Η οικονομική κρίση συνεχίζεται και βαθαίνει χωρίς ορατό τέλος, η προσφυγική κρίση δημιουργεί μεγάλες προκλήσεις χωρίς κάποιο σχέδιο αντιμετώπισής της, ενώ το διεθνές περιβάλλον αλλάζει και βαραίνει μετά την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ και με την άνοδο της ακροδεξιάς και του λαϊκισμού στην ΕΕ. Παράλληλα, ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν κάνει ασκήσεις μαξιμαλισμού προκαλώντας ένταση στις διμερείς σχέσεις την ώρα που εξελίσσεται η -ίσως τελευταία- προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού.

Η ελληνική υπόθεση επιβαρύνεται διαρκώς με νέα αρνητικά φορτία και η άρση των πολλαπλών εθνικών αδιεξόδων προϋποθέτει μεγάλες συναινέσεις και ένα εθνικό σχέδιο υπέρβασης των αιτίων της χρεοκοπίας και της υστέρησής μας. Οσο λείπουν αυτές οι συνθήκες, τόσο θα απομακρύνεται η προοπτική ανάπτυξης και προόδου.