Ας γυρίσουμε κι εμείς σελίδα πιά…

Μιχάλης Τριανταφυλλίδης 04 Μαρ 2015

Διακρίνω,  μια ψυχρασία, θα έλεγα, λόγω του ότι, η από κει μεριά έχουν σαλτάρει, κυβερνώντας,  κι η από δω μεριά, αμήχανοι παρακολουθούν τη συνέχεια του αγώνα. Είναι φανερό, ότι η πορεία δείχνει ντουβάρι.Και δεν είναι απλά τεστ, για ζώνες ασφαλείας.

Επίσης γίνεται διακριτό, δια γυμνού οφθαλμού, ότι όχι σχέδια, αλλά ούτε καν τα μολύβια, για να γίνουν τα σχέδια, δεν είχαν αγοραστεί ακόμα.Αυτό που ήταν  απολύτως ανησυχητικό, από την προχθεσινή Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΟΥ,  ήταν η καταμέτρηση, που έδειξε πως έχουν περισσέψει οι παλαβωμένοι.

Πολύς κόσμος έχει ξεφύγει, ακόμη και σοβαροί αθρώποι.

Και να το επαναλάβω, δεν θεώρησα ποτέ σοβαρούς  ανθρώποι, τα διάφορα φετίχ, αυτής της Αριστεράς, που κάποτε, ήθελε και  δεν μπορούσε να ανανεώσει, το οτιδήποτε.Τρανταχτό παράδειγμα, το ότι δεν κατάφερε να ανανεώσει, ούτε τον ίδιο τον εαυτό της και ήρθε στα πράγματα, με κείνη τη ΔΗΜΑΡ, άσε να μη τα θυμόμαστε καλύτερα.

Είναι σίγουρο, ή ενδόμυχα αυτό θέλω να πιστεύω,  πως 5 – 6, εκεί μέσα στο Μαξίμου, έχουν καταλήξει και συμφωνήσει, πρώτον ότι η χώρα δεν είναι δυνατόν να παραδοθεί στους τρελαμένους και δεύτερον ότι πρέπει να βρεθεί ένας φυσιολογικός τρόπος, που να φαίνεται πως  η εναέρια περιστροφή, είναι φυσιολογική κατάληξη.

Βέβαια όλα όσα είπε κι έκανε, το παλικάρι, δεν δίδουν περιθώρια ελιγμού, ούτε στον Ιωάννη, όχι τον Βαρουφάκη, μα τον Μελισσανίδη, να βρει τον κομψό τρόπο της ανακυβίστησης  κι εδώ φυσικά, ερχόμαστε και στο τι μέλει γενέσθαι και πως αντιδρά ο πολιτικός κόσμος, κυρίως όμως πως αντιδρούν οι πολίτες.

Διότι θύμωσε ο αγάς κι έκοψε τα κάκαλά του, δεν έπιασε ως συνταγή. Ακόμη δε πιο πολύ,  όταν έχωσε το δάχτυλο  στον κώλο του, για να σκάσει και να αυτοκτονήσει.Φοβάμαι, πως ο διχασμός έχει πάει τόσο βαθιά, που δύσκολα να ρθεί στα συγκαλά του, ο μαινόμενοςόχλος…

Επιμέναμε, καιρό τώρα, για το σφάλμα που κάναμε, και βάθαινε αυτό το χάσμα.Με ειρωνείες και αστειάκια, δεν αντιμετωπίζεται ο εθνολαϊκισμός , όπως τον είπανε, αυτοί που βγάζουν τίτλους και επίθετα.

Όχι.Θέλει σχέδιο  και πολιτική πρόταση.

Όχι απλά και μόνον, όμως, για το έλλειμμα, το χρέος και τα δημοσιονομικά. Αυτά είναι τυφλοσούρτης. Σε οδηγάει, ο σοφός λόγος των θεσμών. Το δύσκολο είναι να χαράξεις και εφαρμόσεις πολιτικές, που θα αποδώσουν πλούτο.

Δίνοντας, όμως, την πρώτη αύξηση , που υποτίθεται κατάφερες να προωθήσεις, για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, μη χέσω,  στους πένητες της δεης, δείχνει ότι δεν έχεις καμία απολύτως διάθεση να χαράξεις πολιτικές ανάπτυξης.

Αυτά τα τελευταία χρόνια, σ΄αυτή τη χώρα, είδαμε πράματα και θάματα .Τρομάξαμε πολλές φορές με αυτά που ανακαλύπταμε.

Δεν είναι ανάγκη να ανακαλύψουμε εκ νέου την Αμερική.Την βρήκαν άλλοι, πριν από μας, για εμάς.

Το να ανακαλύψουμε όμως, την πολιτική, όπως οφείλουμε, είναι απόλυτη ανάγκη να το κάνουμε.

Και μάλιστα, αμέσως.

Τώρα να χαράξουμε τις πολιτικές, που θέλουν μιαν άλλη Ευρώπη.Μάθαμε βλέπεις, την προηγούμενη και θέλουμε και καινούρια.

Αλλά ας είναι, την άλλη Ευρώπη, δεν τη κτίζεις με ταξιδάκια και εκδρομές στις εμπόλεμες ζώνες.

Συγγνώμη που γίνομαι κακός, αλλά την άλλη Ευρώπη, αυτή δηλαδή, που οι συσχετισμοί της θα επιτρέπουν  και άλλες πολιτικές, τη κτίζεις,  προσεγγίζοντας  τους γειτόνους σου και σχεδιάζοντας από κοινού, το Βαλκανικό αύριο.

Το να λύσεις το πρόβλημα της ονομασίας, της άλλης Μακεδονίας, είναι της πλάκας, λόγω του ότι εκεί απαιτείται να πας για να λύσεις τα χιλιάδες προβλήματα που κοντεύουν να κατασπαράξουν την όλη Ευρώπη.

Κι εκεί θα πας   για να σχεδιάσεις από κοινού με τον Βούλγαρο  και τον Μακεδόνα, το αναπτυξιακό περιφερειακό σχέδιο της Βαλκανικής, που φιλοδοξεί να δώσει λύσεις, στη νέα Ευρωπαϊκή διάσταση.

Λέω λοιπόν, πως αυτό που απαιτείται σήμερα, είναι, να τους ταράξουμε στις προτάσεις για το αύριο, που αργεί να έρθει και που εμείς προτείνουμε, αν έχουμε, φυσικά, τα κότσια, να αρθρώσουμε εμείς, πολιτικό λόγο.

Φτάνουν πια οι παρατηρήσεις και οιθεωρητικές αναζητήσεις…

Και το λέω αυτό, επειδή παρατηρήσεις, ήξερε να κάνει και η γιαγιά μου, η Τράντα, και μάλιστα με πολύ βαθιά ματιά.

Εδώ που τα λέμε και πολιτική ήξερε να χαράζει. Δεν είναι τυχαίο που είπε στο γαμπρό της «Γέργο με την ΠΑΣΟΚΑ να πας, να εφτάνε σε Υπουργόν».