Ο χρόνος κυλά σε βάρος μας αλλά η ρευστή κατάσταση εξακολουθεί να είναι μιγαδικής μορφής .Έχει ένα πραγματικό και ένα φανταστικό μέρος. Φαίνεται μεν ότι βαδίζουμε σε απομείωση του φανταστικού μέρους των προεκλογικών φαντασιώσεων της αντιμνημονιακής ψύχωσης , τουλάχιστον του ονειρικού της κομματιού στο εξωτερικό αλλά στο εσωτερικό δεν έχει υποσταλεί η σημαία της μονομερούς διαγραφής του χρέους. Η εσωτερική διαπραγμάτευση με το γρι-γρί των δογματικών συνιστωσών δεν έχει δείξει ακόμη τα δόντια της. Με άλλα λόγια εξακολουθούμε την κρημνοβασία στις κορυφές των τιμών των ομολόγων χωρίς σαφή ομολογία πίστεως στους κανόνες της ευρωζώνης . Ο κυβερνητικός θερμοστάτης του ρίσκου εμφανίζεται να λειτουργεί προς το παρόν(βλ.παρέμβαση Bloomberg). Το ποντίκι βρυχήθηκε, αλλά κοίταξε και γύρω του, τα σαγόνια των αγορών.
Με βασάνισε είναι αλήθεια ο τίτλος. Είχα σκεφθεί στην αρχή να βάλω στον τίτλο: Monty Python Economics ή Dada economics ακούγοντας τις αναφορές του κ. Βαρουφάκη στο ιπτάμενο τσίρκο των Μόντυ Πάιθον** και βλέποντας στη Build την γελοιογραφία με την Αφροδίτη της Μύλου να κρατάει περίστροφο. Προτίμησα κάτι μελωδικό.
Είναι τέτοια η καταιγίδα των θεατρικών σημείων στην μετεκλογική μας τηλεοπτική πολιτική πραγματικότητα που οι συνέπειές τους πάνω μας έχουν πάρει τις διαστάσεις και τον χαρακτήρα ενός οπτικού κλονισμού.
Πρέπει να παραδεχθεί κανείς ότι επιλογή ενός ταλαντούχου αφηγητή και «cult performer” με γκελ, στη θέση του Υπουργού Οικονομικών, παραγωγής μεταφορών , ευφυολογημάτων και λογοπαιγνίων (puns) και η τηλεοπτική κάλυψη των συνεντεύξεών του με τους ξένους συνομιλητές του με έντεχνα δημιουργημένες προσδοκίες ντέρμπυ, κάλυψε τον αντιμνημονιακό ψηφοφόρο και τον ξεθύμανε με έναν ανάλογο τρόπο ,τηρουμένων των αναλογιών φυσικά, για να μην τρελαθούμε , που είχε επιφέρει η συγκλονιστική συνέντευξη του Ανδρέα μετά την νίκη του το 1981 στους ξένους ανταποκριτές .
Νικητής προς τέρψιν όχι αποκλειστικά των εθνολαικιστών της Συριζανέλωσης στον πρώτο γύρο, ο κ. Βαρουφάκης με γλωσσικό αντιτροϊκό ΚNEck–Out επί του «ξενέρωτου» Νταισελμπλούμ (είναι ειρωνικά απίστευτο το πόσο μοιάζει αυτός με τον παραδείσιο Jean Louis Barrault) . Έκτοτε ο κ. Βαρουφάκης παράγει περισσότερα σχόλια από ότι μπορούμε να καταναλώσουμε με αποτέλεσμα να έχουμε σχεδόν πειστεί ότι ο ενδυματολογικός κώδικας του Bald Soprano της ελληνικής πλευράς θα είναι το μυστικό όπλο ,υφολογική πρόταση -επιτομή των bold economics(ηρωϊκά-τολμηρά οικονομικά) που θέλει να προωθήσει για το καλό όλων των Ευρωπαίων, η ελληνική Left Haute Couture στην μεταταγαρική-μεταμπεχωνική της περίοδο.
Παρουσιαζόμενος ως ίδιος(εαυτός του) και ως άλλος τονίζει την διαφορά .Τον ελληνικό εξαιρετισμό ως πτυχή της αυθεντικής ευρωπαικότητας. Λέει στους Γάλλους: εσείς είστε our spiritual home αλλά το νέο spirit και το σπίρτο είμαστε εμείς. Δεν θέλουμε πια να είμαστε το πειραματόζωο του ευρωζωνικού ιερατείου . Έχουμε το δικαίωμα να πειραματισθούμε μόνοι μας, αλλά πληρώστε εσείς τα αντιδραστήρια και να είσθε βέβαιοι ότι θα ωφεληθείτε από το αποτέλεσμα. Win–Win δηλ.και never mind the Halloween.
Η υπερψήφιση των sans cravate, sans costume και ελπίζω όχι χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο (business plan) επαναφέρει τον χαρακτηρισμό του πολιτεύματος μας ως «θεατροκρατία». Λέει ο γεφυροποιός κ. Βαρουφάκης : θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα σημειολογικά μέσα , όλους τους ευφημισμούς όλα τα χρηματοπιστωτικά εργαλεία για να φτάσουμε σε αίσιο και αμοιβαία επωφελές αποτέλεσμα .
«Μακάρι» λέω και εγώ αρκεί να μην ανεβάσουμε ξανά τους Πέρσες και η γέφυρα να μην αποδειχτεί της …Πλάκας ή/και των στεναγμών.
*Δημοφιλέστατο τραγούδι των Mamas &the Pappas 60ς:
All the leaves are brown and the sky is grey
I’ve been for a walk on a winters day
I’d be safe and warm if I was in L.A.
California dreaming on such a winters day
** Πως μπορεί κανείς να ξεχάσει την φοβερή στιχομυθία από το παράθυρο με το πλήθος των αλαλαζόντων οπαδών του Μπράϊαν στο Monty Python’s life of Brian.
Brian’s mother : He’s not the Messiah. he’s a very naughty boy! Now, piss off, και παρακάτω: There’s no Messiah in here. There‘s a mess all right, but no Messiah.