Προχθές με τις απεργίες και τις πορείες, είδαμε να πορπατούν στο δρόμο, όλοι μαζί κι ακομη περισσότεροι, απ όλο το πολιτικό φάσμα…
Νεοδημοκράτες βαφτισμένοι και ορκισμένοι, πολλοί δε μάλιστα για πρωτη φορά στη ζωή τους…
Πασοκια κάθε λογής, από τα πολύ παλιά, μέχρι τα νεότευκτα αλλά και τα συριζομένα…
Άνθρωποι που ψήφισαν ποτάμια, κεντρώους, κι ότι άλλο ψηφοδέλτιο, κυκλοφορούσε στα εκλογικά κέντρα, εκείνη την Κυριακή, του περασμένου Σεπτεμβρίου…
Κοινός παρονομαστής της κίνησης τους, ο θυμός και η απόγνωση τους απέναντι στην κυβερνητική πολιτική…
Άρα δεδομένο, ότι έχουν χάσει το μπούσουλα και δεν καταλαβαίνουν, προς τα που πηγαίνουν…
Ο καθείς ότι του κατέβει και προσπαθούν να φανούν, ότι κάτι κάνουν, αλλά ματαίως…η κατάσταση έχει παγιωθεί…
Εκείνο όμως που έχει παγιωθεί επίσης και αυτό δεν θέλουμε, να το ανιχνεύουμε και να το διαβάζουμε, είναι η πλήρης απογοήτευση και απομάκρυνση των πολιτών από το σύνολον πολιτικό σύστημα… και στις προχθεσινές πορείες ήταν εξόφθαλμα προβεβλημένο μπροστά μας…
Έχουν δηλαδή, φτυμένους του πάντες και για το λόγο αυτό, το τι ακούγεται κάθε φορά, δεν περιγράφεται με λόγια και φράσεις…
Εδώ πλέον, αρχίζει και μετράει αντίστροφα ο χρόνος, αλλά και η διαίρεση του σώματος της κοινωνίας, σε διαφορετικές ομάδες, άνευ πολιτικής ή άλλης έκφρασης…
Ο καθείς και τα όπλα του και τα επιχειρήματα του και οι εχθροί του, άρα και οι στόχοι του…
Μέσα σε τούτο, το απολιτικό στην κυριολεξία, τουρλουμπούκι, οι όποιες δήθεν προσπάθειες, για συσπειρώσεις και συγκεντρώσεις και πρωτοβουλίες, πέφτουν στο κενό, γιατί δεν λένε τίποτε σίγουρο και διαφορετικό…οι πάντες μετράνε το κόστος, ακόμη και από το μηδέν που βρίσκονται…
Δεν γνωρίζω εάν το ποτάμι, το πασοκ και όλα τα υπόλοιπα συμπαρομαρτούντα, έχουν κανένα λόγο ύπαρξης… ιδίως σήμερα…
Προχτές ο Δήμαρχος Καμίνης, αναρωτήθηκε πολύ εύστοχα, και στα περί την σοσιαλδημοκρατία θρυλούμενα… ας πει κάτι τις φρέσκο και καινούργιο;;; ας ρίξει μια καινούργια ιδέα στο τραπέζι και θα συζητήσουμε και περί τη σοσιαλδημοκρατία… η ιστορικότητα και η πορεία, δεν αποτελούν πλέον εχέγγυα, για το οτιδήποτε, σε τούτη δω τη χώρα…
Και το χειρότερο είναι, ότι πράγματα που είναι πλέον, απολύτως απαραίτητα, έχουν κολλήσει και κανένας δεν τολμάει, να τα ψελλίσει καν…
Είχε πει ο Δοξιάδης, καιρό πολύ πριν, ότι χρειάζεται να φύγουν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο νέοι και νέες από την Αθήνα, για την ανασυγκρότηση της υπαίθρου… Και έχει απόλυτο δίκιο..
Κι ας είναι πεντακόσιες χιλιάδες, σαν αρχή και να φύγουν και από τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα…
Αλλά θα πρέπει ο υπουργός, που θα κληθεί να υλοποιήσει το σχεδιασμό της ανασυγκρότησης της υπαίθρου, να μην είναι ιδεοληπτικός ανόητος γεωπόνος, της αγροτικής τραπέζης, δηλαδή ένας από του ενόχους, της κατάντια μας…
Και φυσικά οι αυτιστικοί, που νομίζουν ότι αρχηγεύουν, θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο βασιλιάς είναι ξεβράκωτος και καλά θα κάνουν να ορίσουν τις διαδικασίες αυτοδιάλυσης, με τρόπο δημιουργικό και ελκυστικό….
Έτσι μπορεί να ξεκινήσει, συνεννόηση, για την επόμενη μέρα…
Λέω εγώ τώρα…
Άλλοι λένε άλλα και περίεργα, αλλά δε με αφορά…τη φτωχή μου παρουσία δηλώνω, στο διάλογο, εάν πρόκειται να ξεκινήσει…