Ένα κίνημα που θέλει να πρωτοστατήσει στην αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας, οφείλει και το ίδιο στην οργανωτική δομή και λειτουργία του να είναι πρότυπο δημοκρατίας κι αποτελεσματικότητας.

Αυτό διασφαλίζεται:

Πρώτον με τη συμμετοχή όλων των μελών-εθελοντών του στην παραγωγή και στην υλοποίηση της πολιτικής του μέσω τακτικών συλλογικών διαδικασιών αλλά και μέσω μιας εύχρηστης ανοιχτής οριζόντιας και κάθετης ηλεκτρονικής πλατφόρμας επικοινωνίας.

Δεύτερον με την εκλογή όλων των συντονιστών σε όλα τα επίπεδα οργάνωσης.

Τρίτον με την εκλογή και τη συλλογική λειτουργία όλων των καθοδηγητικών του οργάνων.

Η πρόταση της ΚΟΕΣ(Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου) του ΠΟΤΑΜΙΟΥ προβλέπει πλήρως το δεύτερο από τα 3 αυτά σημεία κι εν μέρει το πρώτο και το τρίτο.

Συγκεκριμμένα δεν συμπεριλαμβάνει την ηλεκτρονική πλατφόρμα επικοινωνίας στο πρώτο σημείο, ενώ στο τρίτο σημείο διαχωρίζει την τρέχουσα καθημερινή καθοδηγητική λειτουργία από την μεσομακροπρόθεσμη.   Πέραν του ότι κακώς διαχωρίζονται, για τη μεν μεσομακροπρόθεσμη καθοδήγηση προβλέπεται εκλογή(Πολιτικός Σχεδιασμός), για την δε καθημερινή προβλέπεται διορισμός από τον επικεφαλής(Ομάδα Δράσης).  Επίσης η εκλογή του Πολιτικού Σχεδιασμού δεν γίνεται από το ανώτατο και πιο αντιπροσωπευτικό συλλογικό όργανο, το Συνέδριο, αλλά από ένα ενδιάμεσο και μικρότερο αντιπροσωπευτικό όργανο τη ΜΕΣΥΑ(Μεγάλη Συνάντηση Αντιπροσώπων).

Κατανοώ την ανάγκη να υπάρχει ένα όργανο συντονισμού των εκλεγμένων αντιπροσώπων-συντονιστών των οργανώσεων βάσης του ΠΟΤΑΜΙΟΥ.  Επίσης την ανάγκη να υπάρχει δυνατότητα ευελιξίας στη σύνθεση των καθοδηγητικών οργάνων, ακόμα κι ευελιξίας στη δυνατότητα υιοθέτησης νέων οργανωτικών δομών.  Μα όλα αυτά μπορούν να διασφαλιστούν με τον καλύτερο τρόπο, αν υπάρχει μια ενιαία συλλογική καθοδήγηση εκλεγμένη και νομιμοποιημένη από το πιο συλλογικό κι αντιπροσωπευτικό όργανο, το Συνέδριο.  Και παράλληλα αν υπάρχει μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας η δυνατότητα του Διαρκούς Συνεδρίου, το οποίο θα μπορεί να τροποποιεί παλαιότερες αποφάσεις και να παίρνει νέες.

Το ΠΟΤΑΜΙ είναι ένα νέο κίνημα με λιγότερο από δυό χρόνια ζωής, το οποίο ιδρύθηκε από έναν άνθρωπο τον ηγέτη του Σταύρο Θεοδωράκη, ο οποίος σταδιακά πλαισιώθηκε κι από άλλους αξιόλογους συμπολίτες μας.  Σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη για τη χώρα περίοδο κι έχοντας ν’ ανταπεξέλθει σε τρείς εκλογικές αναμετρήσεις κι ένα δημοψήφισμα.  Οι συνθήκες αυτές έκαναν σε μεγάλο βαθμό αναπόφευκτες τις οργανωτικές και πολιτικές του αδυναμίες.

Σήμερα δεν υπάρχει κανένας λόγος διαιώνισης αυτών των αδυναμιών.  Το κλειδί της επιτυχίας είναι, η εφαρμογή για το ίδιο της αρχής που υιοθετεί για τη χώρα.  Αν αυτή χρειάζεται μια «Εθνική Ελλάδας» στη διακυβέρνησή της, το ίδιο χρειάζεται και το ΠΟΤΑΜΙ στη δική του εσωτερική διακυβέρνηση.  Την δική του «Εθνική Ελλάδας» στην καθοδηγησή του, τα πιό άξια, έντιμα και συνεργατικά στελέχη του που θα επιλέξουν και θα ελέγχουν τα μέλη του, για να πλαισιώσουν τον ηγέτη του.  Ο στόχος είναι σαφής και καθαρός, δεν χρειάζονται περικοκλάδες.  Ο Σταύρος Θεοδωράκης, όλα τα στελέχη και τα μέλη του ΠΟΤΑΜΙΟΥ μπορούν να δώσουν το παράδειγμα.