Για όσα κάνεις και όσα παραλείπεις

υπάρχουν μάρτυρες,

δεν τους ξεφεύγεις

Δ.Πιστικός, Οι μάρτυρες

Είναι δεδομένο ότι,πέραν των κοινών αξιακών παραδοχών κάθε κοινωνίας σε κάθε περίοδο,ορισμένοι πολιτικοί χώροι διατείνονται πως διαθέτουν συμπληρωματικά ή εναλλακτικά αξιακά δόγματα

Έτσι η ενγένει Δεξιά ιστορικά υπεραμυνόταν  για το ‘πατρίς-θρησκεία-οικογένεια’ κλπ,ενώ η ενγένει Αριστερά για την ΄ισότητα,ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη’ κλπ

Σήμερα μολονότι οι αξίες έχουν καταστεί-τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο-οικουμενικές,τα κόμματα και οι οπαδοί τους εξακολουθούν να διεκδικούν κάποιο μονοπώλιο διαφορετικών αξιών

Δεν θα σχολιάσω για το ποιός είναι ο κριτής του εάν ένα κόμμα τηρεί τις αξίες της ιδεολογίας του ή αν τις θυσιάζει στο βωμό των σκοπιμοτήτων

Δεν θα σχολιάσω το αν πράγματι ανα-γνωρίζεται ηθικό πλεονέκτημα σε κάποιον επειδή έχει γραφτεί σ’ένα κόμμα[το οποίο προφανώς χάνει όταν αλλάζει κόμμα]

Αυτό που μ’εντυπωσιάζει όμως τον τελευταίο καιρό με τις αποχωρήσεις από το ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι πολλά μέλη φεύγουν για λόγους αριστερής συνείδησης κι έκπτωσης των αξιών της Αριστεράς[που δεν είχαν αντιληφθεί την περίοδο 2015-19],ενώ ουδείς παραιτείται λόγω ανάληψης ευθύνης για τις αλλεπάλληλες ήττες του κόμματος

Διαθέτουν δηλαδή αξιακή συνείδηση περιορισμένης ευθύνης

Το χειρότερο είναι ότι-φαντάζομαι για λόγους εντυπωσιασμού-μερικοί συν-υπογράφουν παραιτήσεις δύο ή τρεις φορές[από την Κ.Ε,τη νομαρχιακή,τον τομέα]

Δεν είμαι ιδεολογικός εισαγγελέας ή δολοφόνος χαρακτήρων για να κατα-κρίνω αυτές τις αποφάσεις

Απλώς αναρωτιέμαι αν εντάσσονται στις διαλαλούμενες αξίες της Αριστεράς ή είναι μόνον επιλογές κάποιων αριστερών.