Θα περίμενε κανείς ότι σε μια περίοδο παραδοσιακής χαλάρωσης και διακοπών τα πολιτικά πάθη και οι προσωπικές αντεγκλήσεις να καταλαγιάσουν, παραχωρώντας τη θέση τους στην πολιτική αντιπαράθεση που δεν πάει – ιδιαίτερα στη χώρα μας – ποτέ διακοπές.

Δεν φάνηκε κάτι τέτοιο στην πράξη. Σ’ αυτό συνέβαλε σημαντικά η βιβλική καταστροφή στο Μάτι και τα όσα ακολούθησαν εξ αιτίας του τρόπου που χειρίστηκε η το θέμα η κυβέρνηση.

Κυρίως όμως φταίει η τεράστια πόλωση που έχει δημιουργηθεί συνολικά στο πολιτικό σκηνικό, η υποβάθμιση της ποιότητας της αντιπαράθεσης και ο φανατισμός που συχνά οδηγεί σε ανούσιες προσωπικές συγκρούσεις.

Η διατήρηση ενός τέτοιου κλίματος κατά την προεκλογική περίοδο – ας μην ξεχνάμε ότι είναι τελευταίες μάλλον προεκλογικές διακοπές – δεν ευνοεί παρά αυτούς που δεν θέλουν να γίνει πολιτικός διάλογος και αντιπαράθεση επί της ουσίας, που δεν θέλουν να συζητηθεί η σημερινή κυβερνητική πολιτική και οι συνέπειές της, που δεν θέλουν να τεθούν επί τάπητος τα προτεινόμενα σχέδια για την ανόρθωση της χώρας, οι ριζικές αλλαγές και οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που επείγουν.

Είναι χρέος των φιλοευρωπαϊκών προοδευτικών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων να αντισταθούν στην ακραία πόλωση και να «επαναφέρουν στην τάξη» την πολιτική αντιπαράθεση. Εκλογές μέσα σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα, με το διχαστικό δίλημμα «ή εμείς ή αυτοί» δεν θα ευνοήσει παρά τις δυνάμεις του λαϊκισμού και θα οδηγήσει οριστικά την Ελλάδα στην καταστροφή και τον όλεθρο.