Η χώρα μας βγαίνει από μία σκοτεινή δεκαετία.

Δέκα χρόνια «αλήθειας» γεμάτης ψέματα!

Δέκα χρόνια που ο παραμορφωτικός καθρέφτης του μεταπολιτευτικού αριστερού λαϊκισμού ράγισε και  μέσα από τα ραγίσματά του αντικρίσαμε ακόμα  πιο παραμορφωμένα τα είδωλά μας και το είδωλό μας.

 Στη δεκαετία 2010-2019 χαλάσανε οι ίδιες οι σκέψεις μας.

Μεγάλα τμήματα της κοινωνίας μας εθίστηκαν σε μία «κανονικότητα» που την όρισε ο διχασμός, το τερατώδες ψέμα και η χωρίς όρια συκοφάντηση πολιτικών απόψεων, προθέσεων και αποφάσεων μα και δημοσίων προσώπων που δεν αγαπούσανε το λαό όπως ο Τσίπρας.

ΣΥΡΙΖΑ και ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ υπήρξαν από την αρχή οι πιο δραστήριοι σύμμαχοι στον πόλεμο που η κοινωνία μας αποδείχθηκε ότι ήταν από καιρό προετοιμασμένη να κηρύξει στην  Πραγματικότητα και στην Λογική.

 Η υπόθεση NOVARTIS ήταν η κορύφωση αυτού του πολέμου.

Και εκδηλώθηκε όταν το στενό επιτελείο του Τσίπρα κατάλαβε ότι στον εκλογικό ορίζοντα είχε αρχίσει να αναβοσβήνει το «game over».

Μιλώ για «στενό επιτελείο Τσίπρα» όχι επειδή το κοινοβουλευτικό και το ανώτερο στελεχικό δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τις δικές του μεγάλες ευθύνες για την περιπέτεια όπου έριξαν όλον τον ελληνικό λαό, αλλά επειδή σκευωρίες τέτοιου μεγέθους και στόχων αποφασίζονται και σχεδιάζονται από πολύ λίγους ανθρώπους.

 Σήμερα, κανένας λογικός άνθρωπος (ανεξάρτητα αν το υποστηρίζει δημόσια ή όχι) δεν αμφιβάλλει πια: Η υπόθεση NOVARTIS είναι μία σκευωρία που συνδιοργανώθηκε και συγκαθοδηγήθηκε από Τσίπρα-Παπαγγελόπουλο και ελάχιστους  άλλους της απόλυτης εμπιστοσύνης του Τσίπρα.

 Ο υφυπουργός Δικαιοσύνης υπήρξε στη συνέχεια ο εκτελεστικός διευθυντής αφού μόνον αυτός μπορούσε να οργανώσει την παραδικαστική (και παρακρατική) κλίκα που είχε την θεσμική πρόσβαση, την νομική εμπειρία και την γκαιμπελική νοοτροπία που απαιτούνταν για να στηθούν οι κατηγορίες κατά τόσων κορυφαίων πολιτικών αντιπάλων τους.

 Στη συνέχεια, για να περπατήσουν αυτές οι κατηγορίες στην κοινή γνώμη, αφού αποκλειστικά γι αυτήν στήθηκε η σκευωρία NOVARTIS πήραν την σκυτάλη μέσα μαζικής ενημέρωσης που οι μεγαλομέτοχοί τους είχαν τους δικούς τους λόγους να στηρίξουν με επιδεικτικά χυδαίο τρόπο την επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ στην ίδια τη Δημοκρατία.

Και δεν μιλώ για παρακρατικούς παπατζήδες σαν τον Βαξεβάνη αλλά για συγκροτήματα ΜΜΕ ικανά να ορίσουν τη μορφή και το περιεχόμενο της πολιτικής ατζέντας της κοινής γνώμης.

Δείτε για παράδειγμα τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ΑΥΓΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΘΝΟΣ και ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ των ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ στις 7/2/2018 στο https://www.frontpages.gr/d/20180207

Και στις 8/2/2018 στο https://www.frontpages.gr/d/20180208

 Γιατί την υπόθεση αυτή ήθελαν να την πάνε μακριά, πολύ μακριά.

Η αποκάλυψη ανώτατου δικαστικού λειτουργού ότι σχεδίαζαν προφυλακίσεις πολιτικών, δείχνει τι είδους εκλογές ετοίμαζαν, αλλά δείχνει και ποιοι πραγματικά είναι.

 Νεοσταλινικοί ευρωπερονιστές είναι.

Αρκετά μορφωμένοι και σύγχρονοι ώστε να μην πουλάνε πια ανατροπές του καπιταλισμού και διχτατορίες του προλεταριάτου και άλλα τέτοια ληγμένα του μαρξισμού-λενινισμού, σαν τους απολιθωμένους μεροκαματιάρηδες του ΚΚΕ.

 Πουλήσανε το καινούργιο που θα μας γλύτωνε από το παλιό γι αυτό χρειάζονταν το παλιό.

Πουλήσανε αγωνιστικό πατριωτισμό γιαυτό χρειάσθηκαν γερμανοτσολιάδες και συμβιβασμένο ευρωπαϊσμό.

Πουλήσανε τιμιότητα γι αυτό χρειάζονταν άτιμους.

Ηθικότητα γι αυτό χρειάζονταν ανήθικους.

Ακεραιότητα γι αυτό χρειάζονταν μιζαδόρους με βαλίτσες.

 Αυτό στήσανε.

«Το παλιό πολιτικό σύστημα, το γεμάτο δωσίλογους μενουμευρώπηδες, βουτηγμένους στην ατιμία, στην ανηθικότητα και στις μίζες, για να πλερώνει ο λαουτζίκος πιο ακριβά το φαρμακάκι του για να βρεί τη γειά του»!

 Στην ακατανόητη γλώσσα τους το λένε αφήγημα.

Στη δικιά μας γλώσσα, στη γλώσσα που οι λέξεις καμιά φορά γίνονται κοφτερά αγριόχορτα το λέμε σκιάχτρο.

Σκιάχτρο που κρεμάσανε απέναντι από τη θλιβερή παράγκα τους να το δείχνουνε στο λαό να σκιάζεται για να ψηφίζει πατερούληδες της Νέμεσης.

Και τώρα, τώρα που η Δημοκρατία και ο Λαός αντέδρασε, τρόμαξε τους ίδιους και πανικόβλητοι επιχείρησαν να ματαιώσουν με κοινοβουλευτικούς τραμπούκους την αποκάλυψη της χουντικής δυσωδίας τους.

 Ναι, της χουντικής δυσωδίας τους!

Γιατί η τελευταία ελληνική κυβέρνηση που κατασκεύασε τέτοιου μεγέθους σκευωρία και την έριξε στην κοινή γνώμη ήτανε η κυβέρνηση Παπαδόπουλου, η δικτατορία του 1967 περί κομμουνιστικού σαμποτάζ σε στρατιωτικό, πολεμικό υλικό.

 Ποτέ δεν τους ένοιαξε η ενοχή της NOVARTIS και όσων πραγματικών συνενόχων της, ενδεχομένως γιατρών ή κρατικών μεγαλοπαραγόντων της Υγείας εμπλέκονταν στο κύκλωμα.

Αν τους ένοιαζε θα είχαν ήδη βοηθήσει το κράτος να εισπράξει εκατοντάδες εκατομμύρια αποζημιώσεις από καταδίκες της NOVARTIS όπως έκαναν άλλες κυβερνήσεις.

 Αδιαφορήσανε για την ενοχή της NOVARTIS γιατί έπρεπε πάση θυσία να είναι ένοχοι ο Παναγιώτης Πικραμένος, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο Γιάννης Στουρνάρας, ο Ανδρέας Λοβέρδος ο Άδωνις Γεωργιάδης και όσοι άλλοι κρεμαστήκανε στα μανταλάκια αδίστακτων νεοσταλινικών ρεβανσιστών με τη βοήθεια τρομοκρατούμενων και εκβιαζόμενων κουκουλοφόρων μαρτύρων.

Βρώμα και δυσωδία.

 Η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Οι σκευωρίες ναι. Αν αυτή η σκευωρία δεν διαλευκανθεί απόλυτα, αν οι ένοχοι δεν τιμωρηθούν με τη δέουσα αυστηρότητα ως ο Νόμος ορίζει θα καταλήξει σε άσχημη φάρσα που θα την ξαναβρούμε μπροστά μας.

Τη δεύτερη φορά όμως, ως τραγωδία.