Ο πρόεδρος μιας χώρας που έχει συνταγματικά περιορισμένες αρμοδιότητες (λ.χ. Ελλάδα, Γερμανία, Ιταλία) είναι πολύ χρήσιμο να διαθέτει ορισμένα κύρια χαρακτηριστικά, όπως συναίνεση, ευρύτερη αποδοχή, κύρος εντός, αναγνωρισιμότητα εκτός. Άρα όχι μόνο ψηφοφορίες μέχρι να μετρηθούν 180 ή 151 ψήφοι.
Τα παραδείγματα από την μεταπολιτευτική ζωή της Ελλάδας είναι γνωστά, όταν οι δύο μεγάλοι πόλοι κυριαρχούσαν: Ο Κ. Καραμανλής με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ο Κ. Στεφανόπουλος με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ο Κ. Παπούλιας ως συνέχεια αυτής της αντίληψης, Κ. Σακελλαροπούλου, κυρίως ΝΔ, ΠΑΣΟΚ. Μαζί και δύο άστοχες επιλογές, ο πρώτος από ατζιαμοσύνη (Σαρτζετάκης), ο δεύτερος από πρόθεση (Παυλόπουλος).
• Χθες ο Κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε την υποψηφιότητα Κ. Τασούλα, βουλευτή Ιωαννίνων της ΝΔ, προέδρου της βουλής των ελλήνων για την προεδρία της ελληνικής δημοκρατίας. Πριν, διακίνησε και μερικά ονόματα πιθανών υποψηφίων όπως Ε. Βενιζέλος, Τ. Γαννίτσης, Μ. Δαμανάκη ή και συνέχεια με Κ. Σακελλαροπούλου. Τελικά Κ. Τασούλας. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠαΣοΚ Κ. Τσουκαλάς είπε χθες εύστοχα πως: 1. «Είναι η πρώτη φορά στη μεταπολίτευση που ο πρωθυπουργός επιλέγει έναν βουλευτή του κόμματος για Πρόεδρο της Δημοκρατίας». 2. «Υπάρχει επιχείρηση να κοντύνει ο θεσμός, να είναι στα κομματικά μέτρα της ΝΔ». 3 «Με ευθύνη δική του ΚΜ η Ελλάδα έχασε μία ευκαιρία για συναίνεση». 4, «Σπάει μετά από πολλά χρόνια η επιτυχημένη παράδοση συναινέσεων που υπάρχει, με πρόταση προσώπου από άλλο πολιτικό χώρο».
• Δημοσκόπηση της Opinion Poll, (13/01, ACTION24): «Οι πολίτες θέλουν την ευρύτερη δυνατή συναίνεση στην προεδρική εκλογή και μόνο το 14% ζητά από την κυβέρνηση να προχωρήσει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της αντιπολίτευσης. Υπέρ της συναίνεσης στην προεδρική εκλογή τάσσεται το 75% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας και μόλις το 18,2% θέλει παραταξιακή υποψηφιότητα «ανεξαρτήτως της θέσης της αντιπολίτευσης». Οι αριθμοί είναι πολύ καθαροί-αλλά και οι επόμενοι ακόμα πιο «καθαροί» και προφανώς αυτοί καθόρισαν εξελίξεις: στην ίδια δημοσκόπηση ΝΔ στο 30.8%, από 29.8% τον Νοέμβριο και 30.2% τον Δεκέμβριο. Το ΠΑΣΟΚ 2ο με ποσοστό 17,4% , μείωση κατά 3% από τον Νοέμβριο, 20,4% τον Νοέμβριο και 18,6% τον Δεκέμβριο. Στην «καταλληλότητα για πρωθυπουργός» ο Κ. Μητσοτάκης στο 32,8% (από 32,4% τον Δεκέμβριο), Ν. Ανδρουλάκης με 6,9% ( 7,9% τον Δεκέμβριο), ενώ σημαντικό ποσοστό της τάξης του 28,3% καταγράφει ο «Κανένας». (Πηγή: «Μεταρρύθμιση», 15/1)
• Γιατί παραταξιακή επιλογή με Κ. Τασούλα; Ομιλεί αφεαυτής: Σήμα για επιστροφή Μητσοτάκη στις «παραδόσεις», συν Ν. Κακλαμάνης, για την προεδρία της βουλής των ελλήνων, ένας κλασσικός νεοέλλην πολιτευτής στα πρότυπα του 19ου αιώνα. Στόχος η κομματική συσπείρωση, στόχος η αντιμετώπιση των κινήσεων στα δεξιά της ΝΔ (διάφορα ψεκασμένα τεμάχια) με τη μέθοδο της «μετάθεσης» στελεχών με ισχυρές πελατειακές δικτυώσεις εδώ και εκεί. Μπορεί ο Κ. Μητσοτάκης να διέγραψε τον Α. Σαμαρά, αλλά ο δεύτερος «μένει εκεί», έστω, δίπλα από το «εκεί», και επηρεάζει remotely πράγματα. Η επιβεβλημένη συνεννόηση με άλλες δυνάμεις πήγε περίπατο, έτσι χάθηκε μια σοβαρή ευκαιρία για λύσεις ευρείας αποδοχής. Αν σκεφτούμε ότι χώρες όπως η Γερμανία ή η Ιταλία προσέχουν την πτυχή αυτή της εσωτερικής τους ζωής τότε φαίνεται ευκρινέστερα η μικροπολιτική επιλογή Μητσοτάκη
• Γκάλοπ, Opinion Poll, δύο σημεία: κομματικά ποσοστά, καταλληλότητα για πρωθυπουργία. Μαζί παράγουν ηχηρόν κώδωνα για το ΠΑΣΟΚ, αν βέβαια θέλει να ακούσει κάτι ο πρόεδρός του!