Υποστήριξα σε προηγούμενο γράψιμό μου πως πάνω από τη Χώρα συγκεντρώνονται τα σύννεφα για την τέλεια καταιγίδα, υπερβάλω;
Ας δούμε απολύτως αδρομερώς όσα εκ των πραγμάτων υποχρεούται να κάνει αυτή η χώρα το 2019.
- Να νομοθετήσει για πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας … για κόκκινα δάνεια … για εταιρία ειδικού σκοπού που θα τα απορροφήσει … όλα αυτά και όχι μόνο αυτά, προκειμένου να αποφευχθεί η κατάρρευση των τραπεζών της.
- Να δανειστεί από τις αγορές με βιώσιμο επιτόκιο … αν δεν τα καταφέρει θα είναι καταστροφικό … αν τα καταφέρει δεν θα είναι σωτήριο … δείγμα και αυτό των αδιεξόδων της.
- Να εξασφαλίσει τις δαπάνες που θα δημιουργήσουν οι αναμενόμενες δικαστικές αποφάσεις που ανατρέπουν ψηφισμένα μέτρα … κάνοντας ισοδύναμες περικοπές φυσικά … προκειμένου να αποφύγει τη χρεοκοπία φυσικά.
- Να αναστείλει την αύξηση του συνεχώς διογκούμενου χρέους ιδιωτών προς το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία … πως θα γίνει αυτό, κανείς δεν έχει σκεφτεί.
- Να επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις και να υλοποιήσει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις … γιατί χωρίς αυτές δεν θα την εμπιστευτούν οι αγορές …και αν δεν την εμπιστευτούν οι αγορές … θα παρακαλεί για 4ο μνημόνιο.
- Να προσελκύσει άμεσες ξένες επενδύσεις και μάλιστα με επιθετικό τρόπο … χρειάζεται ζεστό χρήμα και δυστυχώς πολλοί υποστηρίζουν πως μόνο η φθηνή εξαγορά υπερχρεωμένων επιχειρήσεων μπορεί να το φέρει.
- Να επιταχύνει την απονομή δικαιοσύνης … πιο εύκολο μου φαίνεται να επιχώσει τη διώρυγα της Κορίνθου.
- Να ενισχύσει την διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της.
- Να επικυρώσει τη συμφωνία των Πρεσπών.
- Να προετοιμάσει την αναθεώρηση του Συντάγματός της.
- Να κάνει εθνικές εκλογές … εκλογές για Ευρωβουλή … εκλογές για πρώτο και δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης.
- Να προετοιμαστεί για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας την επόμενη χρονιά και για ενδεχόμενες εκλογές με απλή αναλογική.
Χώρα στα άκρα.
Όλα αυτά, και όχι μόνον αυτά, σε κλίμα ακραίας πόλωσης … ακραίου διχασμού… ακραίας απαξίωσης των θεσμών … ακραίας απορρύθμισης του κράτους και των λειτουργιών του … και το χειρότερο με λαό κουρασμένο, απογοητευμένο, σχεδόν απελπισμένο … με τα μυαλά στα κάγκελα ένα μεγάλο τμήμα του.
Ας κάνουμε τώρα μια υπόθεση εργασίας, το ΠΟΤΑΜΙ πιεζόμενο από την εξέλιξη των γεγονότων και υιοθετώντας την άποψη πως ψηφίζοντας τη συμφωνία των Πρεσπών στηρίζει την Κυβέρνηση, παίρνει την παρακάτω απόφαση:
« ………. στηρίζουμε, παρά τις επιμέρους ενστάσεις μας, τη συμφωνία των Πρεσπών …………., επειδή όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι μια κυβέρνηση που βλάπτει τον τόπο και η υπερψήφιση της συμφωνίας εκλαμβάνεται ως στήριξη αυτής της καταστροφικής κυβέρνησης αρνούμαστε να την υπερψηφίσουμε τη συμφωνία στην παρούσα Βουλή, θα το πράξουμε όμως στην επόμενη μετά τις εκλογές ………»
Μπορείτε αλήθεια να εκτιμήσετε όσα θα συμβούν στη Χώρα;
Στο ΠΟΤΑΜΙ … στο μικρό ΠΟΤΑΜΙ, πέφτει ξανά ένα δυσανάλογα μεγάλο βάρος … δεν είναι η πρώτη φορά …
Μήπως όλοι εμείς πρέπει να ευχόμαστε να το αναλάβει;
Εξαιρούνται φυσικά όσοι πιστεύουν πως αυτή η «στα άκρα χώρα» αντέχει εκλογές με επίδικο εθνικό θέμα.
Μήπως οι υπόλοιποι πρέπει να ευχόμαστε να αναλάβει το βάρος … το μικρό ΠΟΤΑΜΙ;
Να εξαιρέσουμε βέβαια και όσους πιστεύουν πως η επόμενη κυβέρνηση, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, μπορεί να επιτύχει καλύτερη συμφωνία ή να παρατείνει την εκκρεμότητα. Να τους εξαιρέσουμε λοιπόν και αυτούς.
Όσοι λίγοι μείναμε πρέπει να εξηγήσουμε, πως εάν έτσι εξελιχθούν τα πράγματα, το 4ο Μνημόνιο που θα υπογράψουμε, ως αναμενόμενη συνέπεια της αβελτηρίας μας, δεν θα είναι η εύλογη συνέχεια του 3ου, αλλά ο προθάλαμος προετοιμασίας της Χώρας για την επιστροφή της στη δραχμή.
Αυτό να εξηγήσουμε πως θα συμβεί στην «στα άκρα χώρα»
Και να ευχόμαστε το μικρό ΠΟΤΑΜΙ … που του πέφτει ξανά ένα δυσανάλογα μεγάλο βάρος … να το αναλάβει … δεν θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά.