«Η Ρωσία είναι ένας γρίφος μέσα σ’ ένα αίνιγμα τυλιγμένος σ’ ένα μυστήριο» σύμφωνα με τον Τσώρτσιλ. Το αποδεικνύει καθημερινά. Πολύ περισσότερο με πρόεδρο τον Βλ. Πούτιν. Αλλά έστω και με ένα «γρίφο» καλό είναι να συζητάς. Έστω κι αν διαφωνείς .
Παρά την κορύφωση της έντασης μεταξύ Δύσης (ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΗΠΑ) και Ρωσίας λόγω Ουκρανίας, η συνάντηση του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη με τον Ρώσο πρόεδρο Βλ. Πούτιν υπήρξε χρήσιμη και παραγωγική. Ήταν η πρώτη συνάντηση του Κ. Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού με τον Ρώσο πρόεδρο. Και συνέβαλε πρώτα απ’ όλα στη βελτίωση των διμερών σχέσεων ιδιαίτερα στον οικονομικό, εμπορικό και πολιτιστικό τομέα. Συμφωνήθηκαν μια σειρά από βήματα για την παραπέρα εμβάθυνση των σχέσεων (Πρόγραμμα κοινών δράσεων για την περίοδο 2022-2024, ενεργειακά , κ.α.) .Υπήρξε «ευθύτητα διαλόγου» είπε ο κ. Μητσοτάκης , φράση που διπλωματικώς σημαίνει ότι σε ορισμένα θέματα είχαμε σαφώς διαφορετικές απόψεις. Διαφωνήσαμε.
Όντως η συνάντηση δεν έδωσε τίποτα συγκεκριμένο για το μείζον θέμα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής δηλαδή τα Ελληνοτουρκικά. Μάλλον αναμενόμενο. Οι θέσεις της Μόσχας για τα επίμαχα θέματα του Αιγαίου και ιδιαίτερα γιά το ευαίσθητο ζήτημα του εύρους των χωρικών υδάτων είναι δεδομένες. «Κάντε διάλογο» περιορίσθηκε να πει ο κ. Πουτιν σε σχετική ερώτηση . Περισσότερα είπε ο Ρώσος πρέσβυς στην Αθήνα Α. Μάσλοβ μόλις αυτή την εβδομάδα σε συνέντευξη του. Ενώ τονίζει ότι «... το άρθρο 3 της Σύμβασης (για το Δίκαιο της Θάλασσας) προβλέπει ότι κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος των χωρικών υδάτων του έως τα 12 ναυτικά μίλια», επισημαίνει όμως ότι «όταν προκύπτει το ζήτημα της οριοθέτησης της αιγιαλίτιδας ζώνης μεταξύ των όμορων χωρών, αυτό πρέπει να επιλύεται μέσω διμερών διαπραγματεύσεων σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο» (Ναυτεμπορική, 6/12). Με άλλα λόγια, στην ελληνική θέση ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων είναι μονομερές δικαίωμα που η χώρα θα ασκήσει όποτε κρίνει σκόπιμο, η Μόσχα λέγει διεπραγματευτείτε με την Τουρκία για να κάνετε οριοθέτηση! Στο Κυπριακό ωστόσο οι θέσεις Ελλαδας –Ρωσίας εμφανίσθηκαν ταυτόσημες υπέρ της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Σημαντικό (εάν δεν υπάρχει «κρυφή ατζέντα» βέβαια).
Στα περιφερειακά θέματα Αν. Μεσογείου, Λιβύης, Συρίας, κ.α., Ελλάδα και Ρωσία «προσποιούνται» ότι συγκλίνουν οι απόψεις τους. Αν και τα ερωτηματικά και παράπονα (επιεικώς) της Μόσχας για τη διευρυνόμενη παρουσία των ΗΠΑ στην Ελλάδα (λιμάνι Αλεξανδρούπολης) παραμένουν και τέθηκαν στον πρωθυπουργό προς απάντηση. Τη συνάντηση δεν τάραξαν άλλα ζητήματα. Ως γνωστόν ατομικά δικαιωμάτα και κράτους δικαίου δεν αποτελούν υψηλές προτεραιότητες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Η συνάντηση Μητσοτάκη – Πούτιν ήταν όμως και χρήσιμη μέσα στο τρέχον κλίμα έντασης μεταξύ Δύσης – Ρωσίας. Με την έννοια ότι λειτούργησε ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξυ των δύο πλευρών παρά τις εκατέρωθεν διαφορετικές απόψεις. Η συνάντηση είχε άλλωστε την «προσυνεννόηση » με ΗΠΑ αφού ο πρωθυπουργός μίλησε σχετικά με τον Υπουργό Εξωτερικών Αντ. Μπλίνκεν. Ο Κ. Μητσοτάκης ορθώς εμφανίσθηκε και ως ηγέτης κράτους μέλους της Ευρωπαικής Ένωσης. Κράτους που έχει αυτονόητα υψηλό ενδιαφέρον να βοηθήσει στην εκτόνωση της έντασης ιδαίτερα ΕΕ – Ρωσίας για πληθώρα λόγων. Πρώτα απ’ όλα για να μη βρεθεί στην εξαιρετικά δύσκολη θέση να ψηφίζει και εφαρμόζει την επιβολή των σκληρών κυρώσεων τις οποίες ετοιμάζουν ΕΕ και ΗΠΑ σε περίπτωση εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Και την αναπόφευκτη παραπέρα επιδείνωση των σχέσεων Ένωσης – Ρωσίας.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός εξέφρασε ως φαίνεται στον πρόεδρο Πούτιν την κατανόηση της Αθήνας στην κεντρική θέση της Μόσχας για τη διαμόρφωση μιας νέας «αρχιτεκτονικής ασφάλειας για την Ευρώπη» και τις επιδιωκόμενες εγγυήσεις για μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Αλλά όχι και στην επιδίωξη για μια νέα Γιάλτα που θα καθόριζε νέες σφαίρες επιρροής στην Ευρώπη. Γενικώς η Ελλάδα ως χώρα μέλος ΝΑΤΟ και ΕΕ δεν μπορεί παρά να αναπτύσσει τη διμερή της πολιτική με τη Ρωσία σε αρμονία και ως συμπληρωματική με αυτή της ΕΕ, όπως άλλωστε επεσήμανε και ο πρωθυπουργός.
Μια πολλαπλώς χρήσιμη συνάντηση με συγκλίσεις και διαφωνίες. Ο Ρωσικός γρίφος παραμένει γρίφος . Και πρόκληση...
Πηγή: www.tanea.gr