«Προσωπικά παραμένω υπέρ της θανατικής ποινής σε ένα φιλοσοφικό και θεωρητικό επίπεδο», δήλωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας Μάκης Βορίδης (στην εκπομπή του Μανώλη Κοττάκη στη ΝΕΤ).

Η Νέα Δημοκρατία ασφαλώς και δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να αποδοκιμάσει τις «προσωπικές απόψεις» του βουλευτή της και δεν της ζητήθηκε να τις καταδικάσει «χωρίς μισόλογα και ναι μεν αλλά», όπως κάθε τόσο ζητείται από τον ΣΥΡΙΖΑ για να αποδείξει ότι δεν χαϊδεύει αντιεξουσιαστές και τρομοκράτες.

Η δήλωση Βορίδη πέρασε γλυκά και απαλά, σαν να πρόκειται για μια ανώδυνη διαφοροποίηση που ταιριάζει, άλλωστε, και με το κλίμα των ημερών, με το δόγμα «νόμος και τάξη», το οποίο έχει αμιγώς επικοινωνιακά χαρακτηριστικά, αφού καλές επιδόσεις στην καταπολέμηση του εγκλήματος δεν καταγράφονται.

Ο αγαπημένος πολλών τηλεοπτικών εκπομπών Μάκης Βορίδης, φερόμενος ακόμη και ως δυνάμει δελφίνος στο εσωτερικό της ΝΔ, έρχεται από έναν σκοτεινό κόσμο. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Νεολαίας της ΕΠΕΝ, του κόμματος το οποίο είχε ιδρύσει από τον Κορυδαλλό ο αρχηγός της χούντας Γ. Παπαδόπουλος. Στη θέση αυτή, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1990, είχε αντικαταστήσει τον Νίκο Μιχαλολιάκο της «Χρυσής Αυγής». Κορυφαία του στιγμή ήταν η συμμετοχή του το Μάιο του 1985 σε επίθεση εναντίον αντιεξουσιαστών, που διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους έγκλειστους στο Χημείο.

Σε μια φωτογραφία που δημοσιεύθηκε από τη στήλη «Ιός» της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», στις 9 Ιουνίου 2002, ο Μάκης Βορίδης διακρίνεται κρατώντας αυτοσχέδιο τσεκούρι μαζί με οπλισμένους ομοϊδεάτες του. Άλλωστε, συμφοιτητές του στη Νομική τον θυμούνται με σιδηρολοστούς.

Τον Απρίλιο του 1994 ίδρυσε το «Ελληνικό Μέτωπο» και έμεινε πρόεδρός του μέχρι τον Μάιο του 2005, αφού πρώτα συνεργάστηκε με την «Πρώτη Γραμμή» του Κώστα Πλεύρη, για να καταλήξει στον ΛΑΟΣ, να ξεπλυθεί ως υπουργός στην κυβέρνηση Παπαδήμου και να περάσει με δόξα και τιμή στη Νέα Δημοκρατία.

Η ανατριχιαστική δήλωση του κ. Βορίδη υπέρ της θανατικής ποινής, μας απασχόλησε πολύ λιγότερο από την πρόταση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τάσου Κουράκη για τη μισθοδοσία των κληρικών μέσω ενός φόρου όσων δηλώνουν χριστιανοί ορθόδοξοι στη φορολογική τους δήλωση. Είναι λάθος και καθόλου προοδευτικό να γίνεται λόγος για δήλωση θρησκευτικών προτιμήσεων, αλλά δεν είναι αυτή η αιτία για την οποία άστραψε και βρόντηξε η Νέα Δημοκρατία.

Εδώ και καιρό, το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά έχει επιλέξει τη στοχοποίηση κάθε αριστερής στάσης και ιδέας, κινδυνολογώντας ασύστολα και προσπαθώντας να διεγείρει υπερσυντηρητικά ανακλαστικά, τα οποία ευαισθητοποιούνται σε καιρούς κρίσης. Η μαύρη προπαγάνδα της Συγγρού, επιχειρεί να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη φιλική προς τη βία, ακόμη και προς την τρομοκρατία, και να φοβίσει τους νοικοκυραίους ότι σε περίπτωση πολιτικής αλλαγής, θα έρθουν οι «κόκκινοι» να τους πάρουν τα χρυσαφικά και τα εικονίσματα μέσα από το σπίτι.

Ξαφνικά, οι ακροδεξιές εγκληματικές ενέργειες βγήκαν από το δημόσιο διάλογο για την ασφάλεια και τη νομιμότητα και η συζήτηση επικεντρώθηκε στο αν ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως αναρχικός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ευ. Διαμαντόπουλος, είναι ή όχι επικίνδυνος για την ομαλότητα και τη δημοκρατία.

Με το τρίπτυχο «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» η ΝΔ προσπαθεί να μαζέψει τις διαρροές προς τα δεξιά της και να δηλητηριάσει την κοινή γνώμη, κατασκευάζοντας το σκιάχτρο ενός βολικού για την ίδια εσωτερικού εχθρού.

Το κωμικό στοιχείο της ιστορίας είναι ότι αυτή η αποκρουστική δεξιά στροφή, συντελείται την ώρα που διακινείται η πληροφορία ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα επιχειρήσει τη διεύρυνση του κόμματός του προς το ευρωπαϊκό κέντρο, ώστε να ενταχθούν στη Νέα Δημοκρατία στελέχη της εκσυγχρονιστικής/ μεταρρυθμιστικής κεντροαριστεράς.

ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ παρακολουθούν με εμφανή αμηχανία αυτόν τον κατήφορο, που φυσικά συμπαρασύρει και τους κυβερνητικούς εταίρους, παρά τις λίγες δειλές διαφοροποιήσεις που έχει επιχειρήσει το κόμμα του Φώτη Κουβέλη.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Ν.Δένδιας έχει ξεχάσει ότι καθήκον του είναι να μας προστατεύσει από το έγκλημα (κάθε είδους και μορφής) και όχι από τον ΣΥΡΙΖΑ. Φλυαρεί πολύ και πράττει ελάχιστα.

Η κυβέρνηση, στο σύνολό της, έχει ξεχάσει ότι η διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και της κοινωνικής συνοχής συναρτάται ευθέως με την εμπέδωση κανόνων κοινωνικής δικαιοσύνης και την εφαρμογή ισονομίας και ισοπολιτείας. Αντί γι’ αυτό, έχουμε ένα νέο φορολογικό νομοσχέδιο με το οποίο θα πληρώσουν και οι άνεργοι, εφόσον έχουν ένα διαμέρισα 80 τ.μ. και ένα αυτοκίνητο 1400 κβ, και θα πρέπει να συγκεντρώσουν αποδείξεις καταναλωτικών δαπανών (από εστίαση, ένδυση, υπόδηση κ.ο.κ.) οι συνταξιούχοι των 500 ευρώ που δεν είναι βέβαιο ότι μπορούν να καλύψουν τα έξοδα του σπιτιού και των φαρμάκων τους.

Ο πρωθυπουργός έχει κατ’ επανάληψη δεσμευτεί ότι «με τη βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε», αλλά επειδή η ζωή έχει δείξει ότι, παρά τη βοήθεια του Θεού, πεθαίνουν μικρά παιδιά και σκοτώνονται νέοι άνθρωποι, χρήσιμο θα ήταν να επικαλεστεί κάποια ρεαλιστικότερη συνδρομή, όπως αυτή της κυβέρνησής του, εφόσον θα ήταν σε θέση να κάνει τη δουλειά της.

Αν η ΝΔ θεωρεί ότι ο Μ. Βορίδης είναι ο εκφραστής του ευρωπαϊκού μας μέλλοντος και ο Τ. Κουράκης ο προσβολέας των ιερών και των οσίων του έθνους, θα πρέπει τουλάχιστον να απομονωθεί και να μην χειροκροτείται ως προς αυτού του είδους τις επιλογές της από τους κυβερνητικούς της εταίρους, επειδή τους προκαλεί δέος το προβάδισμα που ανέκτησε στις δημοσκοπήσεις έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ευρώ είναι πράγματι φετίχ, αλλά όχι μαζί με το τσεκούρι και την αγιαστούρα.