Η ενημέρωση σχετικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων είναι αποσπασματική και αντιφατική. Κάτι στο οποίο συγκλίνουν όλες οι ενδείξεις είναι ότι σημείο αιχμής αποτελούν οι παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και στα εργασιακά, όπως επίσης οι αυξήσεις συντελεστών ΦΠΑ. Οι πιστωτές επιμένουν σε μείωση των επικουρικών συντάξεων λόγω ελλειμματικών ταμείων, στην περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα και σε αύξηση έμμεσων φόρων.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τέτοιου είδους μέτρα έχουν υφεσιακό χαρακτήρα και δεν διευκολύνουν την προσπάθεια ανάκαμψης. Ομως, για να μπορέσει η ελληνική πλευρά να τα αποκρούσει αποτελεσματικά θα πρέπει να έχει δικές της εναλλακτικές προτάσεις, τα περίφημα ισοδύναμα, που θα εγγυώνται δημοσιονομική ισορροπία με κοινωνική δικαιοσύνη και αναπτυξιακό προσανατολισμό.
Το πρόβλημα δεν είναι η ιδεολογική φόρτιση των απαιτήσεων των δανειστών αλλά η έλλειψη αξιόπιστου εθνικού σχεδίου, το οποίο δεν πρόκειται να συγκροτηθεί εάν δεν παρθεί η μεγάλη απόφαση για σύμπραξη όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα, δεν μπορούν να διασφαλίσουν μια καλύτερη λύση εντός ευρώ. Τουλάχιστον, ας κάνουν ένα βήμα προς την κατεύθυνση της εθνικής συνεννόησης για να αποδείξουν ότι θέλουν.