Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος κήρυξε ιερό πόλεμο στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και έβαλε να χτυπούν πένθιμα οι καμπάνες της επαρχίας του. Τους λόγους, τους εξήγησε ο ίδιος πολύ κυνικά. Διότι αν ψηφισθεί, δεν θα μπορεί να κάνει επιθετικά κηρύγματα μίσους κατά των γυμνιστών, των ομοφυλόφιλων, των μεταναστών, των μασόνων, των Εβραίων, των αιρετικών. Και αυτό, παρά το ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, με τη σύνεση και τη μετριοπάθεια που τον διακρίνει, δήλωσε ότι δεν έχει διαφωνίες και ενστάσεις για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.
Για να μη χάσουν λοιπόν κάτι τέτοιες μεσαιωνικές φιγούρες σαν τον Αμβρόσιο, κάποια κομμάτια της Ν.Δ. βάζουν συνεχώς εμπόδια και βρίσκουν διαδικαστικά τερτίπια για να μην έλθει στη Βουλή το νομοσχέδιο. Και το κάνουν την ώρα που η ναζιστική Χρυσή Αυγή κλιμακώνει τις προκλήσεις της στο κοινοβούλιο και στον κοινοβουλευτισμό, τα δολοφονικά της τάγματα εφόδου σπέρνουν τον τρόμο και βουλευτής της καλεί ασύστολα τους Έλληνες να δολοφονούν αυτούς που θεωρούν υπαίτιους της κρίσης τους.
Πενήντα χρόνια από την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, η ιστορική εμπειρία φαίνεται ότι δεν έχει διδάξει. Πολλοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη πού οδηγούν, η ανοχή στον εξτρεμισμό, οι δολοφονικές ακροδεξιές συμμορίες, οι αγανακτισμένοι πολίτες και οι αντισυγκεντρώσεις πάσης πολιτικής απόχρωσης, η έλλειψη ανοχής στην διαφορετική πολιτική άποψη, οι προπηλακισμοί πολιτικών αντιπάλων. Το έδειξε και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που με την γνωστή επιπολαιότητα, ιδεολογική σύγχυση, απαιδευσία και ακόρεστη δίψα για εξουσία, χειροκροτούσε και χασκογελούσε όταν ο Ζίζεκ έλεγε ότι όσοι δεν υποστηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να σταλούν στα γκούλαγκ. Και μόνο το γεγονός ότι έχουν αναγορεύσει σε ιδεολογικό γκουρού έναν τέτοιο γελοίο σταλινικό σαν τον Ζίζεκ, δείχνει την κατάσταση φρενών αυτού του κόμματος. Ανάμεσα σε αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον βαθύ συντηρητισμό της Ν.Δ., ανοίγεται ένα ευρύς χώρος, που αν επιδειχθεί τόλμη, μπορεί να αποκτήσει δυναμική. Αποτελείται από τις δυνάμεις εκείνες που σήμερα δίνουν τη μάχη για την προώθηση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου. Από το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ, τις φιλελεύθερες, μεταρρυθμιστικές και κεντροαριστερές δυνάμεις, κινήσεις, προσωπικότητες.
Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο είναι η ευκαιρία να έλθουν πιο κοντά και να ανοίξουν τον μεταξύ τους διάλογο. Στόχος πρέπει να είναι η συγκρότηση του τρίτου πόλου. Ενός πόλου, χωρίς τον οποίον δεν θα υπάρξει πολιτική σταθερότητα και ο οποίος μπορεί να γίνει ο καταλύτης για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, της ανοιχτής κοινωνίας και της προοδευτικής πορείας.
Κρατήστε, ξύπνιο το μυαλό σας στους σκοτεινούς καιρούς, είπε ο Δημήτρης Μαρωνίτης. Κι αυτό πρέπει να κάνουν όλες οι δυνάμεις αυτού του χώρου. Μικροκομματικοί σεχταρισμοί είναι πια αναχρονισμός. Το σχήμα «όχι συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και συσπείρωση όλων των υπολοίπων γύρω από τη ΔΗΜΑΡ», δεν λειτουργεί. Θυμίζει λίγο ΕΑΜ, με το ΚΕΕ και τους Τσιριμώκο, Σβώλο, Μιχάλη Κύρκο κ.λπ. Και κανείς σήμερα δεν έχε διάθεση να παίξει τέτοιο ρόλο. Ίσως μόνο τίποτα μωροφιλόδοξοι.
Η συμμετοχή σε μια συσπείρωση των δύο υπαρκτών κοινοβουλευτικά κομμάτων του χώρου, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, είναι η μόνη που διαμορφώνει τις ισορροπίες για την ισότιμη συμμετοχή και όλων των άλλων μεταρρυθμιστικών και κεντροαριστερών δυνάμεων. Εξ άλλου, πολιτικά, η δυνατότητα συνεργασιών κρίνεται στην πράξη. Και τουλάχιστον στο 90% των περιπτώσεων που υπήρξε πρόβλημα στην κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ βρέθηκαν στην ίδια πλευρά.
Οι καιροί είναι ενδιαφέροντες, όπως το εννοούν οι Κινέζοι. Η ψήφιση του αντιρατσιστικού είναι κρίσιμη μάχη κατά της βίας, της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού, του ναζισμού. Και ταυτόχρονα, γίνεται ο χώρος που οικοδομούνται στην πράξη οι συγκλίσεις μιας δημοκρατικής ευρωπαϊκής, υπεύθυνης, σύγχρονης κεντροαριστεράς.