Χώρα 2018

Σταύρος Μ. Θεοδωράκης 23 Ιουλ 2018

Αξιότιμη Κυρία, αξιότιμοι Κύριοι

Η Χώρα βρίσκεται ξανά σε ιστορικό σταυροδρόμι.

Θα καταστραφεί;

Θα γίνει μπανανία;

Θα παραμείνει χώρα υπό κηδεμονία;

Θα καταφέρει να γίνει κανονική χώρα;

Φτάσαμε εδώ γιατί εμείς οι πολίτες φερθήκαμε και ακόμα φερόμαστε στη Χώρα σαν να είμαστε κατακτητές της και εσείς, οι κυβερνήτες, φερθήκατε και φέρεστε σαν να είσαστε ιδιοκτήτες της.

Απευθυνόμαστε σε σας μόνο από τους αρχηγούς κομμάτων του Εθνικού Κοινοβουλίου, λυπούμαστε αλλά το θεωρήσαμε μάταιο να απευθυνθούμε και στους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς και αυτό ακριβώς είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα της Χώρας.

Ένα τμήμα του λαού είναι εγκλωβισμένο σε κόμματα που στρατηγικά αντιπαλεύονται το πολίτευμά μας, την αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

Ένα άλλο τμήμα, είναι εγκλωβισμένο σε πολιτικούς χώρους που, κατά την άποψή μας, προσβάλλουν την έννοια της πολιτικής.

 

Αν σας κεντρίζουν το ενδιαφέρον όσα γράφουμε, χαιρόμαστε.

Χαιρόμαστε γιατί η ιδρυματοποίηση που πολλά χρόνια τώρα έχει κατακυριεύσει τους αντιπροσώπους μας στο Εθνικό Κοινοβούλιο, δεν σας έχει πλήξει εντελώς.
Δεν αντιλαμβάνεστε τι εννοούμε ιδρυματοποίηση;
Δεν συμφωνείτε με τον όρο που χρησιμοποιούμε;
Δεν συμφωνείτε ό,τι έτσι είναι τα πράγματα;
Φαίνεται πως έχετε πολύ- πολύ καιρό να παρακολουθήσετε συζήτηση πολιτικών αρχηγών από τα θεωρεία της Βουλής.
Βρείτε λίγο χρόνο και κάντε το , και σκεφθείτε ξανά  αυτά που μόλις διαβάσατε.

Ας είναι όμως … άλλωστε σας γράφουμε  την επιστολή αυτή για άλλο πιο σημαντικό λόγο.

 

Αξιότιμη Κυρία, αξιότιμοι Κύριοι

Είμαστε βέβαιοι ότι έχετε πλήρη εικόνα της πραγματικής κατάστασης της Χώρας, είμαστε το ίδιο βέβαιοι ότι δεν περνάει στιγμή που δε νιώθετε βαριές τις ευθύνες που σας έχουν ανατεθεί και έχετε αναλάβει.

Η ζωή μας, η ζωή των παιδιών μας, η ζωή των παιδιών των παιδιών μας … εξαρτάται από τις δικές σας αποφάσεις από τις δικές σας επιλογές . Αλλά αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό.

Η Χώρα, η πατρίδα μας, ναι αυτή η αρχέγονη σχεδόν έννοια που τόσο χαμηλά έχουμε πέσει ώστε να ντρεπόμαστε να την επικαλεστούμε, και αυτή λοιπόν απ’ τις δικές σας επιλογές εξαρτάται.

Όλοι εμείς που υπογράφουμε αυτή την επιστολή πρέπει να ξέρετε ότι δεν ταυτιζόμαστε πολιτικά, δεν είναι η πολιτική μας ταύτιση που μας έκανε να συμφωνήσουμε στο περιεχόμενο αυτής της επιστολής, είναι η κοινή μας αγωνία που μας ένωσε.

Αγωνία γιατί όλοι εμείς πιστεύουμε πως, μετά από οκτώ χρόνια κρίσης, είμαστε ακόμα στην αρχή, γιατί ξέρουμε ότι τα δύσκολα είναι μπροστά μας και εμείς είμαστε … κουρασμένοι … καταπονημένοι … σχεδόν χωρίς δυνάμεις, κινδυνεύουμε να παραιτηθούμε .. να εγκαταλείψουμε …

Ας είναι όμως … άλλωστε σας γράφουμε την επιστολή αυτή για άλλο πιο σημαντικό λόγο .

 

Αξιότιμη Κυρία, αξιότιμοι Κύριοι

Σας παρακολουθούμε στον δημόσιο διάλογο, εσάς τους ίδιους, τους βουλευτές σας, τα στελέχη του κόμματος σας. Διαπληκτίζεστε, διαφωνείτε, παραφέρεστε, συναγωνίζεστε σε έλλειψη τεκμηριωμένων απόψεων, και δεν σας κρύβουμε χαιρόμαστε.

Μην απορείτε.

Ναι χαιρόμαστε, παίρνουμε θάρρος, δεν μπορεί … σκεφτόμαστε, δεν πρέπει να έχουμε δίκιο, η κατάσταση της Χώρας δεν είναι κακή … δεν μπορεί να είναι κακή και οι κυβερνήτες μας να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο … όχι δεν έχουμε δίκιο … άδικα ανησυχούμε … όχι δεν κινδυνεύουμε να μείνουμε άνεργοι … όχι δεν κινδυνεύει η δωρεάν παιδεία … όχι δεν κινδυνεύει η δωρεάν υγεία … όχι δεν θα φύγουν τα παιδιά μας οικονομικοί μετανάστες … όχι δεν κινδυνεύουμε να  πληρώνουμε ενοίκιο για το σπίτι που και με τον ιδρώτα του προσώπου μας αγοράσαμε … όχι αυτός ο τύπος με τα σκούρα γυαλιά, το φαντεζί κουστούμι και το ακριβό αυτοκίνητο δεν θα γίνει χωρίς να καταλάβουμε πως, ο νέος ιδιοκτήτης της επιχείρησής μας, όχι … μη σας κουράζουμε, άλλωστε τα ξέρετε, εσείς μας τα λέτε, εσείς μας τα περιγράφετε.

Επειδή όμως όλοι εμείς που υπογράφουμε την επιστολή αυτή, άλλοι αριστεροί, άλλοι κεντρώοι, άλλοι δεξιοί, θέλουμε πάνω απ’ όλα και πριν απ’ όλα να είμαστε χρήσιμοι, επιθυμούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι είμαστε έτοιμοι, παρά την εξάντληση μας, είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε και με νέες θυσίες, στην κοινή προσπάθεια για τη σωτηρία της Χώρας.

Με μία προϋπόθεση όμως, πέστε μας επιτέλους την αλήθεια, περιγράψτε μας την πραγματική κατάσταση της Χώρας, πέστε μας τα σχέδιά σας για το αύριο, όχι άλλες ψεύτικες υποσχέσεις, όχι άλλο εμπόριο ελπίδας.

Πείτε μας την αλήθεια.

Έτσι θα σας εμπιστευθούμε.

Παρασυρθήκαμε όμως και δεν θάπρεπε, για άλλο λόγο σας γράφουμε …

Αξιότιμη Κυρία , αξιότιμοι Κύριοι

Μην παίξετε με το Σύνταγμα μας είναι ό,τι σημαντικότερο μας έχει απομείνει.

Δεν σας ανήκει, δεν μας ανήκει.

Δεν είναι το Σύνταγμά μας πεδίο για πολιτικά παιχνίδια.

Ιστορικά μας ξεπερνά και σας ξεπερνά.

Είναι αυτό που μας επιτρέπει να υπάρχουμε … είναι αυτό που σας επιτρέπει να  μας κυβερνάτε … είναι αυτό επιτρέπει να σας γράφουμε την επιστολή αυτή.

Κλείνοντας την επιστολή μας επιθυμούμε να σας διαμηνύσουμε να έχετε πάντα κατά νου, όταν παίρνετε αποφάσεις που μας αφορούν, πως όλοι εμείς δεν φοβόμαστε να ζήσουμε με λιγότερους πόρους, δεν αντέχουμε όμως να ζήσουμε με λιγότερη Δημοκρατία, λιγότερο Πολιτισμό, λιγότερη Αξιοπρέπεια.

Με εκτίμηση,

Πολίτες της Χώρας