Φαίνεται ότι η εκλογή αρχηγού από τη βάση έχει εξελιχθεί στο κύριο και επίμαχο ζήτημα της νέας προσπάθειας για τη συγκρότηση νέου ενιαίου φορέα στον προοδευτικό χώρο, για την εκπλήρωση του… προαιώνιου πόθου του «όλοι μαζί».

Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση για την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός τρίτου – όχι σε μέγεθος κατ’ ανάγκην – πόλου στην πολιτική ζωή της χώρας, πολύ περισσότερο όσοι πασχίζουν επί δεκαετίες για μια τέτοια εξέλιξη.

Η «βάση» ωστόσο, προσερχόμενη στις κάλπες του νέου φορέα, θα πρέπει να γνωρίζει με ακρίβεια ποιο είναι το κοινό πολιτικό σχέδιο για την υλοποίηση του οποίου καλούνται να εκλέξουν έναν αρχηγό, να γνωρίζει δηλαδή για που το βάζουμε όλοι μαζί.

Η νέα κοινή μας πολιτική στέγη θα έχει νόημα μόνο αν γυρίσει οριστικά την πλάτη της στην αναπαλαίωση των μηχανισμών, στις νοοτροπίες και τις πρακτικές που μας κατέστρεψαν, αν επιδιώκει την ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση των ζωντανών και παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας, αν στοχεύει σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή Ελλάδα.

Η εκλογή αρχηγού από τη βάση είναι μια σωστή διαδικασία προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν μπορεί να είναι ωστόσο το πρώτο βήμα ούτε και η πανάκεια για την λύση των προβλημάτων της χιλιοβασανισμένης προοδευτικής παράταξης.