Απειλούν, προπηλακίζουν, στοχοποιούν την άλλη άποψη που σχεδόν πάντα είναι και η πλειοψηφική. Έχουν αντιστραφεί οι όροι της μεταπολεμικής καταπίεσης της αριστεράς από την δεξιά.
Για χρόνια στη Μεταπολίτευση η αριστερά σε όλες τις μορφές της έχει επιβάλει τον φόβο της ελεύθερης έκφρασης στο δημόσιο χώρο. Εφαρμόζει την λεκτική και φυσική βία, με ύβρεις και οργανωμένη στοχοποίηση των διαφωνούντων (οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και τα τρολ τους δωρεάν εργαλείο της, συν τα παλιά και νέα έντυπα της), όμως και με στειλιάρια, με καταλήψεις και αποκλεισμό πρόσβασης των διαφωνούντων, επιβάλλοντας με την βία την μειοψηφική άποψη της.
Δυστυχώς οι πλειοψηφούντες διαφωνούντες με την αριστερά θρέφουν στη πλειοψηφία τους και με την ανοχή τους την μισαλλοδοξία της και την αντιδημοκρατικότατα της. Ενδίδουν στις απειλές, παραδίδοντας δημόσιο ακόμη και ιδιωτικό χώρο στην βίαιη επιβολή της, αποκλείουν φοβικά από τη ζωή τους τους στοχοποιημένους διαφωνούντες της, ακόμη και τους φίλους, μην ‘εκτεθούν’. Σε σχολεία, πανεπιστήμια, ιδιωτικούς χώρους (κατοικίες, ξενοδοχεία, επιχειρήσεις), αλλά και δημόσια κτίρια. Η φοβική, πολιτικά ορθή Πολιτεία με την ανοχή των πολλών κωφεύει, αποφεύγει την προστασία ανθρώπων και χώρων από την βίαιη επιβολή της.
Η πρόσφατη απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού να επαναφέρει σε δημόσια χρήση το δημόσιο κτίριο το οποίο χρησιμοποιούσαν δωρεάν οι συνδικαλιστές αρχαιολόγοι της αριστεράς και της ακροαριστεράς δεν έχει στοιχεία παλικαριάς αλλά ανάσχεσης αυτής της διαχρονικής απαράδεκτης επιβολής. Το Κράτος Δικαίου πάσχει στη χώρα μας. Στη Μεταπολίτευση η αριστερά το καταστέλλει βίαια όπου το θεωρεί πολιτικά σκόπιμο, επιβάλλοντας το δικό της δίκαιο. Η Πολιτεία φοβάται να χρησιμοποιήσει βία για την τήρηση του, παρότι είναι η μόνη που έχει το δημοκρατικό δικαίωμα βίας με τους δημοκρατικά εκλεγμένους υπουργούς της και τα εντελλόμενα όργανα της.
Αυτή η επιβολή της αριστεράς στη Μεταπολίτευση κατά του Κράτους Δικαίου είναι σαφής αμφισβήτηση της αστικής δημοκρατίας και πρέπει να τελειώσει. Η πλειοψηφία της κοινωνίας το έχει πλέον αντιληφθεί, τουλάχιστον το 41% των εκλογέων του κυβερνώντος κεντροδεξιού κόμματος, θα έλεγα και ένα επιπλέον 15-20% των εκλογέων της αντιπολίτευσης.
Η νέα κυβέρνηση έχει και αυτήν την σαφή κυβερνητική εντολή. Ευχής έργο είναι ότι το timing της πρόσφατης απόφασης της Υπουργού Πολιτισμου να αποδώσει στη δημόσια χρήση και όχι στους αριστερούς αρχαιολόγους συνδικαλιστές ένα εξαίρετο δημόσια κτίριο είναι σημαντική πολιτική επιλογή και σημαίνει ως εδώ οι εκβιασμοί, οι βίαιες επιβολές, το ηθικό μπούλιγκ της αριστεράς.
Δεν είναι τόσο άπειρη πολιτικά η Υπουργός ώστε να επιλέξει αυτήν ακριβώς τη στιγμή δίνοντας το εύκολο επιχείρημα της εκδίκησης στους μισαλλόδοξους της ακροαριστεράς. Μάλλον πρόκειται για γενικότερη κυβερνητική επιλογή ότι ως εδώ το μεταπολιτευτικό αριστερό μπούλιγκ και οι εκβιασμοί γιατί η κοινωνία έχει πλειοψηφικά επιλέξει την διόρθωση αυτής της αντιδημοκρατικής επιβολής.