Αν μπορούσα με δυο λέξεις να περιγράψω το τι χρειάζεται η κεντροαριστερά, θα έλεγα ότι είναι αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος του άρθρου, χρειάζεται να κάνει βήματα μπροστά, μακριά από την νοσηρή εσωστρέφεια και ξεπερνώντας τον υπερβολικό κατακερματισμό που τον χαρακτηρίζει.
Ο βαθιά λαβωμένος από την διαχείριση της κρίσης και εν συνέχεια από μια μάλλον δύσκολα ανεκτή συγκυβέρνηση, πολιτικός χώρος της κεντροαριστεράς, πιέζεται συνεχώς. Μάλιστα θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπό αυτές τις συνθήκες είναι ίσως επίτευγμα το ποσοστό που πέτυχε στις ευρωεκλογές. Ένα επίτευγμα όμως που δεν είναι δυνατό να επαναληφθεί ξανά με τον ίδιο τρόπο.
Όμως αυτό τα κείμενο δεν έχει σκοπό να κάνει άλλη μια σειρά από διαπιστώσεις, αλλά να προτείνει έναν απλό σκελετό μιας στρατηγικής για την φυγή προς τα εμπρός.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το κομβικό σημείο, το οποίο μπορεί σε συμβολικό και σε πρακτικό επίπεδο να αλλάξει τα δεδομένα, αποτελεί το συνέδριο συγκρότησης της Δημοκρατικής Παράταξης. Όμως για να έχει προϋποθέσεις επιτυχίας αυτό το συνέδριο θα πρέπει να αποτελέσει έναν φάρο συσπείρωσης των υγειών δυνάμεων του πολιτικού μας χώρου και να θεμελιώσει τις προοπτικές για ένα νέο μέλλον.
Προσωπικά πιστεύω ότι για να έχει επιτευχθεί η παραπάνω προϋπόθεση θα πρέπει προκαταβολικά να γίνουν δημοσίως γνωστά τα βήματα τα οποία θα προηγηθούν και οι επιθυμητοί στόχοι, δηλαδή να τεθούν – αν μου επιτρέπετε την έκφραση- οι όροι του παιχνιδιού (αναλύονται πιστεύω αρκετά καλά στο κείμενο – πρόσκληση Παρέμβαση για την ενίσχυση της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης από τους υποψήφιους ευρωβουλευτές της Ελιάς και μέλη κεντροαριστερών κινήσεων).
Όσον αφορά τους στόχους του συνεδρίου, κατά την γνώμη μου τρεις είναι οι άξονες προς τους οποίους θα πρέπει να κινηθεί για να έχει ουσιαστικό νόημα. Πρώτον, στην ανανέωση των προσώπων που θα ηγηθούν στην νέα προσπάθεια, μια ανανέωση η οποία όμως θα πρέπει να είναι θεσμικά θωρακισμένη και θα αφορά, τόσο την νοοτροπία όσο και την ηλικία, καθώς μια ολόκληρη γενιά υποεκπροσωπείται στον χώρο μας. Τα νέα πρόσωπα που θα αναδειχθούν μέσα από την διαδικασία, θα πρέπει να «προστατευθούν» και να υποστηριχτούν ανάλογα από την παράταξη, ώστε να μπορέσουν να αναλάβουν το δύσκολο ρόλο που θα έχουν μπροστά τους.
Δεύτερος άξονας είναι η δημιουργία μιας νέας πολιτικής ατζέντας μιας σειράς από θέσεων, που δεν θα έχουν απλώς τον ρόλο της έκθεσης ιδεών, αλλά που η Δημοκρατική Παράταξη θα κληθεί να υπερασπιστεί σθεναρά και με πάθος, σε όλα τα μέτωπα εντός και εκτός κυβέρνησης . Είναι αναγκαίο να ανακαλύψουμε ξανά αυτά για τα οποία θέλουμε να αγωνιστούμε, όχι ετεροπροσδιοριζόμενοι σε σχέση με την δεξιά ή με την μη αστική/συντηρητική αριστερά, αλλά ως αυτόφωτη πολιτική οντότητα. Ώστε να πορευτούμε βασισμένοι στις ιδεολογικές αρχές που χαρακτηρίζουν την παράταξη και βέβαια προσδοκώντας στην δημιουργία ενός νέου συνολικού αφηγήματος για την πατρίδα μας.
Τέλος ο τρίτος άξονας είναι η Ευρώπη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή την στιγμή η Ε.Ε. βρίσκεται σε ένα μάλλον επικίνδυνο spin υφεσιακής πολιτικής εκπορευόμενη από τον τευτονικό υπερσυντηρητισμό. Παρά το γεγονός ότι η γραφειοκρατία των Βρυξελών έχει αρχίσει αργά αλλά σταθερά να αντιδρά, πρέπει να αγωνιστούμε και να συμβάλουμε με τις δυνάμεις μας στην αλλαγή της νέας Ευρώπης. Σε συνδυασμό με τις άλλες σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες και με την παρουσία των ευρωβουλευτών μας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, συντεταγμένοι με το PES, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε τις δυνάμεις μας και τον ευρωπαϊσμό μας, ώστε να συμβάλουμε καθοριστικά στην αλλαγή ολόκληρης της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Συνοψίζω λοιπόν άλλη μια φορά τα ζητούμενα: Ανοικτοί, καθαροί κανόνες και επιδίωξη συγκρότησης σε τρεις άξονες: Πρόσωπα, Θέσεις και Ευρώπη.
Θα πρέπει ωστόσο να γίνει κατανοητό ότι ένα σύντομο κείμενο όπως αυτό, αναγκαστικά απλοποιεί κάποια πράγματα. Όλα αυτά τα βήματα που αναφέρθηκαν χρειάζονται πολλή και μεθοδική δουλειά για να ολοκληρωθούν αποτελεσματικά και ο πολιτικός χρόνος είναι λίγος. Είναι λοιπόν αναγκαίο να αντιληφθούμε ότι κανείς δεν περισσεύει στην προσπάθεια αυτή και ότι πρέπει με πείσμα να δουλέψουμε όπως δεν δουλέψαμε ποτέ, για να αλλάξουμε τα δεδομένα και να ξεφύγουμε προς τα εμπρός…