ΤΑ ΝΕΑ

Η κομμουνιστική διάλεκτος, συνήθως με χρήση ελληνοποιημένων λέξεων της σοβιετικής εποχής, μας έχει εγκαταλείψει. Ποιος θυμάται τη λέξη ‘’σβοχτισμός’’, ποιος τη λέξη λικβινταρισμός, ή αγκιτάτσια, κλπ. Μαζί με την κατάρρευση ΕΣΣΔ , κατάρρευσε και η γλώσσα που στήριζε τους απαράτσικ του κόμματος στην εφαρμογή πολιτικών συνοπτικής εξόντωσής ή αδρανοποίησης των αντιπάλων τού μηχανισμού.
Όλες; Όχι βέβαια. Κάποιες επέζησαν ως εργαλεία εκκαθαρίσεων η δολοφονίας χαρακτήρων. Όπως φραξιονισμός, πογκρόμ, και άλλα τρυφερά.
Το νέο λεξιλόγιο της εποχής των ψευδών ειδήσεων είναι πιο «θανατηφόρο» μια και χρησιμοποιεί λέξεις μίσους και οργής κατανοητές από όλους.
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια που όσους από εμάς πιστεύαμε στις αξίες της Ε.Ε. μας χαρακτήριζαν Γερμανοτσολιάδες. Λέξη κατανοητή μόνο στους υπέργηρους, και συνεπώς χωρίς περιεχόμενο της εποχής, πλην όμως θανατηφόρα αόριστη κατηγορία.
Όμως υπάρχει και μια λέξη διαχρονική που είναι η πιο επικίνδυνη , η πιο καταστροφική και που στοιχίζει πολύ ακριβά, στην χώρα. Ο βολονταρισμός.
Τι είναι όμως ο βολονταρισμός;. Σύμφωνα με το λεξικό Larousse, είναι «η συμπεριφορά κάποιου, ή μιας ομάδας, που πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τα γεγονότα μόνο με την θέλησή του», ή ακόμα «Δόγμα που επιβεβαιώνει την ανωτερότητα της θέλησης πάνω από τη λογική.» Καταλαβαίνουμε ότι μια τέτοια συμπεριφορά δεν είναι ιδιοκτησία της δογματικής αριστεράς, αλλά αφορά όλους τους πολιτικούς χώρους. Στον χώρο όμως της κομμουνιστικής και της ριζοσπαστικής αριστεράς παίζει κυρίαρχο ρόλο στην φιλοσοφία και την πρακτική της. Οι συνέπειες του εξοβελισμού της Λογικής από την Βούληση μπορεί να φέρει προσωρινά σημαντικά εκλογικά οφέλη, αλλά τελικά είναι καταστροφική τόσο για την χώρα , όσο και για τους πιστούς του δόγματος. Τουλάχιστον στις Δημοκρατίες.
Μια χαρακτηριστική αποστροφή σε ομιλία του κ. Τσίπρα είναι η εξής . » «Σε αντίθεση με αυτό που είχε πει κάποτε ο Κλίντον, “It’s the economy stupid”, εγώ πιστεύω ότι είναι η πολιτική πάνω από όλα.. Κι ότι όλα τα σενάρια, όλες οι μελέτες, όλες οι αναλύσεις, τα papers που μπορεί να μας κάνουν οι καλύτεροι οικονομολόγοι, μπορεί να τα πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων, γιατί αυτό που επιβάλλει τη στάση των πραγμάτων είναι οι συσχετισμοί δύναμης και η πολιτική βούληση» (3/4/13).» Με αυτό το δόγμα κυβέρνησε. Και με αυτό το δόγμα φαίνεται να αντιπολιτεύεται, από ότι διαβάσαμε στην πρόσφατη τοποθέτησή του από τις διακοπές του.
Σημαντικές αποφάσεις που πήρε ως κυβερνήτης (ΜΜΕ, Δικαιοσύνη, Παιδεία, Ασφάλεια κλπ) έχουν την σφραγίδα του ανορθολογισμού.
Τώρα που φαίνεται να θέλει να στραφεί στον χώρο της ορθολογικής αριστεράς-σοσιαλδημοκρατίας- αναρωτιέται κανείς αν μπορεί. Γιατί, αν στηρίζεται σε γέφυρες και προοδευτικές συμμαχίες χωρίς να αλλάξει τον βολονταριστικό του εαυτό, δεν θα πετύχει τον στόχο του.. Μπορεί όμως να εκφράσει την ισχυρή συντηρητική τάση της κοινωνίας της ακινησίας. Στο χέρι του και στον ψυχισμό του η επιλογή.
Εννοείται, ότι οι ίδιες παρατηρήσεις ισχύουν και για την Ν.Δ. του Μητσοτακικού ορθολογισμού. Βολονταριστές πολιτικοί υπάρχουν σε όλο το πολιτικό φάσμα.