Ένα μήνυμα σε εκατοντάδες χιλιάδες κινητά - «τα ελληνικά σύνορα έχουν ανοίξει» - ήταν αρκετό για να δημιουργήσει την «ασύμμετρη απειλή» από τα ανατολικά. Μια απειλή που κλιμακώνεται ήδη τους τελευταίους μήνες στα νησιά του βορείου Αιγαίου δίνοντας επικίνδυνες διαστάσεις στη λεγόμενη προσφυγική κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες για τη χώρα και την κοινωνία μας.

Στη βάση της κρίσης βρίσκεται ο ωμός εκβιασμός του Ερντογάν που επιμένει στην κατάληψη των γαλάζιων και μη «πατρίδων» του για να διασωθεί προσωπικά. Ή στηρίζετε τα σχέδιά μου στη Συρία, τη Λιβύη και τη Μεσόγειο ή σας πνίγω με πρόσφυγες και μετανάστες. Και όσο η υλοποίηση των σχεδίων αυτών προσκρούει στα μεγάλα γεωπολιτικά παιχνίδια της περιοχής, τόσο ο εκβιασμός εντείνεται με προμετωπίδα εξαθλιωμένους ανθρώπους που επιβιώνουν με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής.

Το αυτονόητα πλέον - για όλες τις πολιτικές δυνάμεις - κλείσιμο των συνόρων, με όλο το κόστος που αυτό συνεπάγεται, δεν είναι αρκετό. Απέναντι στον «υβριδικό πόλεμο» του Ερντογάν, η χώρα πρέπει να αντιπαρατάξει τον δικό της διπλωματικό πόλεμο αξιοποιώντας όλες τις διεθνείς σχέσεις και θέσεις της καθώς και τα «όπλα» που διαθέτει εντός και εκτός Ευρώπης. Ακόμα κι αν πρόκειται να γίνει δυσάρεστη σε κάποιους συμμάχους της.