Ας αρχίσουμε από τα αυτονόητα. Δεν είναι δυνατόν μια στοιχειωδώς εκπαιδευμένη αστυνομία να μην μπορεί να εξουδετερώσει, χωρίς να τον σκοτώσει, έναν – οπλισμένο και επικίνδυνο έστω – άνδρα, τη δράση του οποίου γνωρίζει και τον παρακολουθεί σε μόνιμη βάση. Και δεν είναι ακόμα δυνατόν ο πρωθυπουργός μιας χώρας που επιδιώκει, όπως ισχυρίζεται, σχέσεις καλής γειτονίας, να επιβραβεύει άμεσα την αστυνομία του, επιχαίροντας ουσιαστικά για την θανατική ποινή που επέβαλε αυθαίρετα σε έναν πολίτη της.

Ακολουθούν τα αδιανόητα. Δεν είναι δυνατόν να ξεσηκώνεται τέτοιο κύμα εθνικιστικής παραπληροφόρησης από μέσα μαζικής επικοινωνίας για δήθεν κατέβασμα της Ελληνικής σημαίας και απαγόρευσης των επετειακών εκδηλώσεων για την 28η Οκτωβρίου, στις οποίες είχε πάρει μέρος, την ίδια μέρα, η υπουργός πολιτισμού της χώρας μας επισκεπτόμενη τα σημαιοστολισμένα χωριά.

Και δεν είναι δυνατόν η αξιωματική αντιπολίτευση που θα χειρίζεται, όπως φαίνεται, τις τύχες της χώρας σε μερικούς μήνες, να δηλώνει δια του υπεύθυνου τομεάρχη της ότι: «Ο ομογενής Κωνσταντίνος Κατσιφάς, μέλος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας της Αλβανίας που γιόρταζε και αυτός, υψώνοντας την ελληνική σημαία στο νεκροταφείο των Ελλήνων Πεσόντων του Αλβανικού Έπους στις Βουλιαράτες, πλήρωσε με τη ζωή του την έκφραση της πατριωτικής του ευαισθησίας».

Είναι φανερό ότι η αγωνία κάποιων για την ανοδική πορεία της Χρυσής Αυγής και των παρεμφερών πολιτικών μορφωμάτων δεν αφορά παρά τις ψήφους που διαρρέουν προς την ακροδεξιά της οποίας η πολιτική τους αποτελεί τον μόνιμο – αν και δυστυχώς όχι τον αποκλειστικό – χορηγό.