Στην αρχή, πριν 4 χρόνια, ίσως νομίζαμε ότι απλώς ήταν μια συντηρητική στροφή της αμερικάνικης κοινωνίας στα πλαίσια του δικομματισμού. Στη συνέχεια μας έκανε εντύπωση το περιορισμένο λεξιλόγιο του νέου Προέδρου. Καλός -κακός, ωραία-άσκημα, τέτοια και μόνον. Το παραβλέψαμε όμως.

Ήλθε μετά η απόσυρση των ΗΠΑ από διεθνείς συμφωνίες και οργανισμούς, όπως αυτή για το κλίμα, όπως η αντιμετώπιση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Μαζί και η στροφή στο εσωτερικό της χώρας και η αδιαφορία για τις διεθνείς εξελίξεις με την εξαίρεση της αντίθεσης με την Κίνα.

Μεσολάβησε και η άθλια αντιμετώπιση των συμβάντων ρατσιστικών εγκλημάτων μα κι η εμφάνιση μπαχαλάκηδων που ουσιαστικά βοηθούσαν τον Τραμπ να εμφανίζεται ως ο πρόεδρος του νόμου και της τάξης.

Αργότερα ήλθε και η θλιβερή αντιμετώπιση της πανδημίας που δεν αποσόβησε χιλιάδες θανάτους στις ΗΠΑ. Και η γελοία -αν δεν ήταν τραγική- προτροπή για κατάποση διαφόρων σκευασμάτων αγνώστου αποτελεσματικότητας- εκ των υστέρων αποδειχθέντων μη αποτελεσματικών – μα ακόμα και απολυμαντικών υγρών.

Και μετά έχασε τις εκλογές. Και από τότε αμφισβητεί το αποτέλεσμα, αμφισβητεί τους θεσμούς, αμφισβητεί την ίδια την δημοκρατία. Με δεκάδες αποτυχημένες προσφυγές, με παράνομες προτροπές για αλλοίωση αποτελεσμάτων ψηφοφορίας.

Τελικώς κάλεσε σε «άγρια» διαδήλωση έξω από την Βουλή των Αντιπροσώπων την ώρα της επικύρωσης του αποτελέσματος των εκλογών. Άγρια διαδήλωση που την ενίσχυσε με τον λόγο του έξω από το Καπιτώλιο και οδήγησε στην εισβολή ακροδεξιών που διέλυσαν την συνεδρίαση της Βουλής και της Γερουσίας και συνεχίσθηκε με όλα τα γνωστά, ντροπιαστικά για τις ΗΠΑ, που επακολούθησαν.

Δηλαδή, εμείς οι θεατές, περάσαμε από την απορία στην αποστροφή, στην αηδία, και πλέον στην πρόσληψη της Αμερικής ως δυνάμει Μπανανίας. Φτάσαμε στο σημείο 10 πρώην Υπουργοί Άμυνας των ΗΠΑ, (δημοκρατικοί και ρεπουμπλικάνοι), να καλούν τον στρατό να μην διανοηθεί να παρέμβει στη διαδικασία ανάληψης της Προεδρίας από τον Biden. Μένουν λίγες μέρες ακόμα για να απαλλαγεί η Αμερική από αυτόν τον επικίνδυνο ακραίο λαϊκιστή Πρόεδρο.

Όσοι έχουμε ζήσει κάποια χρόνια στην Αμερική, είτε φοιτώντας όπως εγώ, είτε εργαζόμενοι, διδάσκοντες κλπ. μα και φίλοι Αμερικάνοι στην αρχή γελούσαμε. Είναι καιρός τώρα που έχουμε πάψει να γελάμε και λυπόμασταν. Πολλές φορές παλιότερα είχαμε βρεθεί να διαφωνούμε ριζικά, να διαδηλώνουμε ενάντια στην αμερικανική πολιτική. Αλλά η διαφωνία ήταν πολιτική. Σιγά-σιγά επί Τραμπ αντιληφθήκαμε ότι δεν επρόκειτο πια για πολιτικές διαφωνίες αλλά για πολιτισμικό χάσμα- και θλιβόμασταν. Τώρα πια φοβόμαστε. Φοβόμαστε για την μετατροπή της Αμερικής σε Banana Republic.

Ας ελπίσουμε ότι περαστικά είναι. Λίγες μέρες μένουν και αν δεν καταφέρουν να τον αντικαταστήσουν, πιστεύω, τουλάχιστον, ότι θα καταφέρουν να τον συγκρατήσουν από καμιά επικίνδυνη τρέλα. Με επικυρωμένη πλέον την εκλογή Biden έρχεται στις 20/1 η Απαλλαγή.

Πηγή: www.tanea.gr