Εδώ και μερικούς μήνες οι αβανταδόροι του Σαμαρά, μας έχουν ταράξει στην προπαγάνδα: ετοιμάζει -λένε- το νέο φιλοευρωπαϊκό κόμμα, για το οποίο -πάλι λένε- θα απευθύνει «προσκλητήριο» σε πρόσωπα από άλλα κόμματα. Το Σαββατοκύριακο που πέρασε, η προπαγάνδα αυτή έφτασε στο απόγειό της, καθώς ο ίδιος μίλησε στο κομματικό συνέδριο και -όπως πάλι λένε όσοι τον διερμηνεύουν- έδωσε και το όνομα του νέου κόμματος: Νέα Ελλάδα.
Δεν ξέρω αν την ώρα που μιλούσε γι’ αυτό υπήρχαν στο ακροατήριο ΟΝΝΕΔίτες, που ειδικεύονται στο σύνθημα «Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία, ζήτω η Νέα Δημοκρατία». Αν υπήρχαν και είχαν λίγη αίσθηση του χιούμορ, θα μπορούσαν να το μεταλλάξουν ως εξής: «Νέα Ελλάδα, Νέα θρησκεία, Νέα Νέα Δημοκρατία»!
Πλάκα θα είχε. Αλλά ας το δούμε -όσο γίνεται- σοβαρά. Όταν θέλεις να κάνεις κάποια τομή στην πολιτική σου πορεία, δεν αρκείσαι σε μπούρδες του τύπου «Νέα Ελλάδα». Κάνεις κάτι ουσιαστικό, έστω σε συμβολικό επίπεδο. Υπάρχουν δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα, του 1974. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αποφασισμένος να ξεκόψει από την προδικτατορική ΕΡΕ και να ξεπλύνει και δικά του αμαρτήματα, ίδρυσε τη Νέα Δημοκρατία. Και αμέσως μετά έκανε δημοψήφισμα, για να καταργήσει το θεσμό της Βασιλείας και νομιμοποίησε το ΚΚΕ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, για να απαλλαγεί από τις αμαρτίες του προδικτατορικού Κέντρου, ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ. Και μόλις ανέλαβε την εξουσία, νομιμοποίησε την Εθνική Αντίσταση, κάτι που δεν πρόλαβε ή δεν άντεξε να κάνει ο Καραμανλής.
Θέλει ο Σαμαράς να απαλλαγεί από τα βαρίδια της ΝΔ; Δεν έχει παρά να την καταργήσει, να ιδρύσει νέο κόμμα και αμέσως μετά (μπορεί και πριν) να κάνει μια-δυο ανάλογες συμβολικές κινήσεις. Αλλά αυτές δεν γίνονται με Βορίδηδες και Πολύδωρες.
Μπορείς να κοιτάξεις αλλιώς το μέλλον, με πρόσωπα που κοιτάζουν διαρκώς πίσω; Μπορείς να πας στη «Νέα Ελλάδα» με τον Βορίδη; Δεν μπορείς. Όχι επειδή είπε ότι για την καταστροφή της Ελλάδας φταίει (αποκλειστικά) ο Ανδρέας Παπανδρέου. Δεν είναι αυτό το ζήτημα. Σε κάθε ισχυρισμό υπάρχει μια δόση αλήθειας. Αλλά έχει μεγάλη σημασία ποιος λέει τι… Εχει σημασία αν αφήνεις έναν Βορίδη να σου διαμορφώνει την πολιτική ατζέντα. Διότι είναι άλλο πράγμα η σοβαρή συζήτηση για το πώς χρεώθηκε η χώρα και άλλο να αποδέχεσαι να την κάνει ένας Βορίδης. Ο οποίος -ειρήσθω εν παρόδω- κυκλοφορούσε με ένα τσεκούρι τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου προσπαθούσε να φέρει κάτι νέο στην πολιτική.
Μπορείς να πάς στη «Νέα Ελλάδα» με τον Πολύδωρα, που θέλει συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή; Αυτό δεν το αντιμετωπίζεις με «μπαλαμούτι», όπως κάνουν μέρες τώρα οι του Σαμαρά. Το κόβεις με το μαχαίρι. Κανένα σοβαρό ευρωπαϊκό κόμμα δεν αφήνει να ανοίξει η κουβέντα για συνεργασία με τους νεοναζί.
Τέλος, δεν μπορείς να πας στη «Νέα Ελλάδα» με τη δική σου νοοτροπία (Σαμαρά). Που δίνεις στο άψε-σβήσε την ελληνική ιθαγένεια στον Νιγηριανό καλαθοσφαιριστή, επειδή βλέπεις ότι θα τον καλέσουν στον ΝΒΑ. Και αμέσως μετά τον καλείς και στο Μέγαρο Μαξίμου, για να του πεις πόσο «συγκινημένος» είσαι. Και δεν μπορείς διότι, απλώς, υποκρίνεσαι. Διότι λίγο καιρό πριν ανακοίνωσες ότι θα καταργήσεις τον νόμο που δίνει τη δυνατότητα σε παιδιά μεταναστών, γεννημένα στην Ελλάδα, να αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια. Αυτήν την ιθαγένεια που τώρα δίνεις στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος σε άλλη περίπτωση θα ήταν σκέτος «λαθρομετανάστης».
Με τέτοιους, λοιπόν, δεν φτιάχνεις «Νέα Ελλάδα». Ο Σαμαράς και οι συν αυτώ ας συνειδητοποιήσουν ότι βρίσκονται εκεί που βρίσκονται σήμερα, για δυο λόγους. Πρώτον, επειδή το ΠΑΣΟΚ και ο Βενιζέλος βρίσκονται σε αδυναμία ή φέρονται πολύ υπεύθυνα, κάτι που δεν έκανε ο Σαμαράς το 2010, το 2011 και το μισό του 2012. Και, δεύτερον, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει ακόμα τις παιδικές του αρρώστιες.
Αν ένα από αυτά ή και τα δυο αλλάξουν λίγο, ο Σαμαράς και οι δικοί του όχι τη «Νέα Ελλάδα», αλλά ούτε την… «Παλιά Άνοιξη» δεν θα μπορούν να φτιάξουν.