόσμιας ηγεσίας και συντονισμού σε πλανητικό επίπεδο έχει βεβαίως ως
φαινόμενο την εξήγησή του: η άνοδος του πρωτόγονου εθνικισμού κυρίως στις
ισχυρότερες χώρες της παγκόσμιας κοινότητας και πρωτίστως στις ΗΠΑ. Ο πρόεδρος
Ντ. Τραμπ του συνθήματος “Πρώτα η Αμερική” (America First) αντί να επιδιώξει τη συνεργασία με
την Ευρώπη τουλάχιστον γύρω απ αυτό το θέμα-απειλή προκαλεί ρήξη με την
απαγόρευση μονομερώς και χωρίς καμιά προηγούμενη διαβούλευση όλων των αεροπορικών
πτήσεων από τις Ευρωπαϊκές χώρες.
Αδιανόητη ενέργεια. Η Αμερική δεν μπορεί να ηγηθεί ούτε κάν για την
αντιμετώπιση αυτής της μέγιστης απειλής. Και βεβαίως για την αντιμετώπιση των
καταστροφικών οικονομικών συνεπειών της. Ενω ο πλανήτης χρειάζονταν έναν Ομπάμα και έναν Μπράουν έχει
Τραμπ και Τζόνσον ! Αλλα οι πανδημίες
λειτουργουν και ως great equalisers ( μεγάλοι εξισορροπιστές) και η συγκεκριμένη μπορεί να «χτυπήσει» και το
εκλογικό αποτέλεσμα και να χάσει ο Τράμπ.
Η
θεσμική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωπαϊκή Επιτροπή) κινήθηκε με
μεγαλύτερη συστηματικότητα, αν και η Συνθήκη (άρθ. 168) της παρέχει
περιορισμένες αρμοδιότητες (συντονισμό, προώθηση συνεργασίας, κλπ.) στον τομέα
της δημόσιας υγείας. Ωστόσο τα κράτη μέλη για μια ακόμη φορά δεν φαίνεται να
δείχνουν την απαιτούμενη αλληλεγγύη μεταξύ τους στη στιγμή της οξύτατης κρίσης. Η Ιταλία, που βρίσκεται στο
επίκεντρο , “αισθάνεται εγκαταλελειμένη” σύμφωνα με τους Financial Times. Οι συνέπειες κάθε μορφής μπορεί να
είναι καταστροφικές (και για την ευρωζώνη).
Αλλά
ούτως ή άλλως αυτή η πλανητική κρίση του κορωνοϊού θα πρέπει να αποτελέσει τομή
– αφύπνιση για το παγκόσμιο σύστημα, για τον τρόπο σκέψης μας, τη διάταξη των
προτεραιοτήτων μας, την οργάνωση της δομής και των υπηρεσιών μας. Ο κόσμος που
θα βγει από τη κρίση θα πρέπει να είναι διαφορετικός. Για να «μη τελειώσει ούτε
με κρότο ούτε με λυγμό». Θα είναι;
Πηγή: www.tanea.gr