Στα χρόνια της εκλογικής ανομβρίας ο – ευρύτατος – αντιεξουσιαστικός χώρος αποτέλεσε το προνομιακό ακροατήριο του κόμματος που σήμερα κυβερνάει τη χώρα. Μερικές φορές αποδείχτηκε και αποφασιστικός παράγοντας για την κοινοβουλευτική επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν έγινε βέβαια δωρεάν. Η άμεση επιδοκιμασία κάθε «ανατρεπτικής» ενέργειας, από τις καταλήψεις και τα σπασίματα μέχρι τις δημόσιες διαπομπεύσεις, αποτέλεσε ρουτίνα της καθημερινής δραστηριότητας του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι φωτιές του «αντιεξουσιαστικού αβάτου» των Εξαρχείων που συχνά επεκτάθηκαν σε όλη την Αθήνα, αποτέλεσαν πηγή αριστερής ριζοσπαστικής έμπνευσης…
Σήμερα που η » πρώτη φορά αριστερά» πέρασε θριαμβευτκά από τον αντιεξουσιαστικό στον μνημονιακό χώρο, η «ερωτική» αυτή σχέση αλλάζει δραματικά. Οι κάθε λογής τυχοδιώκτες «εξουσιαστές» αντικατέστησαν τους αντιεξουσιαστές που εξελίσσονται σε εμπόδιο στην ιδεολογική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ. Διακοπή της λειτουργίας των πανεπιστημίων, διακοπή της λειτουργίας των κομματικών γραφείων, διακοπή της «θείας λειτουργίας».
Όταν σπέρνεις ανέμους, θα θερίσεις θύελλες.