Ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν αποδεικνύει μία ακόμα φορά πως δεν φοβάται να ταρακουνήσει το κατεστημένο της χώρας του και να συγκρουστεί με το πιο παραδοσιακό πρόσωπο της Γαλλίας.
Και μιλάω για τους σιδηροδρόμους που άλλαξαν τον 19ο αιώνα την όψη των πόλεων της Γαλλίας και είναι για τους Γάλλους πηγή περηφάνιας όπως είναι για τους Αμερικανούς η αυτοκινητοβιομηχανία τους .
Τα τρένα αποτελούσαν ανέκαθεν κυρίαρχο σύμβολο του γαλλικού σχεδιασμού και της γαλλικής περηφάνιας .
Ο Εμανουέλ Μακρόν αποφάσισε λοιπόν να κόψει όλα τα προνόμια που έχουν οι υπάλληλοι που εργάζονται σε αυτόν ακριβώς τον οργανισμό -σύμβολο.
Πρόκειται φυσικά για έναν οργανισμό που επιδοτείται από το κράτος και παρόλα αυτά είναι υπερχρεωμένος.
Ο κ. Μακρόν ανακοίνωσε πως θα καταργήσει το ειδικό στάτους που διέπει τις εργασιακές σχέσεις των ανθρώπων που εργάζονται στους σιδηροδρόμους. Οι εργαζόμενοι στον TGV παίρνουν μπόνους και μπορούν να συνταξιοδοτούνται νωρίτερα χωρίς η σύνταξη τους να είναι μειωμένη.
Και αυτά είναι μόνο μερικά από τα προνόμια που έχουν.
Ο Μακρόν έχει αποφασίσει πως όποιο και αν είναι το κόστος θα προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που πιστεύει ότι θα μεταμορφώσουν τόσο τη γαλλική κοινωνία όσο και την οικονομία της χώρας του.
Και αυτές τις μεταρρυθμίσεις θα τις κάνει τα πρώτα δύο χρόνια της θητείας του για να φανούν απτά τα αποτελέσματα μέχρι τις επόμενες προεδρικές εκλογές . Στόχος του είναι οι πολίτες να αντιληφθούν ότι οι αλλαγές τελικά είναι προς όφελος τους και αυτό να το νιώσουν στο πετσί τους πριν πάνε στις κάλπες το 2022.
Ο γάλλος πρόεδρος γνωρίζει ότι θα έρθει από σήμερα αντιμέτωπος με ένα τεράστιο κύμα απεργιακών κινητοποιήσεων , αντιδράσεων και διαδηλώσεων .
Είναι ουσιαστικά η πρώτη του σύγκρουση με ένα από τα πιο ισχυρά εργατικά συνδικάτα της χώρας. Όταν τα μέλη του απεργούν το νιώθει όλη η χώρα και υποφέρουν περισσότεροι από 5 εκατομμύρια πολίτες που κινούνται καθημερινά με τα τρένα .
Στο πλευρό των σιδηροδρομικών υπαλλήλων βρίσκονται και οι δημόσιοι υπάλληλοι που φοβούνται πως έρχεται και η δική τους σειρά .
Ο Εμανουέλ Μακρόν σκοπεύει να περάσει το νόμο με τις αλλαγές στα εργασιακά με μία ειδική διαδικασία που προβλέπει η βουλή χωρίς να χρειαστεί προηγουμένως λεπτομερή συζήτηση στο κοινοβούλιο .
Και προς το παρόν τουλάχιστον δεν φαίνεται να πτοείται από τις απεργίες που έχουν εξαγγείλει οι υπάλληλοι του TGV .
Ανακοίνωσαν ότι όλο τον Απρίλιο θα κάνουν κάθε τρεις μέρες 48ωρες απεργίες παραλύοντας τη χώρα.
Πριν από λίγες μέρες ο γάλλος πρόεδρος μιλώντας με έναν εργαζόμενο στους σιδηροδρόμους προσπάθησε να του εξηγήσει ότι στόχος του δεν είναι να γκρεμίσει τα πάντα αλλά πρέπει και εκείνοι να αντιληφθούν ότι “ ο κόσμος δεν είναι όπως ήταν και θα πρέπει και αυτοί να προσαρμοστούν όπως προσαρμόστηκαν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι της Γαλλίας ”.
Τα προνόμια των υπαλλήλων στους σιδηροδρόμους χρονολογούνται από τις αρχές του 20ου αιώνα . Τότε η δουλειά πολλών εργαζομένων ήταν εξαιρετικά σκληρή και δύσκολη .
Ένα μεγάλο ποσοστό των εργατών φτυάριζε ώρες ατελείωτες το κάρβουνο που χρειάζονταν τα τρένα για να κινηθούν.
Ήταν λογικό λοιπόν το γαλλικό κράτος τότε να τους δώσει κίνητρα για να εργάζονται στα τρένα . Ήταν λογικό επίσης να συνταξιοδοτούνται νωρίτερα από τους άλλους εργαζόμενους γιατί δεν άντεχαν να φτυαρίζουν κάρβουνο μέχρι τα βαθιά τους γεράματα.
Η πρόταση νόμου του Μακρόν καταλύει ένα από τα τελευταία παντοδύναμα κάστρα των γαλλικών κρατικών εταιρειών γιατί ουσιαστικά αλλάζει σε τέτοιο βαθμό το εργασιακό καθεστώς που το εξισώνει με αυτό που διέπει τις ιδιωτικές εταιρείες.
Το ενδιαφέρον είναι πως και άλλοι πρόεδροι προσπάθησαν να το κάνουν αυτό και απέτυχαν οικτρά .
Η τελευταία προσπάθεια έγινε από την κεντροδεξιά κυβέρνηση του Αλέν Ζιπέ το 1995. Και τότε οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους άρχισαν τις απεργίες και η κυβέρνηση υποχώρησε και πήρε πίσω το νομοσχέδιο τρεις εβδομάδες αργότερα.
Σήμερα όμως η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Ήδη ο πρόεδρος Μακρόν έχει κόψει σχεδόν όλα τα προνόμια που είχαν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι έτσι δύσκολα θα στηρίξουν τις απεργίες και τα αιτήματα των συναδέλφων τους στους κρατικούς σιδηροδρόμους.
Ένας από τους λόγους που αποφάσισε τώρα να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση των σιδηροδρόμων γράφουν οι Νιου Γιορκ Τάιμς είναι και το γεγονός πως η ΕΕ πιέζει τις χώρες – μέλη να ανοίξουν την αγορά των μεταφορών με τρένα στον ανταγωνισμό μέχρι το 2019.
Ο Εμανουέλ Μακρόν εκμεταλλεύτηκε την προθεσμία της ΕΕ για να προχωρήσει στις σαρωτικές αλλαγές – τέλος η μονιμότητα , οι αυτόματες αυξήσεις στους μισθούς και τα προνόμια στο συνταξιοδοτικό αλλά και στην περίθαλψη.
Ο γάλλος πρόεδρος είναι αποφασισμένος μέσα στη χρονιά να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση του συστήματος για την ανεργία και τους ανέργους ενώ τον επόμενο χρόνο θα αρχίσει τις επίπονες αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα.
Ο Ιβ Κροζέ , καθηγητής των οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Λυών , επισημαίνει πως ο Εμανουέλ Μακρόν θα έχει κερδίσει και μόνο αν καταφέρει να μην υποκύψει κάτω από το βάρος των απεργιών που θα παραλύσουν τη Γαλλία.
Για να έχουμε και μία τάξη μεγέθους να πούμε ότι το χρέος των γαλλικών σιδηροδρόμων είναι περίπου 55 δισεκατομμύρια ευρώ . Τα δύο τρίτα βέβαια του χρέους δημιουργήθηκαν από την κατασκευή των νέων υπερσύγχρονων high speed γραμμών και του TGV που ήταν πολύ ακριβές.
Το σιδηροδρομικό σύστημα της Γαλλίας είναι ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα της Ευρώπης αν και τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί στην έβδομη θέση πίσω από τη Γερμανία που είναι έκτη.
Ο Εμανουέλ Μακρόν δεν πτοήθηκε ούτε από το γεγονός ότι ο παππούς του ήταν εργάτης στους σιδηροδρόμους γιατί όπως είπε σε έναν εργαζόμενο “ δεν κάνεις την ίδια σκληρή δουλειά που έκανε τότε ο παππούς μου , ούτε δουλεύεις με τους ίδιους ανελέητους ρυθμούς.