Επιμένω και παραμένω οπαδός ενός πολιτικού σεισμού λογικής και ευθύνης στην Ελλάδα. Επιμένω πως η συγκυρία προσφέρεται. Αυτό που απογοητεύει είναι ότι οι πολιτικές μας δυνάμεις δείχνουν αδιάφορες σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Τρώνε από τα έτοιμα: τους κοινούς τόπους και το βαυκαλίζειν αλλήλους.

            Δικαίως η κυβέρνηση προηγείται εντυπωσιακά στις δημοσκοπήσεις. Από την εμπιστοσύνη που κέρδισε όχι με το έργο της, τις μεταρρυθμίσεις ή τη λογική στην οικονομία αλλά απλώς επειδή επέδειξε ορθολογισμό και υπομονή κατά τις παρελθούσες κρίσιμες εβδομάδες του λοιμού, επειδή παραμέρισε εαυτήν χάριν της επιστήμης, της λογικής, της υγείας. Και επιβραβεύεται για την παραπάνω πολιτική όπως την επιβραβεύει και η ατολμία των αντιπάλων της.

Όχι όμως για τη σύνολη πολιτική της, ούτε για την ενσκήψασα ρητορική της σε φλέγοντα ζητήματα κυριαρχεί δημοσκοπικά η κυβέρνηση. Επίσης, η συγκατάνευση στα πρόσφατα πεπραγμένα κάθε άλλο παρά σημαίνει άλικο γράμμα έρωτος προς  όλα τα πρόσωπα και παράγοντες της ΝΔ. Τις πταίει; Η κυβέρνηση δεν εμπιστεύεται την προοπτική της χώρας παρά μόνο τις δημοσκοπήσεις; Έχει δηλαδή βάλει ενθέρμως πλώρη σε μοναχική νεοδημοκρατική ρότα, όταν συντηρεί σενάρια εκλογών επί εκλογών, για να ψηφίζει τον εαυτό της και όχι όλους/ες εμάς.

            Η ευθύνη βέβαια απλώνεται πέρα από τη Δεξιά ή Κεντροδεξιά ή τον Κ(υ). Μητσοτάκη. Απλώνεται στο όλον φάσμα του πολιτικού κόσμου εκείνου που συστήνεται με τις διαπιστεύσεις του διαφωτισμού. Κι αν μια τέτοια ταυτότητα δε διεκδικείται, όπως εξάλλου και πριν, από το ΣΥΡΙΖΑ ούτε πλέον από το ΚΚΕ, είναι το ΚΙΝΑΛ που υπό την οπτική αυτήν πολιτεύεται εναντίον μας.

Είχε την ευκαιρία να στηρίξει τον πρωθυπουργό στις κρίσιμες ημέρες του λοιμού διαπραγματευόμενο πολιτική ανόρθωση συνολική της χώρας, μεταρρυθμίσεις, λογική και εύγλωττο πρόγραμμα ειρήνης και συνεννόησης σε ευρωπαϊκό, ελληνο-τουρκικό, κυπριακό επίπεδο. Μόνο έτσι, εφόσον τα πράγματα στο ΚΙΝΑΛ κατέληξαν όπως κατέληξαν  ήδη προ εκλογών, θα μπορούσε η παράταξη να διευρυνθεί, να διασώσει τα λάβαρά της φερόμενη όντως αντιδεξιά, να ωφελήσει όλους και να βλάψει τους εχθρούς  της  ίδιας και τους δικούς μας (και εκλογικά να καταποντίσει την παράταξη Ιανό που διαγουμίζει χαρακτήρες, ιστορικότητες: τη δημοκρατία μας).

            Μήπως πιστεύουν οι του ΚΙΝΑΛ ότι τη θέση τους στην ελληνική πολιτική ιστορία την ανάγουν αντί του Τρικούπη στο Γουλιμή;