Οι περιφερειακες εκλογές στην Γαλλία, ήταν τις περισσότερες φορές, προκριμα, για τις προεδρικές.

Οι σημερινές έχουν και τρία αυτοτελή μηνύματα:

-Πρωτιά της ακροδεξιάς
-Την υψηλότερη αποχή, 49 %.
-Την ανακοίνωση του κεντοδεξιου κόμματος του Σαρκοζι, ότι δεν δέχεται την πρόταση των Σοσιαλιστων, για δημοκρατικό μέτωπο, στον δεύτερο γύρο.

Τα νέα δεδομένα αποκαλύπτουν, την μεγάλη απογοήτευση των Γάλλων, από τα ιστορικά κυρίαρχα ρεύματα, στην χώρα του Διαφωτισμού, το κεντροδεξιο, το κεντροαριστερο και το αριστερό.

Τα κεντρικά προβλήματα της Γαλλίας σήμερα είναι, η αναιμικη ανάπτυξη, η υψηλή ανεργία, η εσωτερική ασφάλεια και η διογκουμενη μεταναστευτικη και προσφυγικη πίεση.

Τέσσερα οξυμενα προβλήματα, που συνθέτουν ένα αντιφατικο περιβάλλον, για τον ιδεολογικό και προγραμματικο λόγο των ιστορικών δημοκρατικων ρευμάτων, είτε βρίσκονται στην εξουσία, είτε όχι.

Στην χώρα μας, έχουμε ανάλογες εξελίξεις .

Τις προκάλεσε η κρίση και ανατροφοθοτουν την κρίση.

Η κεντροαριστερη επιλογή το 2009, ανεξάρτητα από τους λόγους ,απέτυχε και η πολιτική της εκπροσώπηση καταρρευσε.

Η κεντροδεξιά επιλογή του 2012, απέτυχε επίσης και τώρα αποκαλυπτεται, το μέγεθος των προβλημάτων της πολιτικής της εκπροσώπησης

Η αριστερή επιλογή του 2015, κλείνει πιο γρήγορα τον κύκλο της και η αποτυχία της ήρθε πιο γρήγορα , γιατί η πολιτική της ανεπαρκεια είναι πιο μεγαλη.

Αν παρατηρησουμε ,ότι στις εκλογές του Σεπτέμβρη, είχαμε :

-την μεγαλύτερη αποχή των πολιτών , σε ολη την Μεταπολιτευση και τους λιγότερους ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας, περίπου το 20 %, του εκλογικου σώματος .
-τον σχηματισμό κυβέρνησης, από το πρώτο κόμμα, της ριζοσπαστικης αριστερας και το τελευταίο της ακραίας δεξιάς.

και προσθέσουμε την ταχύτατη απομάκρυνση των πολιτών που ακολούθησε , από τα κυβερνητικά κόμματα, αλλά και από τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολιτευσης, τότε καταλαβαινουμε ότι είμαστε στο όριο της ουσιαστικής νομιμοποιησης του πολιτικού συστήματος.

Εάν οι εταίροι και δανειστές, δεν εδειναν στην χώρα μας τα δύο δις ευρώ, για την κάλυψη των χρηματοδοτικων αναγκών και τα έξη περίπου δις ευρώ, για την ανακεφαλαιοποιηση των τραπεζών, χωρίς να προηγηθεί η πρώτη αξιολόγηση, όπως προέβλεπε το τρίτο μνημόνιο και δεν μετεθεταν κατά τρεις τουλάχιστον μήνες, τις επικίνδυνες, για την κοινοβουλευτικη πλειοψηφία ψηφοφορίες, για το αγροτικό και το ασφαλιστικό , τότε θα είχαμε ήδη ,άλλη κυβέρνηση, ή και πάλι εκλογές.

Αν την Άνοιξη του 2015 είχαμε την ανθοφορια της ανέμελης αριστερας, την Άνοιξη του 2016 μπορεί να δούμε, τα «άνθη του κακού».

Η ευθύνη του Τσιπρα και του ΣΥΡΙΖΑ τώρα, είναι ακόμη πιο μεγαλη, άλλοθι δεν υπάρχει, ούτε βολικοι βάρβαροι, εντος και εκτος της χώρας.

Μεγάλη είναι και η ευθύνη των ηγεσιων, των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολιτευσης.

Οι εταίροι και δανειστές, βλέποντας την κατάρρευση και το απόλυτο αδιέξοδο, με τις επιλογές τους τις τελευταίες ημέρες, έδωσαν χρόνο στην κυβέρνηση και τα κόμματα να κάνουν γιορτές και να σκεφτούν.

Η κυβέρνηση μπορεί να πήρε μερικες ανάσες και τα κόμματα λίγο χρόνο, η οικονομία όμως έχασε και άλλα αποθέματα οξυγόνου και οδηγείται σε συνθήκες ασφυξίας.

Για τους πολίτες όμως, ο χρονος μετρά, ήδη αντίστροφα.

Πρέπει να δουν την ελπίδα στην υπευθυνότητα και την αλήθεια, πρωτίστως της κυβέρνησης, αλλά και της αντιπολιτευσης και των ΜΜΕ.

Ο Πρωθυπουργός κλείνοντας την ομιλία του στην βουλή, στην συζήτηση του κρατικού προυπολογισμο του 2016 είπε:

«Είμαι έτοιμος και πάλι να συγκρουσθω, αν χρειασθεί».

Δεν είναι τυχαίο, που δεν είπε με ποιον θα συγκρουσθει αυτή τη φορά.

Να ξέρει όμως ,ότι αυτή την φορά κανένας δεν θα τον ακούσει, γιατί θα έχουμε μπει στην «Εποχή των τεράτων».