Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία επαγγελλόμενη, πέρα από τις ανέξοδες υποσχέσεις της, την ηθική της ανωτερότητα. Διότι εξ ορισμού η αριστεροσύνη συνοδεύεται, πέρα από την κοινωνική δικαιοσύνη, και από μια σταθερή βεβαιότητα: την ηθική της υπεροχή απέναντι στον αμοραλισμό όσων έχουν ασκήσει εξουσία. Αυτή η ακλόνητη πίστη στο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, όπως οι εξ αποκαλύψεως αλήθειες, δεν αμφισβητείται, δεν τεμαχίζεται, δεν αναιρείται.

Ωραίες και βολικές οι θεωρίες και οι ιδεοληψίες, αρκεί να μην προσκρούουν στην πραγματικότητα. Μακριά από την εξουσία μπορείς να κουνάς το δάχτυλο και να παριστάνεις τον άμεμπτο και τον ηθικό. Φευ όμως όταν στρογγυλοκάθεσαι στους υπουργικούς θώκους, ακόμη και η ηθική της Αριστεράς υποκύπτει στη λαγνεία της εξουσίας. Υποτίθεται ότι καταδικάσαμε – και δικαίως – τους εκφραστές του δικομματισμού γιατί υπέθαλψαν, καλλιέργησαν το κομματικό κράτος, την ευνοιοκρατία, την οικογενειοκρατία, το πελατειακό σύστημα. Ακόμα και σε αυτά τα χρόνια της κρίσης οι κομματικοί κομισάριοι, οι καρεκλοκένταυροι συνέχισαν να βολεύονται.

Περίμεναν κάποιοι ότι η «πρώτη φορά αριστερά» δεν θα ακολουθούσε την πεπατημένη, ότι θα τηρούσε τουλάχιστον τα προσχήματα. Οποία πλάνη… Οχι απλώς τα ίδια αλλά ακόμα χειρότερα. Δεν είναι μόνο ότι κατάργησαν κάθε λογική αξιολόγησης, ότι πλέον αποκλειστικό προσόν για διορισμό σε κρατικές θέσεις είναι τα κομματικά εύσημα, αλλά δεν έχουν και κανέναν ενδοιασμό, καμιά προκατάληψη να προωθούν συζύγους και συντρόφους τους.

Ελεος, σύντροφοι, εσείς είστε που μας κάνατε μαθήματα ηθικής, που κατηγορούσατε – καλώς – τους προηγούμενους για νεποτισμό και οικογενειοκρατία; Αυτό είναι το μήνυμα αξιοκρατίας που στέλνετε; Εσείς είστε που φωνάζατε για τη φυγή χιλιάδων ανθρώπων στο εξωτερικό και τώρα τρέχετε να αποκαταστήσετε τα δικά σας παιδιά και τις συζύγους σας; Αν αυτό είναι το ήθος της Αριστεράς, αλίμονό μας…