Το ΚΚΕ αποκαθηλώνει τον Φλωράκη και αποδοκιμάζει την πολιτικη των Λαϊκών Mετώπων, το Εικοστό Συνέδριο , την πολιτική των συμμαχιών Σκίζει καθε σελίδα της πολιτικής για την οποια η Αριστερα ειναι υπερήφανη και κρατάει αυτές που θα έπρεπε να αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή. Ξαναγράψει και κακοποιεί την Ιστορία του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι είναι ίσως το μόνο κόμμα που μιλάει στο όνομα της Αριστεράς και αγνοεί επιδεικτικά την Ιστορία της. Έχει κάνει delete σαν να προέκυψε απο παρθενογέννεση, σαν να μην έχει καμία υποχρέωση να σκύψει πάνω στις θετικές και τις αρνητικές εμπειρίες μιας παράταξης που με τον ενα η τον άλλο τροπο σφράγισε την πορεία του τόπου. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται παράδοξη αυτή η αποσιώπηση, έχει όμως την εξήγηση της: η προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ ειναι να εμφανιστεί ως το νέο ΠΑΣΟΚ και του Τσίπρα να υποδυθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτη όμως είναι μια άλλη παράδοση και μια διαφορετική μήτρα επίσης με καλές και αρνητικές στιγμές. Και ο ΣΥΡΙΖΑ αντι τουλάχιστον να εμβαθύνει σε αυτές ενθυλακώνει τις πιο αρνητικές παραδόσεις και τους πιο αντιπροσωπευτικούς φορείς του βαθέως ΠΑΣΟΚ.
Με αυτο τον τροπο και οι δυο εκδοχές της παραδοσιακής Αριστερας αποδεικνύονται ανίκανες και απρόθυμες να σκύψουν πάνω στην δικη τους Ιστορία η στην ιστορία του γειτονικού κεντροαριστερού χώρου. Η απουσία μιας κριτικής αποτίμησης δεν είναι άμοιρη πρακτικών συνεπειών, δεν είναι αδιάφορο θέμα της αρμοδιότητας των ιστορικών. Διαμορφώνει μια Αριστερα που το ενα σκέλος της ειναι έτοιμο να επαναλάβει τα μεγάλα σφάλματα του ΚΚΕ και το άλλο τα μεγάλα σφάλματα του ΠΑΣΟΚ με την άμεση η εμμεση μάλιστα συνδρομή όσων τορπίλισαν κάθε εκσυγχρονιστική προσπάθεια, κυρίως της περιόδου Σημίτη. Δεν είναι για παράδειγμα τυχαίο οτι στην πρώτη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σήμερα όσοι προερχόμενοι απο το ΠΑΣΟΚ πολέμησαν λυσσαλέα την ασφαλιστική μεταρρύθμιση Γιαννιτση.
Η Ιστορία εκδικείται , τιμωρεί και γελοιοποιεί όσους την πλαστογραφούν η απλώς νομίζουν οτι μπορούν να την παρακάμψουν. Η νέα,λοιπόν, κεντροαριστερά πρέπει να ενσκύψει με σεβασμο αλλα και με κριτική ματιά στην Ιστορία του ΚΚΕ, της ανανεωτικής Αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ. Να κορφολογήσει οτι γόνιμο και ανθεκτικό υπάρχει και αξιοποιώντας και άλλα ρεύματα σκέψης , οπως της οικολογίας και του πολιτικού φιλελευθερισμού να φτιάξει το νέο , δικό της αφήγημα. Να έχει μνήμη, για να έχει μέλλον.