Έχουμε κατ’ επανάληψη τεκμηριώσει τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση έχει αποτύχει σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι μόνον το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης. Δεν είναι μόνο η οικονομία και η εξωτερική πολιτική. Είναι ακόμη η παιδεία, η υγεία, η προσέλκυση ιδιωτικών παραγωγικών επενδύσεων, είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και τόσα άλλα, που έχουν αναφερθεί από χιλιάδες άρθρων, που έχουν γραφεί. Κυρίως, είναι η απογοήτευση που έσπειρε σε όλο το φάσμα της κοινωνίας και η απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών, που οφείλονται στην αδυναμία χάραξης μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης πολιτικής μεταρρυθμίσεων και στην εμμονή της στον κρατισμό και στον κομματισμό.
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έθεσε ως πυλώνες στόχους (α) τη διευθέτηση του χρέους και (β) την καταπολέμηση της διαφθοράς με επίκεντρο τον έλεγχο του τηλεοπτικού τοπίου. Αυτό έγινε, προκειμένου να μεταθέσει το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά θέματα, τα οποία αποδεδειγμένα πλέον αδυνατεί να λύσει, λόγω ανικανότητας, άγνοιας και εμμονής σε παρωχημένα και αποτυχημένα μοντέλα. Κρατισμός και εξυπηρέτηση του κομματικού στρατού είναι οι πυλώνες της πολιτικής τους. Τα υπόλοιπα είναι γι αυτούς ήσσονος σημασίας ή υπάγονται σε αυτούς.
Ο πρώτος στόχος είναι για τα επόμενα χρόνια ήσσονος σημασίας, από τη στιγμή που η εξυπηρέτηση του χρέους έχει μειωθεί στα περίπου 5-6 δις ευρώ ετησίως από τα 12 δις, που ήταν έως το 2012, ενώ οι δανειστές μας έχουν καταστήσει σαφές ότι διαγραφή έστω και μέρους αυτού είναι αδύνατη. Όσον αφορά στο δεύτερο στόχο, η αναμενόμενη (και όχι εκδοθείσα) απόφαση της Ολομελείας του ΣτΕ θα κρίνει αντισυνταγματική τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων αδειοδότησης από το ΕΣΡ στην εκτελεστική εξουσία. Για το τελευταίο μάλιστα, πρέπει να δεχθούμε ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση έδειξαν μεγάλη σπουδή για τις επόμενες ενέργειες. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα έπρεπε όλοι να αναμένουν τη δημόσια εκφώνηση της απόφασης σε δημόσια συνεδρίαση του δικαστηρίου και στη συνέχεια να υπάρξει νέος νόμος, ο οποίος θα τροποποιεί τις αντισυνταγματικές διατάξεις (κατά τα φαινόμενα και σύμφωνα με τις διαρροές το άρθρο 2Α του νόμου 4339/2015) και θα αφήνει ανοικτό τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών. Το τηλεοπτικό τοπίο λειτούργησε επί 27 χρόνια με προσωρινές άδειες. Ας λειτουργήσει ακόμη 2-3 μήνες και στη συνέχεια, μέσα σε πνεύμα συναίνεσης, όπως το Σύνταγμα ορίζει, ας ορισθεί το ΕΣΡ, το οποίο θα αναλάβει την ευθύνη της διενέργειας διαγωνισμού με γνώμονα την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την αδειοδότηση όσων σταθμών πληρούν τους κανόνες, που οφείλει να θέσει ο νομοθέτης.
Εκτιμώ ότι και στα δύο ανωτέρω αναφερθέντα πεδία η κυβέρνηση έχει ηττηθεί. Η Αντιπολίτευση, μείζων και ήσσων, οφείλουν να προβάλουν τις επεξεργασμένες θέσεις τους για τα μείζονος σημασίας θέματα με πυλώνες την επιμονή στην περαιτέρω ενοποίηση της ΕΕ με παραμονή μας στον πυρήνα της, τις μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, θεωρώντας ως βάσεις τις μεταρρυθμίσεις της περιόδου 2010-2012, στον χωροταξικό επανασχεδιασμό των ΑΕΙ και των Δημόσιων Νοσοκομείων, στο φορολογικό σύστημα, στην προσέλκυση ιδιωτικών παραγωγικών επενδύσεων, στον εξορθολογισμό του ασφαλιστικού και στη διασφάλιση πολιτικής σταθερότητας στη χώρα για την επαναφορά της αξιοπιστίας και του σεβασμού της από κάθε σύμμαχο και μη.
Στο πολιτικό τοπίο, η Νέα Δημοκρατία πρέπει να συνεχίσει την προσπάθεια εκσυγχρονισμού της και μετατροπής της σε ένα ευρωπαϊκό συντηρητικό και κεντροδεξιό κόμμα. Συγχρόνως όμως, οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας και του προοδευτικού μεταρρυθμιστικού κέντρου οφείλουν πάραυτα να συνεννοηθούν και να οδεύσουν σε ένα ιδρυτικό συνέδριο ενός νέου, ενιαίου κόμματος του δημοκρατικού, προοδευτικού και μεταρρυθμιστικού κέντρου, που θα εγκρίνει νέο καταστατικό, νέα θέσεις και θα εκλέξει νέα ηγεσία, με πυλώνες όλους αυτούς που αναφέρθηκαν ανωτέρω.
Σε αυτό το μετά ΣΥΡΙΖΑ πολιτικό τοπίο, υπό την προϋπόθεση της επίτευξης των ανωτέρω στόχων, το φορτίο της επόμενης κυβέρνησης θα είναι δυσβάστακτο. Ένα κόμμα μόνο του, ακόμη και με αυτοδυναμία, δεν είναι δυνατόν να το αντέξει. Μόνο μία προγραμματική συμφωνία όλων των καθαρά φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, που πιστεύουν ακράδαντα στις μεταρρυθμίσεις, στην ελεύθερη οικονομία και στο κοινωνικό κράτος, μπορεί ενδεχομένως να βγάλει τη χώρα από το σημερινό αδιέξοδο. Σε μία τέτοια κυβέρνηση ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν χωρά. Αντιθέτως, είναι απέναντι. Μία και μόνη πτυχή των κυβερνητικών πρωτοβουλιών στην μετά ΣΥΡΙΖΑ εποχή αποτελεί την απόδειξη του ανωτέρω ισχυρισμού. Το Πρόγραμμα για την Παιδεία, που εκπονήσαμε προ μηνών στη Δημοκρατική Συμπαράταξη και το οποίο βασίζεται στις μεταρρυθμίσεις της περιόδου 2010-2012 και τις βελτιώνει, έχει πολλά κοινά σημεία με τα αντίστοιχα προγράμματα του κόμματος «Το ΠΟΤΑΜΙ» όσο και με αυτό της ΝΔ. Όμως, όλα τα προγράμματα αυτά βρίσκονται διαμετρικά αντίθετα σε όλα τα σημεία τους με το Πρόγραμμα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτό εκπονήθηκε το 2014 και, κυρίως, όπως αυτό παρουσιάσθηκε τον Σεπτέμβριο 2015 και υλοποιείται από την παρούσα κυβέρνηση.
Τα αναφέρω όλα αυτά και επιμένω φορτικά επειδή υπάρχουν ακόμη φωνές στην ηγεσία και μεταξύ βουλευτών και στελεχών της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΔΗΣΥ), οι οποίες επιμένουν στην πολιτική των ίσων αποστάσεων από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και, κυρίως, προτείνουν την συγκυβέρνηση είτε ΔΗΣΥ με ΣΥΡΙΖΑ είτε ΝΔ με ΣΥΡΙΖΑ. Αν όλοι αυτοί δεν είναι ανόητοι, τότε τολμώ να πω ότι είναι επικίνδυνοι. Και το αποδεικνύουν με την εμμονή τους στην απόρριψη της περαιτέρω συνεννόησης με τα λοιπά κόμματα, κινήματα και προσωπικότητες του χώρου για την υλοποίηση του στόχου. Μόνο που δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους την αγωνία των πολιτών για απαλλαγή από τη σημερινή καταστροφική πολιτική, που μπορεί να στρέψει πολλούς πολίτες να ψηφίσουν εκείνο το κόμμα, που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας στην μετά ΣΥΡΙΖΑ εποχή.
Υστερόγραφο: μόλις άκουσα την ομιλία του Ν. Παππά στη Βουλή. Επιμένει στην άγονη γραμμή των ιδεοληψιών του με αποτέλεσμα την περαιτέρω πόλωση στην συγκρότηση του ΕΣΡ. Μετά από αυτό, ελπίζω να αντιληφθούν οι εκπρόσωποι των ΔΗΣΥ και ΠΟΤΑΜΙ στη Διάσκεψη των Προέδρων ότι η αναξιοπιστία είναι το πρώτιστο χαρακτηριστικό αυτής της κυβέρνησης.