Ο Κωστής Στεφανόπουλος έφυγε σε μια στιγμή που τον χρειαζόμαστε πολύ. Το πολιτικό του παράδειγμα ως σημείο αναφοράς είχε ίσως μεγαλύτερη σημασία από την ενεργό δράση στη δημόσια ζωή. Δεν έχουμε πολλούς σαν αυτόν: Με τέτοια συγκρότηση, με τέτοιο ήθος, με τέτοια προσήλωση στο δημόσιο συμφέρον. Γι αυτό και είναι λυτρωτικό να τον επικαλείται κανείς όταν θέλει να υποστηρίξει ότι αυτή η χώρα έχει δυνάμεις και γι αυτό μπορεί να έχει προοπτική.

Η ιστορική αλήθεια είναι ότι ο ελληνικός λαός τον αγνόησε και δεν στήριξε τις πολιτικές του προσπάθειες, τον αγάπησε αφού έγινε πρόεδρος της δημοκρατίας. Μπορεί να είναι η μοίρα όσων δεν καταφεύγουν στο λαϊκισμό και δεν λένε εύκολα πράγματα. Αν έτσι συμβαίνει, ο Κωστής Στεφανόπουλος μας έμαθε επίσης ότι αν κανείς έχει αξία και επιμείνει στις αρχές του, στο τέλος της ημέρας φτάνει στον προορισμό του. Μπορεί να κουραστεί πολύ και να αδικηθεί, αλλά θα τα καταφέρει.

Ο Κωστής Στεφανόπουλος θα μας λείψει πολύ για όλα αυτά που ήταν και δεν είναι οι περισσότεροι.