Το πιο κωμικοτραγικό που συμβαίνει αυτές τις μέρες στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι ενώ ο Α. Τσίπρας κατάλαβε καλά ότι την πάτησε με την περίφημη αναφορά του περί ελέγχου των αρμών της εξουσίας και έτρεξε να τις δώσει διάφορες ερμηνείες θολώνοντας τα νερά, τα στελέχη του και τα φιλικά σ΄αυτόν Μέσα Ενημέρωσης επιμένουν να υποστηρίζουν κάτι το εξόφθαλμα αντιδημοκρατικό. Άλλωστε υπάρχει μεγάλο τμήμα του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που τα περί διακριτότητας των εξουσιών τα θεωρεί συστημικές λεπτομέρειες. Γαλουχήθηκε με την αντίληψη για την δικατατορία του προλεταριάτου και ότι Νόμος και αλήθεια είναι ότι συμφέρει το κόμμα, με την άποψη ότι είναι ορισμένοι εξ ουρανού προστάτες του λαού και επομένως  ότι και να κάνουν είναι για καλό.

Το είδαμε στην πρώτη φορά « Αριστερά» που κυβέρνησε πολύ αρμονικά με την Ακροδεξιά, σαν να ήταν ομοιδεάτες.Τι επεδίωξαν; Να παρέμβουν αντιθεσμικά στην Τράπεζα κηρύσσοντας πόλεμο στον κεντρικό Τραπεζίτη κάνοντας τα πάντα για να τον αλλάξουν, ενώ δεν μπορούσαν κιόλας. Επεδίωξαν να ελέγξουν τον Τύπο, να φιμώσουν την ελευθεροτυπία του αλά Όρμπαν, να μοιράσουν άδειες τηλεοπτικών αδειών με τρόπο αντισυνταγματικό σε δικούς τους επιχειρηματίες, μιας και αυτοί δεν ήταν απ΄ότι φαίνεται διαπλεκόμενοι. Επιστράτευσαν την Τράπεζα Αττικής για να διευκολύνει, ενώ παρότρυναν επιχειρηματίες να δανείζουν άλλους δικούς τους για να τα καταφέρουν. Προσπάθησαν να ελέγξουν Ανεξάρτητες Αρχές. Έκαναν τα πάντα να ελέγξουν την Δικαιοσύνη αξιοποιώντας μεταγγραφές και ασφαλώς τον Ράσπουτιν. Έστησαν σκευωρία απέναντι σε κορυφαία πολιτικά στοιχεία , οι υποθέσεις των οποίων έχουν αρχειοθετηθεί. Κοινώς ευτελίστηκαν, αποκαλύφτηκαν , ενώ έκαναν τα πάντα για να καλύψουν το σκάνδαλο NOVARTIS. Δεν εξέτασαν περίπου 4.000  εμπλεκόμενους γιατρούς και κάλυψαν την ίδια την Εταιρεία η οποία επί ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ γνώρισε πολύ καλές μέρες αύξησης του τζίρου και των κερδών της. Κατηγορούσαν την διαπλοκή και ταυτόχρονα δάνειζαν, χάριζαν πρόστιμα, « ξεχνούσαν »να ψηφίσουν Νόμους για πάταξη του λαθρεμπόριου καυσίμων και τσιγάρων. Ποιων επιχειρηματιών τα συμφέροντα υποστήριζαν άραγε;

Αυτά επιδιώχθηκαν και απέτυχαν. Η φασίζουσα ρητορική Πολάκη ( « να βάλουμε μερικούς φυλακή για να κερδίσουμε τις εκλογές» ) αποκάλυπτε τα πραγματικά πιστεύω μεγάλου τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου οι σχέσεις με την Δημοκρατία ήταν και είναι προβληματικές. Ο αντιδυτικισμός, ο αντιευρωπαισμός, η αντίθεση στην ελεύθερη οικονομία, η αντίληψη ελέγχου των αρμών, η καταγγελία των πάντων που δεν συμφωνούσαν ως ύποπτοι για διεφθαρμένοι ( όπως επί Στάλιν η κατηγορία ήταν « εχθροί του λαού» ), η καταγγελία των ελίτ συνιστούν άλλωστε την κοινή πλατφόρμα όλων των ακροδεξιών και ακροαριστερών κινημάτων ανά τον πλανήτη.

Όλα αυτά δε εμπόδισαν την μεγάλης έκτασης  ήττα τετράκις μέσα σε λίγους μήνες. Προφανώς ο λαός αποφάσισε ότι δεν μπορεί να περιμένει τίποτα το καλό από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ένιωσε απέχθεια απέναντι στο πολιτικό, ιδεολογικό, οικονομικό, πολιτισμικό, ηθικό πρότυπο της πρώτης φοράς αριστερά. Γι αυτό και το 60%-65% δημιούργησε ένα μέτωπο « ΦΥΓΕΤΕ». Μα πως γίνεται και ένας χώρος που εξ ορισμού είναι ο εκφραστής της κοινωνικής δικαιοσύνης και των λαικών συμφερόντων – όπως θεωρούν – ηττήθηκε με τόσο μεγάλες διαφορές ; Ας το απαντήσουν οι επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται ότι δεν μπορούν ή ότι δεν τους συμφέρει γιατί αν έβαζαν το μαχαίρι στο κόκκαλο μπορεί και να διαλύονταν. Ο περίφημος Απολογισμός πολλών σελίδων γράφτηκε για να βγάλει λάδι τον Α. Τσίπρα και να πει ότι η ήττα οφείλεται σ΄όλους τους άλλους που τους πολέμησαν! Κάθε μετεκλογική κίνηση, πρωτοβουλία και δήλωση δείχνει ότι αδυναμούν να αλλάξουν, να δεχτούν λάθη. Σ΄αυτό το σημείο έρχεται και η δήλωση του Α.Τσίπρα περί « αρμών». Ήθελε να πει από την μία προς τα μέλη « μην φοβάστε, δεν αλλάζουμε ιδεολογικά και πολιτικά» και από την άλλη να ξεφύγει από την ανάγκη πειστικών απαντήσεων για τις ήττες και την δημοσκοπική μείωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την αυτοκριτική του. Όταν είδε τις αντιδράσεις « τα γύρισε». Ωστόσο οι άλλοι φίλοι του συνέχισαν με κορυφαίο παράδειγμα το τιτίβισμα του Πολάκη που σχεδόν απειλητικά μας ενημέρωσε ότι η δεύτερη φορά αριστερά αν και όταν υπάρξει όλα αυτά θα τα κάνει και ότι τότε όλα  « θα είναι αλλιώς». Ευτυχώς που μας το είπε. Για να ξέρουμε.

Ωστόσο, ανάμεσα σ΄όλα αυτά το πιο τρομακτικό και η πιο σκληρή απόδειξη της ανευθυνότητας και της ανθρώπινης και πολιτικής αναισθησίας του Α. Τσίπρα ήταν όταν κατηγόρησε την ηγεσία των Σωμάτων Ασφαλείας ότι στο Μάτι σχεδόν δούλευαν για τους αντιπάλους τους. Οι μοιραίοι, ανίκανοι και αναίσθητοι αυτοί πολιτικοί που την ώρα που καίγονταν άνθρωποι αυτοί παρίσταναν μπροστά στις κάμερες ότι δεν γνώριζαν για θανάτους και ότι συζητούσαν τι θα κάνουν , αποδεικνύουν τον καθεστωτισμό τους, την χονδροπετσιά τους. Αποδεικνύουν ότι είναι έτοιμοι να κατηγορήσουν οποιονδήποτε δεν είναι καθαρά και πειθαρχημένα πειθήνιοι σ΄αυτούς. Αυτό ήταν το πιο αποκαλυπτικό σημείο της ομιλίας του Α. Τσίπρα , το σημείο ντροπής.

Ο Α.Τσίπρας και οι βοηθοί του επιπέδου Πολάκη προσέφεραν μια μεγάλη υπηρεσία. Αυτοαποκαλύφτηκαν. Φανέρωσαν την αντιδημοκρατικότητά τους, τον τυχοδιωκτισμό, τον κυνισμό τους αλλά και τι απόσταση χωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με όσους πιστεύουν σε μια πραγματική Δημοκρατία Δυτικού τύπου. Αποκάλυψαν την αστειότητα της δήθεν πρόθεσής τους να φτιάξουν μια σύγχρονη Κεντροαριστερά. Ας προβληματίσει αυτό όσους από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και της πάλαι ποτέ ανανεωτικής αριστεράς έσπευσαν να βοηθήσουν τον χαρισματικό. Καλό θα ήταν να μας πουν και αυτοί πως τα βλέπουν όλα αυτά. Εκτός και αν τους ενδιαφέρει μόνο μια προοπτική εξουσίας που μ΄αυτά και μ΄αυτά δεν θα έρθει κιόλας.

Πρέπει να προβληματίσει όμως και όσους πιστεύουν σε μορατόριουμ. Ιδεολογικό και πολιτικό μορατόριουμ μ΄αυτές τις αντιλήψεις δεν μπορεί να υπάρξει από όσες δυνάμεις από την Κεντροδεξιά ή την Κεντροαριστερά πιστεύουν στην Δημοκρατία, στην Πρόοδο. Ούτε πολύ περισσότερο μπορεί να υπάρχουν συγκλίσεις ή κοινά μέτωπα, όπως κάποιοι – ας μην κρυβόμαστε – εργάζονται σ΄αυτή την κατεύθυνση πίσω από τις κουρτίνες όπως πάντα.   Κάθε αντίθετη πολιτική κατεύθυνση απλά θα περιθωριοποιηθεί. Οι πολίτες είναι ήδη αλλού ...