Όπως μάθαμε από τους λοιμωξιολόγους μας, το κύριο υγειονομικό μέτρο για την προστασία μας από την πανδημία είναι η αποφυγή συνωστισμού, ειδικά σε κλειστούς χώρους.
Και αυτό γιατί ο συνωστισμός σε κλειστό χώρο καταργεί την αποτελεσματικότητα κάθε άλλου μέτρου προστασίας.
Όπως επίσης γνωρίζουμε – για να το καταλάβουμε αυτό δεν χρειάζεται καν λοιμωξιολόγος, ούτε απαιτείται να μας ενημερώσει μηχανικός – το κτίριο της Βουλής δεν είναι υπαίθριος, αλλά κλειστός χώρος.
Άρα το θεμελιώδες μέτρο υγειονομικής προστασίας για όσους βρίσκονται στο κτίριο της Βουλής – η απουσία του οποίου εξουδετερώνει κάθε άλλο – είναι η αποφυγή συνωστισμού. Κάτι άλλωστε που, λόγω της σύγχρονης τεχνολογίας, είναι απολύτως συμβατό με την διαρκή λειτουργία της Βουλής.
Τις τελευταίες μέρες λοιπόν γίναμε μάρτυρες του εξής παραδόξου εκ μέρους του κ. Αλέξη Τσίπρα:
Ταυτόχρονα με την ιδιότητα του αρχαιολόγου που υποδύθηκε και διαπίστωσε την κακομεταχείριση των «γλυπτών στον σταθμό Βενιζέλου» στη Θεσσαλονίκη – ο οποίος, όταν του επισημάνθηκε ότι δεν υπάρχουν γλυπτά, τα είπε «αρχαία», θυμίζοντας τους παλιούς τουριστικούς «διερμηνείς» στις ταβέρνες όταν δήλωναν ότι μιλούσαν στα «ξένα»– ενδύθηκε και αυτήν του λοιμωξιολόγου.
Έτσι, με την ίδια άνεση που αυτοανακηρύχθηκε σε πρώτο «αρχαιολόγο», ο οποίος ανακαλύπτει ότι τα αρχαία είναι όλα γλυπτά ή ότι τα γλυπτά είναι όλα αρχαία – εδώ μας μπέρδεψε, αυτό μένει να διευκρινιστεί–, αυτοανακηρύχθηκε και στον πρώτο λοιμωξιολόγο, που αλλάζει ακόμη και το νόημα των ιατρικών όρων.
Μ? εκείνη λοιπόν τη «μεγαλόστομη λεξιτεχνία» του ανίδεου και τη «διεστραμμένη ρητορική» που δίδαξαν οι Σοβιετικοί, όπου «οι λέξεις χρησιμοποιούνται όπως λάχει, για να πουν ό,τι νάναι», διακήρυξε από τη Βουλή και την κατάργηση του συνωστισμού ως αιτίας διάδοσης του φονικού ιού…
Η λογική, η γλώσσα και η επιστήμη ανταποκρίνονται στο κάλεσμά του και σηκώνουν τα χέρια ψηλά!
ΥΓ. Εξ όσων γνωρίζω, η μεγαλοφυέστερη, συνοπτική μάλιστα, ανάλυση της σοβιετικής αυτής ρητορικής, που οδηγεί στο «ερείπωμα της γλώσσας» και στην «καταστροφή των σημασιών», εντοπίζεται στο έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη, «Μπροστά στον πόλεμο», εκδόσεις “IMAGO”, σελ. 273 επ. Από το βιβλίο αυτό είναι και οι αναφορές σε εισαγωγικά της προτελευταίας παραγράφου. Η συνέπεια της καταστροφής των σημασιών της γλώσσας στη χώρα μας αναλύεται στο έργο του Πέτρου Παπασαραντόπουλου, “Η υπονόμευση της Δημοκρατίας”, “Επίκεντρο”.
Πηγή: booksjournal.gr