«Ανδρός πεσούσης πας ανήρ ανδρεύεται». Η ιστορική απόφανση του Γιάννη Μιχελογιαννάκη, που εμπλούτισε την ελληνική γλώσσα με ρητά σε μια γλώσσα το νόημα της οποίας δεν καταλαβαίνουμε, γι’ αυτό και της αλλάζουμε τα φώτα, μπορεί να σηματοδότησε τη λήξη της καριέρας του στο ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν αρκετή ωστόσο να του αφαιρέσει τη δυνατότητα να δηλώνει εξεγερμένος, επαναστάτης, ανυπότακτος, όντας ταυτόχρονα βουλευτής των Ελλήνων. Ο γιατρός απ’ το Ηράκλειο, εκλεγμένος αυτή τη φορά με τη ΔΗΜΑΡ, αφού έδεσε στην αυλή του Κοινοβουλίου τον γαϊδαράκο του, τώρα μπορεί να αναζητεί με όλη του την άνεση ένα νέο ρητό για να εμβληματοποιήσει τη νέα περίοδο αντίστασης. Αντίστασης σε τι;
Σε ανάλογη γκρίνια προσφεύγει και ο έτερος πασοκοφερμένος στη ΔΗΜΑΡ, ο επίσης γιατρός Οδυσσέας Βουδούρης. Ο άνθρωπος που τον περασμένο Δεκέμβριο έφαγε άγριο κράξιμο στην Καλαμάτα ως υποστηρικτής του Μνημονίου, κατάφερε και επιβίωσε πολιτικά. Στα μαχαίρια με τον Βαγγέλη Βενιζέλο, πηγαίνοντας στη ΔΗΜΑΡ εξασφάλισε ότι θα πολιτευθεί στη Β’ Αθήνας, όπου και εξελέγη, στοιχειώνοντας τους εφιάλτες του μη εκλεγέντος στην ίδια περιφέρεια Δημήτρη Χατζησωκράτη.
Ο κ. Βουδούρης δεν τα πάει καλά με τα γνωμικά. Θα μπορούσε όμως κι αυτός να παραφθείρει μια παροιμία: «Κάλλιο να συγκρούεσαι, παρά να μη συγκρούεσαι». Οταν το ελληνικό τμήμα των Γιατρών χωρίς Σύνορα, του οποίου ήταν επικεφαλής, απεβλήθη από το Διεθνές Γραφείο της οργάνωσης επειδή θεωρήθηκε ότι παραβίασε την ουδετερότητα υπέρ του Μιλόσεβιτς, εκείνος βρήκε δίοδο στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αναβαπτισμένος στο προσκήνιο, ψάχνει ξανά να ξαναπιάσει το νήμα με τον μαξιμαλισμό και να συνεχίσει να μιλάει για αντίσταση. Αντίσταση σε τι;
Η προφανής απάντηση είναι: αντίσταση στην κοινή λογική. Καλώς ή κακώς, η πολιτική επιλογή και των δύο σηματοδοτήθηκε όταν αποδέχθηκαν τη συμμετοχή τους στη ΔΗΜΑΡ και, στη συνέχεια, όταν παρέμειναν στη ΔΗΜΑΡ μετά την υποστήριξή της στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα. Παρά τις διαφορές τους, οι κυβερνητικοί εταίροι συνομολόγησαν ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να πετύχουμε τη μοναδική στρατηγική επιβίωσης – την παραμονή στην ευρωζώνη. Ηταν εξαρχής γνωστό ότι ο συγκεκριμένος στόχος απαιτεί αίμα, δάκρυα και ιδρώτα.
Ούτε ο κ. Βουδούρης ούτε ο κ. Μιχελογιαννάκης ούτε ο κ. Κουβέλης ούτε ο κ. Βενιζέλος ούτε ο κ. Σαμαράς εξελέγησαν για να υλοποιήσουν στο ακέραιο το πρόγραμμά τους. Η ευρείας κομματικής συναίνεσης κυβέρνηση καθορίζει την πολιτική της διαδρομή βάσει συνεχών συμβιβασμών, με έναν βασικό στόχο: τη σωτηρία της χώρας.
Η ελληνική πολιτική ζωή έχει όντως ανάγκη από στελέχη που θα κηρύξουν αντίσταση. Αλλά αντίσταση σε τι; Αντίσταση στον λαϊκισμό, στην άρνηση της λογικής, στην ιδεολογία της χρεοκοπίας και της κατάρρευσης. Διαφορετικά, χώρας πεσούσης.