Μια συνέντευξη της Michelle Vian, γυναίκας του Boris Vian, εκείνης που περνούσε στη γραφομηχανή τα γραπτά του, που βρήκε τον τίτλο «Θα φτύσω στους τάφους σας», που γέννησε τα δύο παιδιά του, που αγάπησε μαζί του την τζαζ.
—Απόδοση για το dim/art: Μυρσίνη Λιοναράκη—
Η Michelle Vian δεν αγαπούσε τις συνεντεύξεις. Σπάνια την άκουγες να μιλάει δημόσια. Πριν από κάποια χρόνια και με αφορμή μια έκθεση της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας (BNF) αφιερωμένη στον άντρα της Boris Vian, μίλησε σε έναν δημοσιογράφο του περιοδικού Nouvel Observateur. Ήταν ήδη 91 ετών. Έξι χρόνια μετά, λίγο πριν μπει το 2018, πέθανε.
Γεννήθηκε το 1920 ως Michelle Leglise, την ίδια χρονιά που γεννήθηκε και ο Boris Paul Vian. Το καλοκαίρι που ήταν 20 ετών, ενώ απολάμβανε τον ήλιο και τη θάλασσα στο Capbreton, στη νοτιοδυτική Γαλλία, κοντά στα σύνορα με την Ισπανία, γνωρίζει έναν νεαρό, τον Alain που την καλεί σε ένα πάρτυ το ίδιο βράδυ. Στο πάρτυ που πήγε μαζί με έναν γείτονά της, είναι και ο αδερφός του Alain, ο Boris. «Δεν με γοήτευσε καθόλου, νομίζω δεν τον παρατήρησα καν», θυμάται και συμπληρώνει ότι «ήταν ένας ντροπαλός τύπος κρυμμένος στη γωνία». Χόρεψε με τον Alain και μάλλον της καλάρεσε. «Ήταν ξανθός και έκανε μαθήματα θεάτρου στις Βερσαλλίες». Όχι ότι έγινε τίποτα μεταξύ τους, άλλες εποχές και δεν και ήταν καθόλου τολμηρή. Η οικογένειά της ήταν ιδιαίτερα συντηρητική και αυστηρή. Περιγράφει μάλιστα ότι είχαν νοικιάσει και ζούσαν σε ένα σπίτι που έβλεπε στο λύκειο που πήγαινε για να μπορούν να την παρακολουθούν με τα κιάλια σε κάθε διάλειμμα. «Αναρωτιέμαι πραγματικά τι έψαχναν να δουν και τι θα μπορούσα να κάνω αφού το Λύκειο Lamartine δεν είχε τυχαία την φήμη τόσο αυστηρού σχολείου».
Για να ανταποδώσουν το πάρτυ του Alain, η Michelle και ο αδερφός της διοργάνωσαν κι αυτοί ένα πάρτυ λίγες μέρες αργότερα. Και μετά από κάποιες μέρες και αφού η καλοκαιρινή παρέα είχε δέσει, κάποιος έριξε την ιδέα για μία μικρή εκδρομή με τα ποδήλατα. «Εκεί άρχισα να ενδιαφέρομαι για τον Boris που ήδη είχε εκφράσει το ενδιαφέρον του από την πλευρά του». Το καλοκαίρι τελείωσε και, στο Παρίσι πια, κλείνει ραντεβού με τον Alain με τον οποίο είχαν και μεγαλύτερη άνεση μεταξύ τους. «Στην Αψίδα του Θριάμβου, τόσο κλασικό…». Αλλά ενώ φτάνει στο σημείο, βλέπει μπροστά της τον Boris να της λέει «αντικαθιστώ τον αδερφό μου» γελώντας. Κάθισαν σε ένα μαγαζί της λεωφόρου Champs Elysees και ήπιαν από έναν χυμό φρούτων. «Ήμασταν zazou και τότε οι zazou μόνο αυτό έπιναν, ήταν η μόδα».
Η συνέχεια στο dimartblog.com