Σε εποχές κρίσης το χρήμα λείπει από τον πολιτισμό. Αλλά, σε αντίθεση με άλλους τομείς, ο πολιτισμός δεν έχει ανάγκη μόνο από χρήμα, αλλά και από ανθρώπους με οράματα, ιδέες και ικανότητα να βρίσκουν… χρήματα. Η Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, της οποίας η θητεία στη διεύθυνση της Εθνικής Πινακοθήκης ανανεώθηκε, μολονότι πολεμήθηκε λυσσαλέα για μικροπολιτικούς λόγους, είναι ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Η όλη σύλληψη, η ιδέα και το ξεκαθάρισμα των απίθανων γραφειοκρατικών και νομικών διαδικασιών για την επέκταση της Εθνικής Πινακοθήκης είναι δικό της έργο και όλοι οι έντιμοι άνθρωποι οφείλουμε να της το αναγνωρίσουμε.
Δίπλα στα 32 εκατ. ευρώ του ΕΣΠΑ βρήκε η ίδια άλλα 13 εκατ. ευρώ από το Ιδρυμα Νιάρχου και το έργο αρχίζει σε λίγο καιρό. Οταν θα ολοκληρωθεί θα έχουν προστεθεί άλλα 11.500 τ.μ. στα υπάρχοντα 9.500, και η Πινακοθήκη θα είναι ένα μεγάλο εθνικό μουσείο. Η επέκταση, που προβλέπεται να δημιουργήσει τους επόμενους μήνες πολλές θέσεις εργασίες, θα γίνει υπογείως, σε δύο επίπεδα, κάτω από τους υφιστάμενους κήπους, αλλά και καθ’ ύψος, με την προσθήκη τρίτου ορόφου.
Στη Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα οφείλουμε και ένα άλλο έργο της Πινακοθήκης, το Μουσείο Καπράλου στην Αίγινα, όπου τα έργα αρχίζουν στις αρχές του 2013. Αδεια και τεύχη δημοπράτησης είναι έτοιμα. Σε σχέδια του Γιώργου Παρμενίδη και με βασική χρηματοδότηση 1,8 εκατ. ευρώ από την Περιφέρεια Πειραιώς και Νήσων, το νέο μουσείο, 1.000 τ.μ., ανεγείρεται σε οικόπεδο δίπλα στην οικία και στα εργαστήρια του γλύπτη Καπράλου. Βιοκλιματικό, με μικρό θέατρο, καφέ και αίθουσα με ατμόσφαιρα υπαίθρου όπου θα εκτεθούν τα μεγάλα ξύλινα γλυπτά του Καπράλου, το νέο μουσείο θα είναι ένας από τους δορυφόρους της Πινακοθήκης, αλλά θεματικά αυτόνομο. Θα περιλαμβάνει ακόμη μια αίθουσα με τους τρεις σύγχρονους καλλιτέχνες που διάλεξαν την Αίγινα για να ζουν και να δημιουργούν, δηλαδή, εκτός από τον Καπράλο, τον Μόραλη και τον Νικολάου. Σύμφωνα με τα σχέδια, τα εργαστήρια του Καπράλου θα μετατραπούν σε στούντιο φιλοξενίας καλλιτεχνών.
Ο ορίζοντας ολοκλήρωσης όλων αυτών των έργων είναι το 2015. Τότε θα ολοκληρωθεί και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Φιξ (ο έπαινος στην Αννα Καφέτση), αλλά και το σύμπλεγμα Βιβλιοθήκης – Οπερας – Πάρκου στο Φάληρο, σε σχέδια Ρέντσο Πιάνο, με χρηματοδότηση του Ιδρύματος Νιάρχου. Ολα αυτά τα εργοτάξια μέσα στην κρίση δημιουργούν αισιοδοξία. Τουλάχιστον.