Η περιφρόνηση της «πρώτη φορά αριστερά» προς τους θεσμούς είναι δεδομένη από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας σε αγαστή συνεργασία με τους ΑΝΕΛίτες συνεταίρους της. Το δόγμα «αν οι θεσμοί δεν μας βολεύουν, τόσο το χειρότερο γι αυτούς» καθοδηγεί σε μόνιμη βάση την λογική, τις αποφάσεις και στις πράξεις της. Η προσαρμογή του κανονισμού της Βουλής στον εκβιασμό του… αποχωρήσαντα Πάνου Καμμένου δεν είναι παρά μια ακόμα εφαρμογή του συγκεκριμένου δόγματος. Μια τετραετία αρμονικής και «αποδοτικής» συνεργασίας με την ακροδεξιά δεν σβήνεται μονοκοντυλιά, όσο κι αν προσπαθούν μερικοί να το κάνουν.

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ παραμένει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Στους ΑΝΕΛ στηρίχτηκε για να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, στους ΑΝΕΛ εξακολουθεί να στηρίζεται για να περνάει τα νομοσχέδια ένα-ένα και να παραμένει στην εξουσία.

Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας παραμένει δέσμιος των ορέξεων του Καμμένου. Τον κάλυψε πλήρως και τον κράτησε στην κυβέρνηση, διώχνοντας τον Κοτζιά των Πρεσπών, του πρότεινε θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα προσαρμόζει τον κανονισμό της Βουλής στα μέτρα του.

Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα «προοδευτικό» κόμμα. Είναι ένα λαϊκίστικο συνονθύλευμα που με τη διακυβέρνησή του ζημίωσε τη χώρα, που με τη συνεργασία του με την ακροδεξιά νόθευσε απαράβατες διαχωριστικές γραμμές και συνειδήσεις, που με την αντιθεσμική συμπεριφορά του έθεσε και θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία του Δημοκρατικού πολιτεύματος.