Βρε, πώς δεν το ’χαμε σκεφτεί;

Ανδρέας Παππάς 13 Φεβ 2014

Ο καθηγητής Αριστείδης Μπαλτάς, από τα εχέφρονα –υποτίθεται– στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πρόεδρος του κομματικού ιδρύματος μελετών «Νίκος Πουλαντζάς» (α, ρε κατακαημένε Πουλαντζά, πού να ’ξερες σε τι χέρια θα πέσει το όνομά σου), έδωσε πριν από μερικές βδομάδες συνέντευξη στο «Βήμα». Σε ερώτηση, λοιπόν, του δημοσιογράφου πώς θα αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν έρθει στα πράγματα, το πρόβλημα της φοροδιαφυγής, μεταξύ άλλων απάντησε ότι, όταν θα κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ ο πολίτης θα εκπληρώνει ευσυνείδητα τις φορολογικές του υποχρεώσεις, γιατί θα γνωρίζει ότι τα χρήματά του θα τα διαχειρίζονται τίμιοι άνθρωποι και θα χρησιμοποιούνται για το κοινό καλό – παραθέτω από μνήμης, και επομένως αποδίδω το πνεύμα και όχι το γράμμα των δηλώσεων. Αυτό, ομολογώ, δεν μου είχε περάσει απ’ το μυαλό! Ακόμα και πιο ειδικοί στα οικονομικά από μένα φαίνεται πως δεν το είχαν σκεφτεί.

Λίγες μέρες αργότερα, ένα άλλος (ανατέλλων, αυτός, αστέρας), ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας Γαβριήλ Σακελλαρίδης, σε ερώτηση δημοσιογράφου πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει ως δήμαρχος το ζήτημα των καθημερινών διαδηλώσεων στο κέντρο της πόλης, άφησε να εννοηθεί ότι, αν αυτός είναι δήμαρχος, πιθανότατα θα είναι σύντομα και ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση. Οι πολίτες δεν θα έχουν λόγους τότε να διαδηλώνουν, και επομένως δεν θα υπάρχουν… διαδηλώσεις. Όπερ έδει δείξαι. Με εντυπωσίασε, ομολογώ, ο εξ Αμερικής επανελθών και μηδέποτε έχων εργασθεί σύντροφος Σακελλαρίδης! Με την ευκολία που έχει να τέμνει τα ζητήματα και να λύνει τα προβλήματα της πόλης, αυτό το παιδί, να μου το θυμηθείτε, θα πάει μπροστά.

Τόσο απλές οι λύσεις! Σαν το αβγό του Κολόμβου, ένα πράμα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, από αυτά προκύπτει ότι με ενδεχόμενη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και μόνο θα αναδυθεί ένας καινούργιος τύπος ανθρώπου: ηθικός, κοινωνικά ευσυνείδητος, ανιδιοτελής, έμπλεος αγάπης για την πατρίδα, τους συμπολίτες του και το σοσιαλισμό… Ακόμα και οι Μπολσεβίκοι, την κληρονομιά των οποίων διεκδικούν οι Λαφαζανοτσιπραίοι και οι εγκέφαλοι του ιδρύματος «Νίκος Πουλαντζάς», ήταν πιο μετριοπαθείς στις προβλέψεις και τους σχεδιασμούς τους. Σίγουροι, βέβαια, ότι ήταν οι αποκλειστικοί εργολάβοι των σιδηρών νόμων της Ιστορίας (αλίμονο, κάθε συνεπής λενινιστής είναι απόλυτα πεισμένος γι’ αυτό), ακόμα κι εκείνοι αρκούνταν να τοποθετούν τη δημιουργία του «νέου ανθρώπου» στην περίοδο μετά την επανάσταση και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Τα λεβεντόπαιδα του ΣΥΡΙΖΑ όμως, απ’ ό,τι λένε, δεν θα χρειαστεί καν να περιμένουν την επανάσταση και την «οικοδόμηση». Μια ενδεχόμενη εκλογική τους νίκη, έστω και με 1% διαφορά από τον δεύτερο, και μια ενδεχόμενη κυβέρνηση Τσίπρα, θα αρκούν για να πάψουν αυτομάτως οι Έλληνες να διαδηλώνουν, αλλά και για να γίνουν από τη μια μέρα στην άλλη πρόθυμοι φοροδότες, που θα τρέχουν στην εφορία ή στην τράπεζα με το χαμόγελο στα χείλη. Κατά πάσα πιθανότητα, όλα αυτά θα τα φωτίζει ένας μεγάλος κόκκινος ήλιος, όπως στις αφίσες του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, ενώ αγκαλιασμένοι πολίτες θα τρέχουν να προσφέρουν έξτρα εθελοντική εργασία, βάζοντας κι αυτοί το λιθαράκι τους στη σοσιαλιστική κοινωνία που θα έχει ήδη αρχίσει να οικοδομείται από τον ΣΥΡΙΖΑ του βουλευτή Διαμαντόπουλου και της Ζωής Κωνσταντοπούλου, του Τσουκαλά και του Μητρόπουλου, του Τσακαλώτου και της Βαλαβάνη. Αυτοί οι τελευταίοι είμαι βέβαιος, από την πρώτη κιόλας μέρα του νέου καθεστώτος, θα έχουν προσφέρει στο δημόσιο ταμείο τις ιλιγγιώδεις καταθέσεις τους ως συμβολή στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Επιμύθιο: Eπειδή δεν πιστεύω ότι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι είναι τόσο αφελείς, μάλλον τα στελέχη τους μας δουλεύουν ψιλό γαζί, υπολογίζοντας ότι στην Ελλάδα κανείς δεν θυμάται τι έλεγες πριν από μερικούς μήνες. Εκτός και αν φαντάζονται πράγματι ότι θα κυβερνήσουν κάποτε τη χώρα με μεθόδους και ρητορική 15μελούς σε λύκειο υπό κατάληψη.