Παρακολουθώ με προσοχή την αντιπαράθεση που εξελίσσεται μεταξύ Κυβέρνησης  και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για τα μέτρα αντιμετώπισης των οικονομικών συνεπειών της Πανδημίας.Το κείμενο που ακολουθεί δεν αποτελεί προϊόν αγανάκτησης αλλά βαθιάς  και ειλικρινούς ανησυχίας για όσα ενδέχεται να μας συμβούν.

Εξηγούμαι.

Η Αξιωματική Αντιπολίτευση πρότεινε πριν λίγο καιρό ένα πρόγραμμα αναγκαίων κατά την κρίση της μέτρων. Έμοιαζε πλουσιοπάροχο.

Η Κυβέρνηση κοστολόγησε αυτά τα μέτρα στο δυσθεώρητο ποσό των 24 δις ευρώ και υπενθύμισε ειρωνικά στην Αξιωματική Αντιπολίτευση πως τα λεφτόδενδρα ξεράθηκαν.

Λίγες μέρες αργότερα η Κυβέρνηση ως όφειλε άρχισε να εξαγγέλλει μέτρα και συνέχισε με μέτρα επί μέτρων που η ίδια τα κοστολόγησε συνολικά 24 δις ευρώ.

Τώρα ήταν η σειρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να αναφερθεί ειρωνικά στα Κυβερνητικά λεφτόδενδρα.

Η Αξιωματική Αντιπολίτευση επανήλθε και παρουσίασε ένα ακόμα πιο πλουσιοπάροχο πρόγραμμα μέτρων, που η ίδια κοστολόγησε στα 13 δις ευρώ.

Η Κυβέρνηση απάντησε άμεσα με ανακοίνωσή της και κοστολόγησε το νέο προτεινόμενο πρόγραμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στα 34 δις ευρώ.

Το τρέχον κείμενο γράφεται λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση της Κυβέρνησης και αποφεύγω τον πειρασμό να μαντέψω πως θα εξελιχθεί η συζήτηση τις επόμενες μέρες.

Και ενώ τα δις ευρώ πέφτουν σαν το χαλάζι, τόσο η Κυβέρνηση όσο και η Αξιωματική Αντιπολίτευση αρνούνται να μας παρουσιάσουν αναλυτική κοστολόγηση των μέτρων που προτείνουν.

Ανάλυση του τρόπου και των πηγών που θα τα χρηματοδοτήσουν.

Αρνούνται να μας παρουσιάσουν το σκοπούμενο κάθε μέτρου και την ανάλυση κόστους-οφέλους που χρειάζεται να συνοδεύει κάθε ένα από αυτά.

Να μας παρουσιάσουν εντέλει τον λόγο που επιλέγουν κάποιο συγκεκριμένο μέτρο έναντι άλλου αντίστοιχου … είναι η ταξική πολιτική θα μου πεις … είναι το πελατειακό κράτος θα σου πω.

Συνεχίστε έτσι Κύριοι αν νομίζετε πως  η Χώρα αντέχει και άλλους μικρούς εμφυλίους.

Συνεχίστε να μας δείχνετε, με τη συμπεριφορά σας, πως δεν έχετε διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος σας.

Να σας θυμίσω μόνο, πως αν κάτι έδειξαν οι περιστάσεις είναι πως τα προβλήματα δεν εμφανίζονται όταν εσείς είστε έτοιμοι για τις λύσεις τους. 

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να αντιληφθείς πως έχουμε πέσει στα βαθιά και θα αργήσουμε να βγούμε στην επιφάνεια.

Βαρίδι η μεγάλη εξάρτηση της οικονομίας μας από τον τουρισμό … δυσθεώρητο το χρέος μας … καλπάζουν τα κόκκινα δάνεια … ανίσχυρες οι τράπεζες … τεράστιο πλήθος αυτοαπασχολούμενων … απειράριθμες μικρές επιχειρήσεις … θα αυξηθεί πάλι η ανεργία και ο ρυθμός μετανάστευσης των νέων μας … γερασμένος πληθυσμός και το ασφαλιστικό να κυοφορεί τη νέα χρεωκοπία μας.

Η Πανδημία αργά ή γρήγορα θα μας αφήσει, όχι όμως η χρόνια παθογένειά μας. 

Το παραγωγικό μοντέλο της Χώρας έχει φτάσει στα όριά του αν δεν έχει ήδη καταρρεύσει.

Οι μεταρρυθμίσεις, ναι αυτές που όλο τις ακούμε και ακόμα δεν τις είδαμε, είναι που πρέπει να πέσουν σαν το χαλάζι.

Εδώ όμως αρχίζουν τα αληθινά δύσκολα … για εσάς … για εμάς … για όλους.

Η μεταρρύθμιση της Χώρας στην κατάσταση που πλέον έχει περιέλθει απαιτεί μεγάλες αλλαγές, αλλαγές που προϋποθέτουν επίμονη οραματική πολιτική, αποφασιστική διαχείριση, βαθύ αξιακό περιεχόμενο και εμπνευσμένη πολιτική καθοδήγηση. 

Η μεταρρύθμιση της Χώρας απαιτεί δραστικές αλλαγές που θα προκαλέσουν σοβαρή βλάβη σε κεκτημένα και σε συντεχνιακά συμφέροντα μέχρι να ευνοήσουν το κοινωνικό σύνολο.

Η μεταρρύθμιση της Χώρας δεν είναι ένας ευχάριστος περίπατος στο δάσος. 

Είναι του συρμού αλλά θα το πω … χρειάζεται μια άλλη πολιτική !Πολιτική που θα αντιλαμβάνεται, θα αναγνωρίζει και θα αξιολογεί τα συμφέροντα όλων των κοινωνικών ομάδων και τις ανάγκες της αγοράς και χωρίς να αθροίζει συμφέροντα και επιδιώξεις, θα τα συνθέτει στην κατεύθυνση του «γενικού συμφέροντος» επιδιώκοντας την κοινωνική συμμαχία με ένα σύγχρονο «κοινωνικό συμβόλαιο». 

Το έχουμε ανάγκη.