Το νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί σήμερα στη Βουλή είναι ο τρόπος με τον οποίο επέλεξε να οργανώσει τη δουλειά της η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός. Και ο τίτλος του αποτυπώνει μονολεκτικά αυτόν τον τρόπο. Η επιτυχία της εφαρμογής του νομοσχεδίου δεν θα κριθεί βέβαια ούτε από το οργανόγραμμα, ούτε από το τον νέο χαρακτηρισμό της κρατικής μηχανής. Θα κριθεί αποκλειστικά και μόνο από την αποτελεσματικότητά του. Στην διάρκεια της τετραετίας θα έχουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης να την κρίνουν, να την συγκρίνουν και να κάνουν την κριτική τους.

Η εμπειρία έχει δείξει ότι η αποτελεσματικότητα δεν εξαρτάται μόνο από τον τρόπο οργάνωσης ή από επικοινωνιακούς τίτλους. Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν χρειάστηκε ειδικό νομοσχέδιο για να οργανώσει το χαοτικό της κράτος, ο Καραμανλής χρησιμοποίησε το 2004 τον όρο «ανασυγκρότηση» για να οδηγήσει το κράτος στην πτώχευση και ο Σημίτης δεν χρειάστηκε τίτλους για να επιδιώξει με συνέπεια τον εκσυγχρονισμό της χώρας.

Θα μπορέσει το Ελληνικό κράτος να ξεπεράσει τον σκόπελο της αυτοκτονικής για την χώρα γραφειοκρατίας; Θα μπορέσουν επιτέλους να συνεργαστούν αντί να ανταγωνίζονται μεταξύ τους τα αναρίθμητα «συναρμόδια» υπουργεία; Θα γίνονται σεβαστοί οι νόμοι του κράτους, θα ενισχυθεί το κύρος των θεσμών; Θα έχουμε, τελικά, ένα πιο αξιόπιστο και πιο δίκαιο, ένα αποτελεσματικό κράτος;