Τι θα πρέπει να γίνει για να έχει επιτέλους η κοινωνία/οι θεσμοί/η πολιτεία/οι διανοούμενοι,
κάποιος επιτέλους, να έχει τα σωστά, τα ταχύτατα, τα άμεσα, αντανακλαστικά;
Ας είναι κάποιος υπουργός παιδείας, ας είναι κάποιος πρωθυπουργός, κάποιος πρόεδρος
δημοκρατίας, κάποιος σύμβουλος , κάποιος σοφός σε κάποιο συμβούλιο σοφών,
που θα αντιδράσει επιτέλους, ΟΧΙ κατόπιν εορτής.
Τι να τα κάνει ο Βαγγέλης Γιακουμάκης τα αποχαιρετιστήρια από το Facebook, Το Internet,Το twitter, τις εφημερίδες και τα περιοδικά;
Άχρηστα.Εντελώς άχρηστα του είναι. Και χίλια κεριά αν ανάψουν στο σημείο που τον βρήκαν και στη σχολή που φοιτούσε και στο χωριό που γεννήθηκε. ΑΧΡΗΣΤΑ θα είναι.
Κάποιος πρωθυπουργός ,(κι ας είναι που να πάρει ο διάβολος) ,
της πρώτης φοράς αριστεράς,
της πεφωτισμένης δεξιάς,
της αμφιλεγόμενης συγκυβέρνησης,
της ενωμένης αριστεράς,
της διαλυμένης δεξιάς,
η όποιας άλλης κυβέρνησης ψηφίσει, αυτός ο πολύπαθος και πολύτροπος λαός, με όλες τις αδυναμίες του, τις ελλείψεις του, τις καλές ή κακές ιστορικές αναγωγές και καταβολές του,
ένας
Ένας
ΕΝΑΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΣ,
σε ένα «πόστο» που επιτέλους, θα ξέρει, θα καταλαβαίνει και θα έχει πάρει απόφαση ότι η κοινωνία για να λειτουργεί σαν κοινωνία και όχι σαν αγέλη, θα πρέπει να ασχοληθεί κάποιος με ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.
Και όταν λέμε ΠΑΙΔΕΙΑ δεν εννοούμε την εκπαίδευση. Το εκπαιδευτικό σύστημα, τη διδακτέα ύλη, το εξεταστικό σύστημα και όλα τα υπόλοιπα που εμπεριέχονται συνήθως στο νόμο που κάθε κυβέρνηση φέρνει στη βουλή για ψήφιση.
Εννοούμε την παιδεία, την μόρφωση, την κουλτούρα, τον πολιτισμό που έχει ο καθένας στην ψυχή του, είτε είναι γαλατάς, είτε είναι ηλεκτρολόγος, είτε είναι γιατρός, είτε είναι αστυνομικός είτε είναι καθηγητής πανεπιστημίου είτε είναι δημοσιογράφος, είτε είναι εργάτης. Είτε είναι από τη Μάνη, από την ¨Ήπειρο, τη Σύμη ή την Ορεστιάδα.
Εννοούμε αυτή τη βάση, όπου θα έρθουν να κτιστούν, όλες οι γνώσεις, οι εμπειρίες και οι εξειδικεύσεις που θα αποκτήσει σε όλη τη ζωή του. Η βάση αυτή πρέπει να μπει και να θεμελιωθεί στην προσχολική και τη πρώτη σχολική ηλικία και εκπαίδευση.
Είναι ευθύνη της πολιτείας, αν δεν θέλει να έχει εκτροφείο λύκων, αλλά κοινωνία ανθρώπων , να την παρέχει. Και είναι ευθύνη της επίσης, να επιμορφώσει την οικογένεια, η οποία επιδρά καταλυτικά στα παιδικά μυαλά και άλλες φορές αντιμάχεται ή περιθωριοποιεί την όποια ιδέα φέρνει το παιδί από το σχολείο.
Εφόσον κατ’ αρχήν προσανατολίστηκε η εκπαιδευτική κοινότητα στην κατάρτιση και όχι στην ολόπλευρη ανάπτυξη του ατόμου και αφού αλώθηκε, κάθε ιδεολογικός μηχανισμός πλουραλιστικών ιδεών , εκδημοκρατισμού και ανάπτυξης πολύπλευρων ατόμων, στη συνέχεια αφού με την περιστολή των δαπανών, λόγω της ασύδοτης και απροσμέτρητης διαφθοράς , δεν έμεινε «πέτρα πάνω στην πέτρα» με ευθύνη όλων των πολιτικών κομμάτων , συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, των ΜΜΕ και για να μη λέμε πολλά, όλης της κοινωνίας και καθενός εκάστου από εμάς προσωπικά,
Τώρα θερίζουμε τις θύελλες, είτε με τη μορφή της αφόρητης βίας στα γήπεδα είτε με τη μορφή του bullying στα σχολεία και αλλού.
Επειδή τις αναλύσεις σε βάθος, τις αφήνω στους κοινωνιολόγους, τους εγκληματολόγους, τους ψυχολόγους, τους ψυχιάτρους και εν γένει όσους έχουν σπουδάσει την ανθρώπινη συμπεριφορά, μελετώντας όλες τις παραμέτρους της, προσωπικές και κοινωνικές, ιατρικές/οικονομικές/κοινωνικές/τοπικιστικές/εθιμικές κλπ., κλπ.,
Εγώ ως σκεπτόμενο άτομο, ως φορολογούμενος πολίτης που απαιτώ να έχω κάποια ανταποδοτική ωφέλεια από την νόμιμη και συντεταγμένη συμμετοχή μου στην κοινωνία, (όχι σε παγκάκια και δρόμους μόνο),
ως μητέρα και ως άνθρωπος που αρνείται να δεχθεί το έγκλημα ήσυχα και απλά, ερμηνεύοντάς το ως έκφραση των σύγχρονων κοινωνιών και προχωρώντας ήρεμα στην καθημερινότητά μου,
περιμένω :
1. Από τον πρωθυπουργό της χώρας, να βγει από την ημερήσια διάταξη της κυβέρνησης και να αντιδράσει έμπρακτα με συμβολικό και ουσιαστικό τρόπο στην υπάρχουσα κατάσταση. Ας κάνει ένα διάγγελμα, ναι μάλιστα ένα ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ, (αν επιτρέπεται από το σύνταγμα), για την απαράδεκτη, καταδικαστέα συμπεριφορά διαφόρων ομάδων ή ατόμων στα σχολεία, που οδηγεί στην ψυχολογική κατάρρευση πολλά παιδιά και κάποια από αυτά στην αυτοκτονία,
και για την επίσης απαράδεκτη για πολιτισμένη κοινωνία, έκφραση της συστηματικής βίας στα γήπεδα.
2. Από τον υπουργό δικαιοσύνης και δημόσιας τάξης (ή όπως αλλιώς λέγεται), και τους αρμόδιους μηχανισμούς, να κινήσουν άμεσα τις διαδικασίες τιμωρίας των υπευθύνων για τον θάνατο του Β, Γιακουμάκη.
3. Από τον αρμόδιο υπουργό για τον αθλητισμό και τα αρμόδια όργανα, να πάρουν αποφάσεις σκληρές για να ξεριζωθεί το φαινόμενο της βίας. (Χωρίς να μετράει το πολιτικό κόστος)
4. Από τον υπουργό παιδείας να στείλει εγκύκλιο σε όλες τις βαθμίδες τις εκπαίδευσης με την οποία, να μην αναφέρεται με γενικόλογα στο φαινόμενο, αλλά να ζητήσει από τους δασκάλους καθηγητές κλπ, να μιλήσουν στις τάξεις και στις αίθουσες πολλαπλών χρήσεων , για το φαινόμενο της σχολικής τρομοκρατίας, να αναφέρουν τα γεγονότα που οδήγησαν στον θάνατο του νεαρού φοιτητή και να φροντίσουν να παρακολουθήσουν αυτές τις ομιλίες, ακριβώς αυτοί οι μαθητές, που συνήθως στις ομιλίες επιλέγουν να είναι απέναντι από το σχολείο στις καφετέριες. Θα μπορούσαν να παγώσουν τα μαθήματα για δύο ημέρες και να γίνουν διάφορες ενέργειες από τις σχολικές κοινότητες.
5. Από τον υπουργό παιδείας να αποστείλει εγκύκλιο με την οποία θα ορίζει τον υπεύθυνο κάθε σχολικής μονάδας, π.χ. Διευθυντή, Γυμνασιάρχη, Λυκειάρχη κλπ. Αρμόδιο για να αντιμετωπίσει, ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ, τα ανάλογα θέματα, και να ενημερώσει την πρωτοβάθμια, την δευτεροβάθμια, το σύλλογο γονέων κ κηδεμόνων για την υπάρχουσα κατάσταση και την αντιμετώπισή της. (Χωρίς να απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη γεγονότων στο χώρο του επειδή είναι και μπορεί να δηλώνει αναρμόδιος).
6. Να εκπονηθεί σύντομα και αποτελεσματικά ένα πρόγραμμα αντί-bullying στα σχολεία, και μέχρι να μπει σε εφαρμογή να ισχύσουν άμεσα :
Να εκπονηθεί ένας κύκλος μαθημάτων/ομιλιών/Projects με τα οποία θα συμμετέχουν όλα τα παιδιά όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης σε μια εκστρατεία αντί-bullying και να εξετάζονται σε αυτό όπως και στα άλλα μαθήματα.
Να γίνουν παράλληλα με τα μαθήματα στις σχολές γονέων (που δεν ξέρω αν λειτουργούν πλέον) και έτσι κι αλλιώς έχουν πολύ μικρή εμβέλεια στο «βαθύ πληθυσμό» κατά το «βαθύ κράτος»,
Να γίνουν λοιπόν, υποχρεωτικές 3 έως 4 συναντήσεις γονέων στο σχολείο των παιδιών τους, στις οποίες θα διαπραγματεύονται τις εξής ενότητες:
Α. Να μη θεωρούν ότι τα παιδιά τους ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ όταν πηγαίνουν στο γυμνάσιο και λόγω της μορφωτικής αδυναμίας τους να τα βοηθήσουν στα μαθήματα, να τα εναποθέτουν με ανακούφιση, σε κάποιο φροντιστήριο και να παύουν πλέον να ασχολούνται μαζί τους θεωρώντας ότι έχουν κάνει το καθήκον τους.
Β. Να τους ενημερώνουν ότι τα παιδιά τους δεν θα πρέπει να υποτιμούν, να ενοχλούν, να διασύρουν και να βιαιοπραγούν σε άλλα παιδιά, γιατί θα υπάρχουν δυσάρεστα αποτελέσματα και συνέπειες , συμπεριλαμβανομένης και της διαγραφής από το σχολείο.
Γ. Να συμμετέχουν υποχρεωτικά στις προσκλήσεις του σχολείου για την αντιμετώπιση αναλόγου θέματος.
Δ. Να τους αναλύεται διεξοδικά ότι δεν είναι αποδεκτές συμπεριφορές που περιλαμβάνουν: «άκρατο ανδρισμό και μαγκιά», «καψόνια» λεκτικές ή άλλες παρενοχλήσεις παιδιών με βάση το σώμα, βάρος, το χρώμα, την εθνικότητα, την καταγωγή, το φύλο, τις ικανότητες, την άρθρωση ή την προσωπικότητα του καθενός και θα πρέπει και αυτοί ως γονείς στο σπίτι , αν το παιδί τους μεταφέρει τέτοια περιστατικά, όχι μόνο να το αποθαρρύνουν αλλά και να του δηλώνουν ότι είναι αντίθετοι .
Αυτά είναι λίγα και μπορεί να μοιάζουν πυροσβεστικού χαρακτήρα μέτρα. Σίγουρα αυτή η κοινωνία που έχει γαλουχηθεί με τα πρότυπα της καταναλωτικής κοινωνίας, και αξία της ζωής των παιδιών αλλά και των γονιών, πολλάκις, είναι το σώμα, η δύναμη, οι μυς που χτίζεις στο γυμναστήριο και που στο κάτω- κάτω είναι το εύκολο και αυτό που δίνει τη διέξοδο και την εκτόνωση στα χιλιάδες αδιέξοδα, αυτή η κοινωνία που αναπαράγει συνεχώς τις διακρίσεις και εγκρίνει τα αγόρια της μόνο όταν έχουν και δείχνουν περήφανα, τρία καντάρια κακώς εννοούμενο «ανδρισμό»,
δεν ωριμάζει, δεν εξελίσσεται και εν τέλει δεν εξανθρωπίζεται ούτε με εγκυκλίους ούτε με μέτρα.
Χρειάζεται βαθειά και αέναη πολιτιστική μορφωτική και δημοκρατική παρέμβαση , όμως όταν εμπλέκεται και πατέρας του έθνους στην κάλυψη τέτοιων πρακτικών,
Πρώτη φορά αριστερά ,
ας μην φτιάξει μια επιτροπή να μελετήσει το φαινόμενο και να προτείνει μέτρα.
Ας μην αφήσει την τραγική συγκυρία να χαθεί χωρίς να κάνει τη διαφορά.
Ας μην βάλει κι αυτή ένα λιθαράκι στην διαρκώς ογκούμενη απογοήτευση, οργή και εν τέλει στρεβλή αυτοδικία του κόσμου.
Αυτά, αν θέλουν οι κυβερνώντες να τους γράφουμε με κεφαλαίο και αν πράγματι υπάρχει κανείς σε αυτή τη χώρα που ακούει, σκέφτεται και νοιώθει.