Brexit ή Σοσιαλισμός;

Αντώνης Τριφύλλης 16 Δεκ 2019

ΤΑ ΝΕΑ

Από το ‘’Take back control’’ στο let’ s get Brexit done’’ .

Τα δυο συνθήματα που σφράγισαν την νίκη των αντιευρωπαϊστών στο Βρετανικό δημοψήφισμα και τον θρίαμβο του Τζόνσον στις εκλογές. Πατέρας τους ο Dominique Cummings. Ένας αδίστακτος και ιδιοφυής σύμβουλος πολιτικής στρατηγικής, που είχε μια επιτυχημένη καριέρα στον χώρο των επιχειρήσεων, αλλά ‘’επιστρατεύτηκε’’ και οργάνωσε μια επιτυχημένη καμπάνια πριν τριάμισι χρόνια από τους πολιτικούς που αντιτίθεντο στην παραμονή στην Ε.Ε. Ήταν η εποχή που ο τότε πρωθυπουργός Κάμερον είχε προκηρύξει το δημοψήφισμα, με την βεβαιότητα ότι θα το κερδίσει και οι αντίπαλοί του ότι θα το χάσουν. Δεν συνέβη αυτό, ο Κάμερον ηττήθηκε, παραιτήθηκε από πρωθυπουργός και η κ. Μάυ ανέλαβε την πρωθυπουργία. Η ανέλπιστη νίκη των Τζόνσον, Φάρατζ και των σκληρών Brexiteers αποδόθηκε στην δουλειά του Cummings, ο οποίος αντιμετώπισε κατηγορίες για χειραγώγηση των ψηφοφόρων από αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Η κατηγορία εστιάστηκε στην υιοθέτηση της χρήσης των αλγορίθμων για τον επηρεασμό συγκεκριμένων ομάδων ψηφοφόρων. Το σκάνδαλο το πλήρωσε η εταιρεία Cambridge Analytica που δημιούργησε το λογισμικό.

Με την εκλογή του Τζόνσον στην πρωθυπουργία, επιστρατεύτηκε ως σύμβουλος του νέου πρωθυπουργού και με την προκήρυξη των εκλογών ανέλαβε την προεκλογική των Συντηρητικών με τα γνωστά αποτελέσματα.

Και στις δυο περιπτώσεις ο Σύμβουλος χρησιμοποίησε τις ίδιες μεθόδους .

Επιλογή συνθημάτων εύληπτων που χαράσσονται στην μνήμη, και σκληρή πειθαρχία των πολιτικών στην στρατηγική που είχε καταστρώσει.

Κάθε εμφάνιση του Τζόνσον ήταν μελετημένη από κάθε άποψη, ακόμη και ενδυματολογική. Το πού μίλησε, τι είπε και πώς το είπε, είχε προγραμματιστεί , και ακόμη και τα αναπόφευκτα λάθη του υποψηφίου είχαν έτοιμη την απάντηση χρησιμοποιώντας την μέθοδο ‘’εκτός πλαισίου’’ Δηλαδή, την μέθοδο του τζούντο (μέθοδος Μιτεράν), όπου ο αμυνόμενος χρησιμοποιούσε την δύναμη της επίθεσης του αντιπάλου προς όφελός του.. Κι εδώ που τα λέμε ο Πρωθυπουργός είχε αρκετές αμαρτίες από το δημοσιογραφικό και το πολιτικό και το προσωπικό του παρελθόν.

Στις εκλογές είχε επιλεγεί να πραγματοποιηθεί το αδύνατον. Η ανατροπή της μακροχρόνιας κυριαρχίας στις περιφέρειες που διαφεντεύαν οι Εργατικοί για δεκαετίες και που είχαν όμως ψηφίσει στο δημοψήφισμα υπέρ του Brexit. Είναι οι περιοχές της βόρειας και μέσης Αγγλίας της παλιάς βιομηχανίας, των ορυχείων και γενικότερα της εργατικής τάξης που χειμάζεται από την παρακμή.

Έχοντας μελετήσει από το δημοψήφισμα τις ανάγκες των φτωχότερων στρωμάτων, έστρεψε την καμπάνια των Συντηρητικών σε τρία θέματα που τους απασχολούν . Το Εθνικό Σύστημα Υγείας, την Παιδεία και την Ασφάλεια που με την δεκαετή πολιτική λιτότητας των Συντηρητικών βρίσκονται σε κατάσταση κατάρρευσης. Και βέβαια μεταναστευτικό. Προσωπικό, γιατροί και νοσοκόμες, αστυνομικοί και εκπαιδευτικοί βρίσκονται στα όριά τους. Και άνθρωποι πεθαίνουν μια και οι λίστες αναμονής για θεραπεία ξεπερνάνε τους έξη μήνες.

Βέβαια, ‘’σύμμαχος’’ ήταν και ο Τζέρεμι Κόρμπιν. Σκιά του εαυτού του απέναντι σε έναν υπερκινητικό Τζόνσον και προβάλλοντας ένα σοσιαλιστικό μέλλον άλλων εποχών έδωσε όπλα στους αντιπάλους να συμπυκνώσουν την αντεπίθεσή τους σε δυο λέξεις. ‘’Brexit, ή σοσιαλισμό’’ . Και οι ψηφοφόροι απάντησαν..