Από γελαστοί σε γελασμένοι;

Πάσχος Μανδραβέλης 25 Φεβ 2015

Υπάρχει θετικό κλίμα στην κοινωνία για τον ΣΥΡΙΖΑ και τις «ηρωικές» του διαπραγματεύσεις. Αυτό πιθανώς να οφείλεται στην επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος, η οποία ενισχύεται από τη στήριξη των νυν και αεί κυβερνητικών Μέσων Ενημέρωσης. Μπορεί να οφείλεται και στο γεγονός ότι κάθε κυβέρνηση απολαμβάνει για ένα διάστημα την αμέριστη και άκριτη στήριξη των πολιτών. Ο,τι κι αν κάνει. Οι «λεπτομέρειες» της διαπραγμάτευσης ουδόλως ενοχλούν. Για παράδειγμα, το χάσμα εμπιστοσύνης μεταξύ ημών και των εταίρων μας αναφέρθηκε πολλάκις στην κοινή συνέντευξη Ντάισελμπλουμ, Λαγκάρντ, Ρέγκλινκγ, Μοσκοβισί. Ναι μεν προϋπήρχε, αλλά η κυβέρνηση το διεύρυνε και κάποια στιγμή θα το πληρώσουμε. Δεν ενοχλούν επίσης και τα χοντρά γράμματα της συμφωνίας, η οποία θα είναι σαν την προηγούμενη, αλλά με διαφορετικό όνομα.

Για να πούμε την αλήθεια, δεν υπήρχε άλλη συμφωνία που θα μπορούσε να υπογράψει η κυβέρνηση με τους εταίρους. Οχι επειδή το ήθελαν οι Γερμανοί, αλλά διότι αυτό επιτάσσει η λογική. Δεν μπορεί να υπάρξει κράτος που θα ξοδεύει εσαεί περισσότερα απ’ όσα εισπράττει, όπως δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία η οποία εσαεί θα καταναλώνει περισσότερα απ’ όσα παράγει. Αυτά δεν είναι «ευρωπαϊκός μονόδρομος», όπως λέει το αριστερό newspeak. Είναι σαν τους φυσικούς νόμους. Ισχύει παντού και πάντα.

Συνεπώς, το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση πρέπει να πει ξεκάθαρα στους πολίτες τις απλές αλήθειες της οικονομίας, έτσι ώστε να μην ξαναζήσουμε τις ασχήμιες του 2010. Να θυμίσουμε ότι τότε διάφοροι ούρλιαζαν με τη δικαιολογία «εμένα δεν με ενημέρωσε κανείς». Βεβαίως, σε μια Δημοκρατία το υψηλότερο αξίωμα είναι του πολίτη κι αυτός ο πολίτης θα πρέπει να είναι ενημερωμένος. Αλλά στη χώρα όπου ανθεί ο λαϊκισμός, τα ΜΜΕ (που δουλειά τους είναι να ενημερώνουν τους πολίτες) ψέγουν τους πολιτικούς γιατί «δεν ενημέρωσαν σωστά»! Ταυτοχρόνως χαϊδεύουν τους πολίτες, ασχέτως αν αυτοί δεν διαβάζουν ούτε εφημερίδα και συνεπώς «δεν ενημερώνονται σωστά». Ο λαϊκισμός δεν χρησιμοποιείται μόνο προς άγραν ψήφων, αλλά και τηλεθέασης.

Θα μπορέσει η κυβέρνηση να εκμεταλλευτεί αυτό το παράθυρο δημοφιλίας; Μπορεί να εξηγήσει και να προωθήσει κάποιες μεταρρυθμίσεις που θα βοηθήσουν και αυτήν και τον τόπο; Μακάρι, διότι είναι ο μόνος δρόμος που έχει κι έχουμε. Η πραγματικότητα πάντα εκδικείται και η λαϊκή της αποδοχή δεν θα ζήσει επί μακρόν. Πρέπει να περάσει τώρα τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για αναδιάταξη της οικονομίας και την ανάκαμψη. Ετσι θα δημιουργηθεί πλούτος για να μοιράσει στις ευπαθείς ομάδες. Αν καθυστερήσει, όπως οι προηγούμενοι, οι σημερινοί γελαστοί θα νιώσουν γελασμένοι και θα εξαγριωθούν.

Αυτές τις μέρες ζούμε την κατά Δραγασάκη «βίαιη ωρίμανση του ΣΥΡΙΖΑ». Ομως, αυτή δεν είναι ισορροπημένη. Δεν θα αναφερθούμε στον «άγουρο» ακόμη κ. Μανώλη Γλέζο, ο οποίος ζήτησε συγγνώμη διότι η κυβέρνηση δεν κατάφερε να πουλήσει αέρα για να πάρει λεφτά, αλλά στα στελέχη του κόμματος που μοιράζουν πολλά λόγια χωρίς τραπεζικό αντίκρισμα. Είναι δύσκολη η προσγείωση στην πραγματικότητα, αλλά μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι. Αφού άρχισε να αποποινικοποιείται η χρήση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις διαπραγματεύσεις, όλα είναι δυνατά. Συνεπώς, ένας λογικός ΣΥΡΙΖΑ είναι εφικτός. Εστω ως πιθανότητα…